تبیان، دستیار زندگی

بسم اللـه الرحمن الرحیم

باغ گلها یکی از طرحهای بسیار جالب و ابتکاری شهرداری اصفهان و سازمان پارکها و فضای سبز بوده که در زمینی به وسعت 6700 مترمربع احداث گردیده و در سال 1375 برای استفاده عموم دایر شده است.

ویژگی و امتیاز منحصر بفرد این باغ را باید وجود چندگانه تفریحی ، فرهنگی ، آموزشی و تحقیقاتی آن جستجو کرد که امید می رود با جذابیتهای چشمگیر خود استعدادهای توریستی شهر اصفهان را بیش از پیش ارتقاء دهد.

این مجموعه دارای گونه های متعدد گیاهی شامل درخت و درخچه ، گلهای فصلی و دائمی ، گیاهان پوششی و آبزی بوده و دارای قسمتهای مختلف می باشد.

این باغ شامل قسمتهای مختلفی است که در نقشه راهنمای آن شماره گذاری شده است.

1. 1. پارکینگ
2. 2. پاویون ورودی
3. 3. کلبه روستایی
4. 4. آبشار صخره ای
5. 5. آبشار
6. 6. برکه
7. 7. لابیرنت
8. 8. طرح فرش ایرانی
9. 9. آلاچیق

10.  کلکسیون سوزنی برگان

11.  دمنوش خانه

12.  کلکسیون رز

13.  طرح باغ ژاپنی

14.  طرح باغ فرانسوی

15.  گلخانه کاکتوس

16.  کلکسیون گیاهان دارویی

17.  غرفه فروش و آموزش

18.  کلکسیون گل و فلاور باکس

19.  کلکسیون گیاهان پوششی

20.  نمازخانه

21.  سرویس بهداشتی

 این بحث به سفارش خانم ملک الشعرا تهیه شده است.

واژهٔ پهلوی وَرت wart در دورهٔ اشکانیان به ارمنی راه می‌یابد (به صورت վարդ وَرد) و در آن جا به معنی گل سرخ به کار می‌رود. این واژهٔ پهلوی از سوی دیگر به زبان آرامی راه یافته(ורדא وَرداء، سریانی: ܘܪܕܐ) و از آن جا به عربی (به عربی: وردة)‏ و عبری ורד وِرِد تبدیل شده‌است و در عربی به معنی گل سرخ و رنگ سرخ به کار رفته‌است و امروز نیز به کار می‌رود.

واژهٔ باستانی وَرد varda در اوایل دورهٔ اشکانی بنا بر قاعدهٔ زبان‌شناسی تطبیقی ایرانی، یعنی تحول rd به l به صورت وال vala تحول یافته‌است که بعدها با افتادن وایل a به صورت val و سپس vol و vel درآمده‌است. در زبان‌شناسی تطبیقی ایرانی همواره یک v قدیمی با ترکیب با وایل بعدی خود به صورت gu در می‌آید، مانند vištāsp ویشتاسپ که تبدیل به guštāsp گشتاسپ شده‌است. بدین ترتیب واژهٔ کهن اوستایی varǝδa که بعدها به صورت‌های varda ،vard ،val و سرانجام vel و vol در آمده بود، بنا بر قاعدهٔ بالا به صورت gul (گل) در آمد.

صورت اوستایی varǝδa از سوی دیگر به غرب رفته و در اطراف دریای سیاه و مدیترانه به همین صورت رایج شده‌است و یونانیان آن را به صورت wrodon و بعدها با حذف w به صورت rodon پذیرفته‌اند. زبان لاتینی نیز این واژه را از تمدن مدیترانه‌ای گرفته‌است. سرانجام واژهٔ rodon یونانی نیز با افتادن n که فقط یک جزء صرفی است به صورت rodo و سپس rod تحول یافت و سپس در همهٔ کشورهای اروپایی به صورت rosa و rose (به معنی گل سرخ) در آمد. بدین ترتیب واژهٔ اوستایی varǝδa به معنی گل سرخ، با تحول خود و به طریقی که گفته شد به سراسر جهان و همهٔ زبان‌های دنیا راه یافت. در ادبیات فارسی تا همین ۳–۲ قرن اخیر برای آنچه امروزی به عادت خارجیان در ایران رز نامیده می‌شود لفظ گل بکار می‌رفته‌است. بعدها گل لفظ عام‌تری یافت و به انواع گوناگون جنس‌های گل اطلاق شد.

ادامه مطلب در ویکی پدیا

سلام خانم صاحبدل
خیلی ممنونم از پیگیری مبحث فوق العادتون

ساقگل 
در مورد این گیاه مطلبی پیدا نکردم .
در مسیر رفتن به کلبه روستایی مشاهده کردم.