تبیان، دستیار زندگی

درخشش در تصاویر گرفته شده در فضای آزاد

یكی دیگر از قابلیتهای باارزش دوربین دیجیتال كه مورد توجه قرار نگرفته است، قابلیت انتخاب فلاش دوربین است. یعنی شما به عنوان عكاس حتی در هوای آفتابی و در نور زیاد می توانید با فلاش عكس بگیرید. این ویژگی در دوربین های دیجیتال معمولاً با flash on یا fill flash فعال می شود. و شما این قدرت را خواهید داشت كه عكسهای زیبایی در فضای آزاد بگیرید.

در مورد flash on دوربین ابتدا از پشت زمینه تصویری تهیه می كند و فلاش دوم نور كافی برای موضوع عكاسی شما فراهم می كند. و نتیجه یك عكس حرفه ای است كه در ساختار عكس شما هر چیزی به اندازه كافی خوب به نظر می رسد.

با قرار دادن موضوع در سایه یك درخت و قرار دادن دوربین در وضعیت fill flash پسر ها و پشت زمینه جلوه لازم را دارند.

حال سعی كنید در فضای آزاد با و بدون فلاش عكس بگیرید بخصوص زمانیكه آفتاب از پشت یا از بغل به موهای مشخصی كه عكس می گیرید بتابد حال به درخشش لبه ها توجه كنید.

یك تكنیك جالب دیگر این است كه شخصی را كه از او عكس می گیرید در زیر سایه مثلاً یك درخت قرار دهید و با فلاش عكس بگیرید تا مدل شما مجبور به اخم كردن و جمع كردن چشمها در برابر نور آفتاب نباشد.

این را بخاطر داشته باشید كه اكثر دوربین هایی كه فلاش از ابتدا در آنها تعبیه شده است دارای دامنه 3 متری (یا حتی كمتر) هستند. بنابراین مطمئن شوید كه زمانیكه از فلاش استفاده می كنید خیلی دور نمی ایستید.

macro mode یا close up

زمانی را به خاطر آورید كه كودكی كوچك بودید و بر روی چمنها بازی می كردید؟! وقتی كه بقدر كافی به زمین نزدیك شوید تعداد زیادی از مخلوقات را می بینید كه قبل از آن حتی فكر نمی كردید آنها وجود خارجی داشته اند. امروز شاید نخواهید در حیاط منزلتان بروی شكم دراز بكشید و لباسهایتان را كثیف كنید. اما اگر close up دوربین خود را فعال كنید و سعی در كشف دنیای خود با جزئیات بیشتر (ابعاد كوچكتر) داشته باشید، عكسهای تر و تازه ای جایزه شما خواهد شد كه قبلاً هیچگاه آنها را تجربه نكرده بودید.

فقط در دوربین خود به دنبال آیكون close up یا macro mode بگردید كه معمولاً این آیكون با سمبل یك گل نشان داده می شود، آن را فعال كنید و به اندازه ای كه دوربین شما اجازه می دهد به سوژه خود نزدیك شوید. بعد از اینكه سوژه را پیدا كردید، دكمه شاتر را تا نصفه پایین نگه دارید تا این فرصت را به دوربین بدهید كه روی تصویر زوم كند سپس دكمه را تا انتها فشار دهید تا عكس گرفته شود.

زمانیكه از مود close up استفاده می كنید دامنه تصویر شما بسیار كم عمق خواهد بود، بنابراین روی قسمتی از تصویر زوم كنید كه برای شما مهمتر است و اجازه دهید بقیه قسمتهای تصویر تار بیفتد.

كارت حافظه حجیم

زمانیكه در حال جمع آوری پول برای خرید یك دوربین دیجیتال هستید حتماً برای كارت حافظه اضافی پول كنار بگذارید چرا؟! چون حافظه ای كه دوربین های دیجیتال دارند معمولاً خیلی پایین است و مانند این است كه شما برای یك مسافرت طولانی به جای غذا كمی تنقلات به عنوان آذوقه بردارید.

اگر یك دوربین 3 مگا پیكسلی دارید حداقل 256 مگا بایت حافظه نیاز دارید، 512 مگا بایت برای 4 مگا پیكسل و 1 گیگا بایت برای دوربین های با روزلوشن 6 مگا پیكسل و بالاتر مناسب   است.

رزولوشن بالا

یكی از دلایل مهمی كه باید یك كارت حافظه با ظرفیت بالا بخرید این است كه بتوانید از حداكثر رزولوشن دوربین خود استفاده كنید. در غیر اینصورت پول خود را هدر داده اید. چون دوربینی خریده اید كه از قابلیتهای آن استفاده نكرده اید.

چرا نباید عكسهای با كیفیت پایین بگیرید؟ چون نمی دانید كه عكس بعدی كه می گیرید ممكن است بهترین عكس قرن 21 باشد. و اگر یك عكس زیبا با كیفیت 640x480 بگیرید به این معناست كه از این عكس می توانید یك پرینت با اندازه یك كارت اعتباری بگیرید.

به عبارت دیگر اگر عكس به رزولوشن 4 مگاپیكسل یا  2272x1704   یا بزرگتر بگیرید می توانید آن را با ابعاد 20x25 سانتی متر چاپ كنید و با این كیفیت عكس شما حتی برای چاپ در یك مجله كافی است. در ضمن سعی كنید تا جاییكه امكان دارد به سوژه نزدیك شوید. این كار به شما این آزادی را می دهد تا در  صورت نیاز قسمتی از عكس را با استفاده از نرم افزار های گرافیكی جدا كنید. و هنوز  عكس شما كیفیت قابل توجهی داشته باشد، تا بتوانید از آن یك پریتت خوب بگیرید.

