به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ شهید مجاهد «حسن اسماعیل زلغوط» یکی دیگر از جوانان شیعه لبنانی است که در عملیات جهادی و در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) و مقدسات اسلامی شربت شهادت را نوشید.
شهید زلغوط روز دوشنبه 27 خرداد 1392 به دست تروریست های مسلح در سوریه به شهادت رسید.
مراسم بزرگداشت این شهید با حضور مردم مقاوم منطقه و مقامات و مسئولین لبنانی در روستای "بیت لیف" ـ که در جنوبی ترین نقطه لبنان و در مرز با رژیم صهیونیستی قرار دارد ـ برگزار شد.
در این مراسم که «مهدی شوشتری» پیام سفیر جمهوری اسلامی ایران را قرائت کرد «حجت الاسلام و المسلمین موسوی تبریزی» نماینده مجمع جهانی اهل بیت(ع) نیز حضور داشت.
اما در تصاویر منتشر شده از این شهید سه تصویر تکان دهنده به یادگار مانده است:
تصویری از بوسه شهید زلغوط بر گونه دختر نوزادش ؛ و عکسی از لحظه ای که دخترش هنگام دفن پدر با وی وداع می کند...
وداع شهید حسن زلغوط با فرزندش
وداع دختر شهید حسن زلغوط با پدرش
اما شاید باشکوه تر از وداع این پدر و دختر، رابطه ای است که این شهید با پدرش داشته است:
شهید زلغوط در قسمتی از وصیت نامه خود خطاب به پدرش نوشته است: "در تو انسانی را دیدم که مجاهد و صبور است و جز از خداوند از کسی نمی هراسد. تو الگوی صبر هستی و من قدرت خود در جهاد را از تو گرفته ام. امیدوارم که از من راضی باشد...".
و «اسماعیل زلغوط» پدر شهید حسن زلغوط نیز بر سر مزار فرزندش ـ که در دفاع از حرم فرزندان خاندان نبوت جان باخت ـ خطاب به صدیقه طاهره گفت: "ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤه زهرا آیا از ما راضی هستی؟" و سپس همچون مقتدایش زینب کبری(س) دست به نیایش برداشت که: "ﺍﻟﻠﻬﻢ ﺗﻘﺒﻞ ﻣﻨﺎ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻘﺮﺑﺎﻥ ... خدایا این قربانی را از ما بپذیر...".
پدر شهید حسن زلغوط بر مزار فرزندش: خدایا این قربانی را از ما بپذیر...
و اینگونه است که در مکتب مجاهدان حزب الله لبنان، جهاد و شهادت را پسر از پدر به ارث می برد و برای فرزندانش به یادگار می گذارد...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تصاویری از شهید مجاهد حسن ابراهیم زلغوط
تصاویری از مراسم بزرگداشت شهید حسن ابراهیم زلغوط
حجت الاسلام والمسلمن سید حسن موسوی تبریزی نماینده مجمع در مراسم ختم شهید زلقوط
اما چرا حزب الله در سوریه دخالت کرد؟
«ما آخرین طرفی بودیم که در سوریه دخالت کردیم و قبل از ما جریان المستقبل و جریانهای دیگر لبنانی که نمی‌خواهم نام آنها را ببرم دخالت کرده بودند. اگر ما به نفع مخالفان وارد عمل می‌شدیم آنگاه حزب الله واقعی بودیم و این دخالت ما مبارک بود... نیروهای ارتش سوریه در مناطق مختلف سوریه می‌جنگند و ما بخشی از مسئولیت در مقابله با این طرح آمریکایی ـ اسرائیلی و تکفیری هستیم که خواستار ویرانی کل منطقه و نه فقط سوریه است. ما در سوریه دخالت کردیم و آن را به صراحت نیز بیان کردیم و آن را پنهان نکردیم. ما جوانانمان را به سوریه نفرستادیم و بگوییم پتو و شیر توزیع میکنیم و اگر کشته شدند آنها را در سوریه دفن کنیم و خانواده آنها را در لبنان ساکت کنیم.»
این بخشی از سخنرانی «حجت الاسلام سید حسن نصرالله» در 23 خرداد 1392 بود که طی آن ضمن اشاره صریح به حضور حزب الله در معرکه سوریه، بخشی از دلایل خود را نیز ذکر کرده است.
طی هفته‌های گذشته و با پررنگ شدن موضوع حضور حزب الله در سوریه، بخشی از کشورهای عربی و نیز غرب به این موضوع واکنش نشان داده و این حضور را محکوم کردند.
نصر الله پیش از این نیز به حضور نیروهای حزب الله در سوریه و مشخصاً نبرد القصیر اشاره کرده و دلیل خود را حضور شهروندان لبنانی در این منطقه خوانده بود.
سوریه حلقه‌ای از زنجیره مقاومت در منطقه است که امروز بیش از پیش نیازمند کشورها، جریانات و گروه‌هایی است که پیش از این در نبرد با رژیم صهیونیستی به آنها یاری رسانده است.
نبرد القصیر را می‌توان نقطه عطف تحولات و نا آرامی‌های 2 ساله این کشور دانست که در کنار آن وجود شهروندان لبنانی در این منطقه دو علت مهمی هستند که حزب الله را وادار به ورود به جنگ سوریه کرد.
زمانیکه عربستان، قطر، ترکیه، تونس و لیبی در منطقه و نیز برخی کشورهای غربی نظیر فرانسه، انگلیس و آلمان به همراهی آمریکا از هزاران کیلومتر دورتر، با صرف میلیاردها دلار هزینه و ارسال تسلیحات، تلاش دارند تا تحولات سوریه را مدیریت کنند، چرا حزب الله که در همسایگی سوریه قرار گرفته برای تثبیت امنیت آینده خود دست به اقدامی نزند.
