*هم اکنون شرایط در ورزش اینگونه است. ما در حداقل هایمان که فعالیت های جزیی در بسکتبال است مشکل داریم.
مهران شاهین طبع:بله. چقدر به فکر پایه بسکتبال هستیم؟ چقدر در استان ها امکانات داریم؟ چقدر به استان ها می رسیم؟ در بعضی استان ها روسایی داریم که از کار افتاده اند.
محمد کسایی پور: صحبت از توسعه بسکتبال ایران در چند سال گذشته به نظر بنده کمی طنزآمیز است. شاید ما در رتبه بندی از برخی کشورها بالاتر باشیم ولی در واقعیت ما از بسیاری از کشورها عقب افتاده ایم. برای این می گویم که عقب هستیم چون آمار به ما نشان می دهد. به عنوان مثال کشور ژاپن هم اکنون دارای 30 هراز باشگاه و 300 هزار بازیکن است. حال اینکه تعداد باشگاه های ایران به زور به 40 باشگاه می رسد. ما از نظر توسعه باشگاهی و به طور کلی توسعه بسکتبال اگر نگویم پس رفت داشته ایم، رشد و توسعه ای نداشته ایم.
مهران شاهین طبع: هم اکنون باشگاه های استان تهران کجا هستند؟ جایگاه بسکتبال تهران کجا است؟ چند سالن بزرگ و حرفه ای بسکتبال در تهران و یا کل ایران وجود دارد و در طول این سالها چند سالن احداث شده است؟ برای نمونه به ساختمان فدراسیون بسکتبال نگاه کنید چرا فدراسیون بسکتبال حتی یک ساختمان شایسته ندارد. ما هنوز نیروی متخصص به صورت تخصصی در عرصه های مختلف نداریم. به این معنی نبود نیروی متخصص در کشور نیست بلکه نیروهای متخصص یا در جای خود نیستند و یا به صورت آچار فرانسه کار می کنند. یعنی یک نیرو در تمامی عرصه ها فعالیت دارد.
مسوولان فدراسیون زحمت کشیده اند برای بسکتبال و نتایجی هم که آورده اند مشخص است اما این حاصل زحمت خیلی ها بوده است. اگر فرد دیگر مدیریت فدراسیون را برعهده داشت چندتا از این مدال ها بدست می آمد؟ حاضر هستم 10 تا از این مدال ها را نداشتیم اما فدراسیون یک ساختمان شایسته و سالن استاندارد داشت. چرا نداریم؟ اگر نمی توانیم امکانات بگیریم برویم یک نفر دیگه بیاید و امکانات بگیرد. چرا فدراسیون های دیگر بهترین ساختمان ها و سالن ها را دارند؟ مسائل مدیریتی تنها مدال نیست. مدیریت یعنی این چیزها که اصلا به آن توجه نمی شود. مسوولیت ها بین چند آدم تقسیم شده و یک نفر چندین کار را انجام می دهد. اینگونه نتیجه نمی گیریم. ما نیروی متخصص می خواهیم نه آچار فرانسه.
*البته در این فصل افرادی چون آقای ساکت انتقادهایی به ساختار فدراسیون داشته است که البته این انتقادها هم توجیه شده است.
محمد کسایی پور: برخی از آقای ساکت انتقاد می کنند که ایشان تجربه ورزشی ندارد ولی باید اذعان کرد که ایشان اگر تجربه ورزشی در این رشته ندارد ولی تجربه و کارنامه درخشان مدیریتی دارد. او تنها مدیری بود که بحث ایجاد سازمان لیگ حرفه ای را مطرح کرد. زمانی که بسیاری حتی در مخیله خود نیز به این موضوع فکر نکرده بودند. ما باید این واقعیت را بپذیریم که برای رسیدن به استاندارهای جهانی نمی توان به یک نفر چند مسئولیت داد. باید مسئولیت ها میان افراد با تجربه و متخصص و کار بلد تقسیم شود.
*آقای کسایی پور در پاسخ به این خواسته شما می گویند خودتان نمی خواهید کار کنید.
