سه ماه اول
نوزادان معمولا قبل از هر چیز “حركت” را می بینند. نوزادانی كه به موقع بدنیا آمده باشند (هفته ۳۸ تا ۴۲ حاملگی) باید بتوانند تغییرات صورت مادر نظیر خنده، اخم، … را در هفته اول بعد از تولد ببینند. در این زمان درك رنگ هنوز كاملا تكامل نیافته و درك عمق نیز در طول سال اول به موازات هماهنگ شدن حركت چشم ها ایجاد می شود
.هماهنگی عضلات چشم در نوزادان تازه متولد شده و شیرخواران بسیار ناقص است. چشم نوزادان اغلب به بیرون یا داخل منحرف شده و حركت چشم ها با هم هماهنگ نیست. این وضعیت استرابیسم یا انحراف چشم خوانده می شود. اگر استرابیسم تا ۳ یا ۴ ماهگی خودبخود بر طرف نشود بهتر است نوزاد توسط یك چشم پزشك معاینه شود.
اولین علائم مشكلات چشم و بینایی
در بعضی موارد لازم است نوزاد قبل از ۳-۴ ماهگی مورد معاینه قرار گیرد. این موارد عبارتند از: انحراف شدید چشم ها، عدم حركت چشم قبل از ۳ ماهگی، انحراف هر دو چشم به داخل، ثابت ماندن یك چشم در زمان حركت چشم دیگر و یا تفاوت فاحش بین حركات دو چشم.
تشخیص زودرس استرابیسم بسیار مهم است زیرا تنبلی چشم یا آمبلیوپی حاصل استرابیسم درمان نشده است. اگر یك چشم كودك نتواند بر اثر استرابیسم خوب ببیند هماهنگی چشم ها بر هم می خورد. همچنین اگر مغز تصویری از یكی از چشم ها دریافت نكند در طول زمان علائم ارسالی از چشم مبتلا را نادیده می گیرد و نهایتاً فرد دچار تنبلی چشم و متعاقب آن كاهش شدید دید می شود.
مشكلات بینایی در نوزادان نارس
تكامل بینایی در نوزادان نارس كمی بیشتر از نوزادانی كه به موقع بدنیا آمده باشند طول می كشد. احتمال ایجاد استرابیسم و آمبلیوپی در نوزادانی كه قبل از هفته ۳۵ حاملگی بدنیا آمده باشند ۳۰% بیشتر است. هر چه نوزاد زودتر از زمان طبیعی بدنیا بیاید این احتمال افزایش می یابد.
نوزاد باید كاملا به نور روشن (مثلا لامپ) و یا آویز هایی كه معمولا بالای سر نوزادان آویزان می كنند توجه كند. اگر در ۳ ماهگی جسم را جلو چشم نوزاد بگیرید و آن را از یك سمت آهسته به سمت دیگر ببرید و نوزاد قادر به دنبال كردن آن با چشم نباشد بهتر است مورد معاینه قرار گیرد. البته در بعضی موارد تكامل بینایی دیرتر رخ می دهد كه به آن تأخیر در تكامل بینایی می گویند.