تبیان، دستیار زندگی

خالی شد از نبودن تو زیر پای من

قحط امید آمده بین صدای من

ترس همیشگیم همین است یک نفر

در خدمت نگاه تو باشد به جای من

پژمردگی نرفته هنوز از قنوت هام

شاید قرار نیست بگیرد دعای من

شیرین هم از شنیدنشان ترش می کند

وقتی که نیست شور تو در شعرهای من

باید برای بال و پرم آسمان شوی

یا بالهای تازه بسازی برای من

نه می شود که زودتر از این پرنده شد

امضا شود اگر سفر کربلای من

آنجا شنیدنی است دم نوحه های تو

غرق حسین می شود «آقا بیا» ی من

هم ناله با حسین شوم در لب فرات

سقای من ! برادر من ! با وفای من

از لطف و مهر خود به دلم بیشتر نده

فرصت به حال متهم در به در نده

من با دلم که تنگ نشد از جدائیت...

قهرم تو هم جواب دلم را دگر نده

حالا که بین این همه کفتر زیادیم ¹

از این به بعد بر دل من بال و پر نده

پرونده ام سیاه،دلم،صورتم،سیاه

از من گذشته... نور دعای سحر نده

از روی عادت است که دستم دراز شد

زحمت نکش دگر به دعایم اثر نده

از بی لیاقتی خودم خشک می شوم

بگذار بشکنم به دلم برگ و بر نده

وقتت گرانبها تر از اینهاست پس برو

اینقدر بابت من احمق ضرر نده

یک باره ، بی هوا ، تو در آتش هولم بده

اصلا حساب کار دلم را خبر نده

من را بزن ولی سر جدت قسم دهم

پرونده مرا به دو دست قمر (ع) نده

از لطف و مهر خود به دلم بیشتر نده

فرصت به حال متهم در به در نده

من با دلم که تنگ نشد از جدائیت...

قهرم تو هم جواب دلم را دگر نده

حالا که بین این همه کفتر زیادیم ¹

از این به بعد بر دل من بال و پر نده

پرونده ام سیاه،دلم،صورتم،سیاه

از من گذشته... نور دعای سحر نده

از روی عادت است که دستم دراز شد

زحمت نکش دگر به دعایم اثر نده

از بی لیاقتی خودم خشک می شوم

بگذار بشکنم به دلم برگ و بر نده

وقتت گرانبها تر از اینهاست پس برو

اینقدر بابت من احمق ضرر نده

یک باره ، بی هوا ، تو در آتش هولم بده

اصلا حساب کار دلم را خبر نده

من را بزن ولی سر جدت قسم دهم

پرونده مرا به دو دست قمر (ع) نده