نكته اینجاست كه شما  باید مقدار كافی حافظه در  اختیار داشته باشید.

سه پایه مناسب

اگر فردی كه برای عكاسی از سه پایه استفاده می كند، در حالیكه  می تواند این عكس را بدون سه پایه بگیرد، بدانید كه او یك عكاس حرفه ای است. برای موضوع های عكاسی ثابت و مشخص سه پایه بسیار مفید است.

مشكلی كه در استفاده از سه پایه وجود دارد، بزرگ و حجیم بودن آن است و حمل آن باعث دردسر می شود.

برای عكاسان دیجیتال یك خبر خوب وجود دارد و آن اینست كه سه پایه های جدیدی كه به بازار آمده است، كوچك و كم حجم و سبك است و می توانید آن را در جیب خود بگذارید.

نتیجه نهایی

بیشتر دوربین های دیجیتال حتی دوربین هایی كه برای استفاده افراد مبتدی و به قیمت ارزان در بازار یافت می شوند تعداد زیادی توابع قابل استفاده دارند. با خرج كمی ابتكار می توانید عكسهایی بگیرید كه برای بیننده ها این سؤال را مطرح می كند كه:« این عكس با چه دوربینی گرفته شده است؟ »

می توان هر پاسخی به این سؤال داد ولی اكنون شما می دانید كه دوربین مسئول عكسهایی كه گرفته شده، نیست.

ساختمان اصلی دوربین های عکاسی

مهمترین قسمتهای یک دوربین عبارتند از :

1- لنز

2- وسایل تنظیم که به دو بخش تنظیم نور و تنظیم فاصله تقسیم میشود.

3- منظره یاب

4- تعویض گر فیلم

5- اتاقک تاریک

6- کنتور شمارشگر فیلم

لنز

با مجهز شدن اتاقک تاریک به عدسی محدب تصویری شفافتر و روشنتر در اتاقک تاریک به دست آمد. این مساله اهمیت لنزها را برای ایجاد تصویری واضح و روشن دردوربین ها آشکار میسازد.

هر چند که یک عدسی می تواند تصویری نسبتا واضح ایجاد کند اما مشکلات متعد دی به وجود می آ ورد که

از آ ن جمله می توان به این موارد اشاره کرد:

1- وسط تصویر نسبت به گوشه های آن واضحتر میباشد بطوریکه گاهی کناره ها کاملا محو است.

2- تصویر دچار نوعی اعوجاج می شود بدین معنا که خطوط در مرکز تصویر مستقیمند اما با نزدیکشدن به کناره ها هلالی ومنحی می شوند.

3- خطاهای رنگی بسیار چشمگیر است یعنی تک عدسی قادر به بازنمائی رنگهای طبیعی موضوع نیست. علاوه برآ ن نگهائی را که ناشی از کیفیت نا مطلوب شیشه آن است به رنگهای موضوع می افزاید برای رفع این موارد در ساختمان لنز ترکیبی از عدسی های مختلف بکار می رود .

بر روی دهانه لنز هر دوربین اطلاعاتی از قبیل نام لنز نام کارخانه سازنده فاصله کانونی شدت نور یاحداکثر باز شدن دیافراگم شماره ردیف واندازه دهانه لنز درج شده است که در شناسائی لنزها بسیار بااهمیت است .

فاصله کانونی

شعاع های موازی نور که از بی نهایت به یک عدسی محدب می تابند در نقطه ای پشت عدسی همدیگر را قطع می کنند. فاصله میان مرکز عدسی تا آن نقطه اصطلاحاً فاصله کانونی عدسی نامیده می شود.

دریک لنز نیز که ترکیبی از عدسی های مختلف است فاصله میان مرکز (محل استقرار تیغه های دیافراگم درلنز) تا محل تشکیل تصویر واضح (سطح فیلم) را فاصله کانونی آن لنز می نامند. فاصله کانونی را با حرف f وبر حسب میلیمتر نشان می دهند. به عنوان مثال اگر بر روی لنزی مشاهده شد f=50m.m یعنی فاصله کانونی آن 50میلیمتر است.

قدرت روشنایی یا حد اکثر گشادی دیافراگم

قبلا اشاره شد که لنز , ترکیبی از عدسی های متعدد است . این عدسی ها به طور طبیعی مقداری از نور را جذب می کنند در نتیجه تمام شعاع های نور که به لنز تابیده می شوند از آن عبور نمی کنند . قدرت روشنایی عبارت است از مقدار نوری که لنز از خود عبور میدهد .

این مقدار با اعداد خاصی مانند 1:1 , 2/1:1 , 4/1:1 , 8/1:1 و 1:2 و غیره مشاهده میشود . روشنترین لنز 1:1 است . یعنی در این لنز عدسی ها بسیار مرغوب به کار رفته که می تواند نقریبا تمام نور موجود را از خود عبور دهد . هر قدر عدد بزرگتر شود لنز از روشنایی کمتری برخوردار اشت. از طرفی قدرت روشنایی لنز با بازترین درجه دیافراگم آن برابر است.

قدرت روشنایی لنز را می توان اینچنین محاسبه کرد :

فاصله کانونی لنز تقسیم بر قطر دهانه لنز = قدرت روشنایی لنز

یعنی اگر قطر دهانه لنزی 50 میلیمتر و فاصله کانونی آن 100 میلیمتر باشد قدرت روشنایی 2 خواهد بود ( 1:2 (

پس میتوان گفت هر چه قطر دهانه لنز بیشتر باشد قدرت روشنایی آن بیشتر است.