تبیان، دستیار زندگی

سلام علیکم اهلا وسهلا انا سعید بمعرفتک

دوست عزیزچه کمکی میتونی بکنی؟البته فارسی بنویساااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم

1- مفرد مذکر غایب ( للغائب ) هُوَ ( او یک نفر مرد )

2- مفرد مؤنث غایب ( للغائبة ) هیَ ( او یک نفر زن )

3-مثنی مذکر غایب ( للغائبَین ِ ) هما ( آن دو مرد )

4 -مثنی مؤنث غایب ( للغائبـتَین ِ ) هما ( آن دو زن )

5-جمع مذکر غایب ( للغائبینَ ) هم ( آن چند نفر مرد )

6-جمع مؤنث غایب ( للغائبات ) هنّ ( آن چند نفر زن )

مخاطب( حاضران مثل تو یا شما)

1- مفرد مذکر مخاطب ( للمخاطب ) أ َنتَ ( تو یک مرد )

2- مفرد مؤنث مخاطب ( للمخاطبة ) أنتِ ( تو یک زن )

3- مثنی مذکر مخاطب ( للمخاطبَین ِ ) أنتما ( شما دو مرد )

4- مثنی مؤنث مخاطب ( للمخاطبتین ِ ) أنتما ( شما دو زن )

5- جمع مذکر مخاطب ( للمخاطبینَ ) أنتم ( شما چند مرد )

6 – جمع مؤنث مخاطب ( للمخاطبات ) أنتنّ ( شما چند زن )

متکلم ( من یا ما زن و مرد فر قی ندارد)

1- متکلم وحده ( للمتکلم وحده ) أنا (من )

2- متکلم مع الغیر ( للمتکلم مع الغیر ) نحنُ (ما)

توضیح صیغه ها به عربی

مفرد مذکر علامت ندارد پس می نویسیم للغائب

مثنی دو نشانه دارد ( ان ِ-ین ِ ) هر کدام را به کلمه اضافه کنیم مثنی می شود چون در بالا این کلمات با لـ ِ یعنی حرف جر می آید و جار و مجرور می شود ین را انتخاب می کنیم:

( الغائبین ِ یا للغائبَین ِ )

علامت جمع مذکر ( ون َ- ین َ ) است

علامت جمع مؤنث ( ات ) است

علامت مفرد مؤنث ( ة ) است

هر کدام از این نشانه ها را به کلمه اضافه کنیم همان صیغه ساخته می شود

بسم الله الرحمن الرحیم

برای فعل، بجز تقسیم فعل به ماضی و مضارع و امر، می توان هفت زمان دیگر بیان کرد که عبارتند از:

الف - ماضی بعید: ( کان + اسم کان + قد + فعل ماضی ساده )

کان الطالبُ قد ذهب إلی بیته. / الطالب کان قد ذهب الی بیته. ( دانش آموز به خانه اش رفته بود. )

کان الطالبان قد ذهبا إلی بیتیهما. / الطالبان کانا قد ذهبا الی بیتیهما.

ب - ماضی استمراری: ( کان + اسم کان + فعل مضارع )

کان الرجل یُسافر. / الرجل کان یسافر. ( مرد مسافرت می کرد. )

کان الرجلان یسافران. / الرجلان کانا یسافران.

( نکته: تقدیم و تأخیر بین کان و اسم کان در هر حال جایز است. )

ج - ماضی نقلی: ( قد + فعل ماضی )

قد سافر زیدٌ. ( زید مسافرت کرده است. )

( نکته: فعلی با نام ماضی نقلی در زبان عربی وجود ندارد ولی حرف « قد » بر سر فعل ماضی به آن تحقّق می بخشد و وقوع آن را تأکید می کند. در حالیکه این حرف همراه فعل مضارع، شک و احتمال وقوع فعل را می رساند که در این صورت معنای این حرف در فارسی « شاید » است. )

د - ماضی ساده:

سافر زیدٌ. ( زید مسافرت کرد. )

ه - حال محض: ( لام حالیه + فعل مضارع )

لَیَکتبُ زیدٌ. ( هم اکنون زید می نویسد. )

و - مضارع:

یکتب زید. ( زید می نویسد. )

ز - آینده: ( س/ سوف + فعل مضارع )

سَیُسافرُ زیدٌ. / سوف یُسافرُ زیدٌ. ( زید مسافرت خواهد کرد. )

( نکته: برخی در ترجمه « س » می گویند: « بزودی خواهد ... » که صحیح نیست. افزودن کلمه « بزودی » به هیچ وجه ضرورت ندارد. به جای کلمه « بزودی » در جمله عربی می توان کلمه « بسرعة » را نوشت.

بسم الله الرحمن الرحیم

اگر جمله حاکی از زمان حال باشد و دارای هیچگونه فعل اصلی نباشد، فقط از دو اسم تشکیل می شود.

مثال: زیدٌ حاضرٌ . زید حاضر است.

و اگر جمله حاکی از زمان گذشته یا آینده باشد، باید از فعل ماضی « کان » یا مضارع آن « یکونُ » استفاده شود.

مثال: کان زیدٌ حاضرا . زید حاضر بود.

سَیَکونُ زیدٌ حاضراً . زید حاضر خواهد بود.

افعال ناقصه در عربی عبارتند از:

کان ( بود ) ، صار ( گردید ) ، لیس ( نیست ) ، اصبح ( شد ) ، مادام ( مادامی که ) ، مازال ( همواره )

این افعال در عربی بر سر جمله اسمیه می آیند، مبتدا می شود « اسم افعال ناقصه » و مرفوع می شود و خبر می شود « خبر افعال ناقصه » و منصوب می شود.

کان الطالبُ ناجحا. دانش آموز موفق بود. / صارت الأمّة الإسلامیة متّحدة. امت اسلامی متحد گردیدند.

بسم الله الرحمن الرحیم