علامه روزهاش را با بوسه بر ضریح حضرت معصومه افطار میکرد
علامه طباطبایی قدسسره در ماه رمضان، روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه (س) افطار میکرد. ابتدا پیاده به حرم مطهر مشرّف میشد و ضریح مقدس را میبوسید. سپس به خانه میرفت و غذا میخورد. ایشان شبهای ماه مبارک در جاهایی که مجالس روضه بود شرکت میکرد و گاهی با تمام وجود گریه میکرد به طوری که بدنش میلرزید.
علامه طباطبایی شبهای رمضان مطالعه و دعا میکرد
علامه طباطبایی در مراتب عرفان و سیر و سلوک معنوی مراحلی را پیموده بود. اهل ذکر و مناجات بود. در بین راه که او را میدیدند غالبا ذکر خدا را بر لب داشت. شاگردانشان نقل میکنند که در جلساتی که در محضر ایشان بودند، وقتی جلسه به سکوت میکشید، دیده میشد که لبهای استاد به ذکر خدا حرکت میکرد. به نوافل مقیّد بود و حتی گاهی دیده میشد که در بین راه مشغول خواندن نمازهای نافله است.
شبهای ماه رمضان تا صبح بیدار بود، مقداری مطالعه میکرد و بقیه را به دعا و قرائت قرآن و نماز و اذکار مشغول بود. در قم هفتهای حداقل یک بار به حرم حضرت معصومه (س) مشرف میشد و یا در ایام تابستان غالباً به زیارت حضرت رضا (ع) میشتافت. شبها به حرم مطهر مشرف میشد و در بالای سر مینشست و با حال خضوع به زیارت و دعا میپرداخت.