کوبیسم یکی از برجسته‌ترین و منحصر به فردترین سبک‌های هنری به حساب می‌آید که به راحتی از دیگر آثار هنری قابل تشخیص است. مقاله‌ی زیر را بخوانید تا با ویژگی‌های کوبیسم بیشتر آشنا شوید.
چه کسی می‌تواند سهم ارزنده‌ی هنرمند اسپانیایی، پابلو پیکاسو را در دنیای هنر فراموش کند. سبک هنری پیکاسو هم چنان الهام بخش میلیون‌ها نفر از هنرمندان در سراسر جهان است. این هنرمندان معروف یک سبک فرد گرایانه را توسعه دادند که به عنوان الگویی برای هنر قرار گرفت. پیکاسو و ژرژ براک در فاصله‌ی سال‌های 1912 – 1909 سبکی با عنوان کوبیسم را رواج دادند. براک در واقع سبک هنری سزان را آموخته بود. اصول اولیه‌ی وی نشان دادن اشیا از زوایای مختلف بود. بنا بر این، ریشه‌های کوبیسم بر پایه‌ی اشکال دیگر هنر قرار دارد.
ویژگی‌های اصلی کوبیسم
اصول اولیه‌ی کوبیسم را می‌توان در جنبشهای هنری دیگر با عنوان پوئن تیلیسم و فوویسم مشاهده کرد. اساساً کوبیسم هنر ایجاد اشکال انتزاعی از اشیاء سه بعدی بر روی سطوح دو بعدی است. هنرمندی که سبک کوبیسم را انتخاب می‌کند باید توانایی نشان دادن یک شی‌ء را در سطوح چندگانه داشته باشد. بنا بر این، به عبارت ساده‌تر، یک هنرمند یا نقاش کوبیست اساساً در هر بار بیش از یک تصویر را نشان می‌دهد.
حالت کلی یک نقاشی که در این سبک ایجاد می‌شود به شکل مکعب‌های کوچک به نظر می‌رسد. یک هنرمند از سبک مکعب‌های کوچک برای نشان دادن یک شی‌ء یا یک شخص از دیدگاه‌های مختلف استفاده می‌کند.
هنرمندانی نظیر پابلو پیکاسو و ژرژ براک با کشیدن نقاشی‌هایی در اشکال پیچیده و کج و معوج این سبک را رواج دادند. نگاهی به آثار هنری آنها نشان می‌دهد که چگونه این دو نابغه شکل واقعی عناصر را در سطوح مختلف می‌شکستند تا یک ترکیب را به وجود آورند. به محض مشاهده، استفاده از اشکال هندسی و یال‌ها در آثار این هنرمندان دیده می‌شود. این نقاشی‌ها بر پایه‌ی نظریه‌های بنیادی هنر قرار ندارند زیرا در آنها از چشم اندازهایی با زوایا و اشکال دقیق استفاده می‌شود.
کوبیسم پیشتر به دو شاخه‌ی اصلی تقسیم می‌شد – کوبیسم تحلیلی و کوبیسم ترکیبی. کوبیست‌هایی که با استفاده از سبک تحلیلی نقاشی می‌کردند اساساً صور طبیعی را به صورت مکعب‌های کوچک یا دیگر سطوح هندسی تجزیه و تقسیم می‌کردند. هنرمندان این سبک در نقاشی‌های خود از ترکیب تک رنگ استفاده می‌کردند. پیکاسو و براک هردو هنرمندان سبک تحلیلی بودند.
پیکاسو، براک و خوان گریس علاوه بر این سبک، کوبیسم ترکیبی را نیز توسعه دادند. این سبک هنری بر پایه‌ی ایجاد ترکیباتی از اشیاء در کنار هم متمرکز شده بود. علاوه بر این، هنرمندان از تکنیک اشکال مخلوط نیز استفاده کردند. در تکنیک اشکال مخلوط از شیوه‌های مختلف نقاشی برای ایجاد ترکیبی بر روی یک سطح استفاده می‌شود. کوبیسم ترکیبی سبکی است که در مقایسه با کوبیسم تحلیلی ترکیبات مسطح‌تری را با حد اقل سایه ایجاد می‌کند.
کوبیسم اساساً با یک دید ساده نگرانه که به یک مرحله‌ی انتزاعی رسید آغاز شد. در طول دوره‌ی رنسانس، هنرمندان آثار را بر روی یک سطح به تصویر می‌کشیدند. کوبیسم در این مورد یک تضاد کامل قلمداد می‌شد. به عنوان مثال، یک هنرمند کوبیست ممکن است چهره‌‌ی فردی را به تصویر بکشد که در آن چشم‌ها به صورتی نشان داده شوند که گویی به سمت بیننده می‌نگرند در حالی که، بینی فرد ممکن است رو به سمت دیگر باشد.
به غیر از هنرمندانی نظیر پابلو پیکاسو و براک، فرناند لژه، فرانسیس پیکابیا و راجر د لا فرسنا نیز از اصول اولیه‌ی کوبیسم استفاده کردند. امروزه، این سبک هم چنان الهام بخش استعدادهای جوان است تا چیزی بسیار دورتر از واقعیت را امتحان کنند.
منبع:سایت
