تبیان، دستیار زندگی

حمایت می کند لحن نگاهت چشمهایم را
نخواهم پس کشیدن زین تلاقی ساده پایم را
چنان سخت است گاهی گفتنِ یک «دوستت دارم»
که گویا می فشارد با دو دستش عشق نایم را
هوا هر وقت بارانیست شادی، من در این فکرم
که می شد کاش می کردم عوض با ابر جایم را!
که از دلتنگی ات پُر باشم و نزدیک باریدن
و از خود زیر لب پرسیده باشی کِی می آیم را
هنوز از ارتباط «وقت» با «چشمِ تو» در بُهت ام
چرا باید بنوشم در حضورت سرد چایم را؟!

سوژۀ بعدی : امید

رشدی دگر گرفته با عزم کاربران 
امید رونق خوب انجمن یاران

ما دست به دست می دهیم امروز
تا جان بگیرد مجدد انجمن تبیان

سفارش

سفارش می كنم یاران محبوب
بپرهیزید از دلهای معیوب

دل

الا یا ایها الساقی برون برحسرت دل ها
که جامت حل نماید یکسره اسرار مشکل ها

انتظار

بیا که موج نگاهم همیشه دلگیر است
در انتظار نگاهت دلم ز غم پیر است

سکوت

چه زیبا حضرت احمد سكوت جهل بشكستی
به دنیا در دل هر مسلم آزاده بنشستی

فریاد

از عاشقی و حسرت و هجران فریاد
از داغ دل مردم ویلان فریاد


سپاس

سپاس گویم خداوندا اگر چه ناسپاسم من
ببخشایم خداوندا بسی چون آس و پاسم من

لبخند

شعر تو ای مبین جان مایه ی عشق و شادیست
منشاء عشق و لبخند، در این مکان و وادیست


ستوده