تبیان، دستیار زندگی

ما هیچگاه همدیگر را به تأمل نمی نگریم زیرا مجال نیست .....

اینگونه است كه ....

عزیزترین كسانمان را به حوصله  "زمان "  از یاد می‌بریم .

گاهی گمان نمی كنی ولی می شود ،
گاهی نمی شود ، نمی شود كه نمی شود ،
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است ،
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود ،
گاهی گدای گدای گدایی و بخت با تو نیست ،
گاهی تمام شهر گدای تو می شود .......

گاهی با یك قطره لیوانی لبریز می شود ، گاهی با یك بی مهری قلبی می شكند ، گاهی با یك كلمه انسانی نابود می شود ، مراقب بعضی "یك " ها باشیم .

گاهی با این جملات زیبا روح ما را جلا می دهید.

به حرفهایی كه می خواهی بزنی دقت كن ، شاید همین حرفها دلی را نا خواسته برنجانند .....   و
نسبت به حرفهایی كه كه می شنوی بی دقت باش ، شاید از دهانی شنیده باشی كه فبل از حرف زدن به آن فكر نكرده باشد .......

اشتباه من این بود ....
هر جا رنجیدم ، لبخند زدم ....
فكر كردند درد ندارد ، محكم تر زدند .....

می خواستم دستان خدا را بگیرم ندا آمد:
دستان افتاده ای را بگیر . . .