ادامه ی پست قبلی: سوره مباركه فلق
داشتیم درمورد شروری كه از دستشون به خدای مربی پناه میبریم صحبت میكردیم كه دو موردش ذكر شد و دو موردشم اینجا بحث میشه:
3. زنان ساحر: بعضی از محققین میگن دمیدن در گره نمادی از سحر هست البته تفاسیر دیگری هم وجود داره... اما چرا سحر رو اینجا برای زنان به كار برده؟ میگن دلیلش شاید این باشه كه سحر در میون خانم ها بیشتر دیده میشه.
4. حسود وقتی كه حسادتش تحریك بشه: كسی كه حسد میورزه یعنی قلبش جایگاه شیطون شده و میتونه هر شری واسه كسی كه بهش حسادت میورزه ایجاد كنه. (همونطور كه یوسف ع رو به چاه برد)
نكته1: دو شر اولی طبیعی ان (به خود طبیعت برمیگرده) و دو شر دومی شرارت هایی هستن كه از طرف انسان ها به دیگری میرسه.
نكته 2: خطر شر درونی از بیرونی بیشتره. چطور؟ چون تو سوره ی ناس از دست شرور درونی به سه صفت خدا پناه میبریم اما اینجا به یك صفت.
نكته3: احتمالا دلیل اینكه كلمه ی فلق به كار رفته به این طریق خدا خواسته بگه پروردگاری كه قادره دل شب رو با سحر بشكافه میتونه شر رو هم بشكنه و به خیر تبدیل كنه.
نكته4: شر در هر آیه تكرار شده و به اصطلاح خودمون از شر فاكتور نگرفته خدای متعال. شاید به این دلیل باشه كه هر كدوم به تنهایی شر بزرگیه واسه خودش
جهت هدایتی سوره مباركه فلق: پناه بردن به پروردگار سپیده دم از شرور طبیعی و نفسانی
انشالله پست بعدی درمورد سوره مباركه توحیده...
یاحق