بله آقایان می گویند خودمان نامه داده ایم که نمی خواهیم کار کنیم. شما از آنها بخواهید این نامه که بچه ها امضا کردند و نخواسته اند کار کنند را در اختیار خود شما نیز بگذارند تا همه چیز روشن شود. این موضوع که مربیان داخلی امضا کردند که کار نمی کنند این مدرک را در اختیار ما نیز قرار دهید.
مهران شاهین طبع: من این نامه را نوشتم. اتفاقا می خواستم این مساله را باز کنم. خود من به دلیل مسائل و مشکلات خانوادگی نوشتم که در یک مقطع دیگر نمی توانم با تیم ملی کار کنم اما بعد آن برخورد هایی بدی دیدم. احساس های بدی دیدم. این موضوع که می گویند مربیان داخلی و بنده دنبال پول بودیم، سخن بسیار نادرست و ظالمانه ای است. اگر دنبال پول بودم الان در امریکا باید مشغول فعالیت بودم. المپیک و جام جهانی می رفتم. مگر این افراد که در حال فعالیت و خدمت هستند دنبال پول هستند؟ ما در هنگامی که در فدراسیون بودیم به دنبال کار و خدمت بودیم. همچنان که مسئولان کنونی به دنبال انجام وظایف و کار خود به نحو احسنت هستند.
این موضوعات و مطرح کردن آنها نادرست است. البته از رسانه ها هم گلایه مندم که فرصتی را برای ما فراهم نکردند تا از خود دفاع کنیم. کسی زنگ نزد به من به دوستان دیگر تا ما از خود دفاع و صحبت هایمان را بیان کنیم. ما تنها به دنبال انجام وظایف به نحو احسنت بودیم و در این راه تاوان هم دادیم. نباید به دنبال مسائل جزیی باشیم. این موضوعات تنها به مجموعه بسکتبال آسیب می زند. باید از روزمرگی دوری و پرهیز کنیم. هر کسی که به دنبال بزرگ کردن جزییات باشد نمی تواند در این مجموعه کار کند. چرا آقای داورزنی در والیبال همه را دور خود جمع کرده و از همه کمک می گیرد؟ چون آمرانه کار نمی کند. چون با یک اشتباه برخورد نمی کند. صحبت می کند و حرف می زند.
مگر ما کم تاوان دادیم؟ نباید بگوییم مهران شاهین طبع چند سال پیش به کدام بازیکن کم بازی داده است. مسائل بسکتبال ما بزرگ تر از این حرف ها است. اگر بخواهیم چیزهای کوچک را بزرگ کنیم نتیجه نخواهیم گرفت و از همین چیزهای کوچک ضربه خواهیم خورد.
*یکی از مسائل امروز ما تغییرات قوانین است. این موضوع را چطور می بینید؟
مهران شاهین طبع: با مثال توضیح می دهم. کل لیگ امسال با اینکه فکر می کردیم 4 ماهه است اما دو ماه طول کشیده است. لیگ ما دو ماه و چهارده روزه بود. آن تیم هایی که در پلی آف بودند سه ما بازی کردند. اینکه نمی شود. وضعیت تیم ها چه می شود؟ حالا با این شرایط دو تیم باید وارد باشگاه های غرب آسیا شوند. با این برنامه که نمی شود پیشرفت کرد. همین مسائل است.
محمد کسایی پور: تصمیم هایی که گرفته می شود حتی در یک جهت هم نیست. سال گذشته به یکباره اعلام کردند که تیم ها تنها می توانند از یک بازیکن خارجی استفاده کنند. تیم ها کل لیگ را با یک بازیکن خارجی پشت سر گذاشتند و در پلی آف با دو بازیکن خارجی کار شد. این وضعیت درحالی بود که باید در بازی های غرب آسیا با دو بازیکن خارجی بازی می کردیم. این تغییر و تحولات مقطعی در بخشنامه ها پدر تیم ها را درآورد.
مهران شاهین طبع: تا قانون و مقررات را را به درستی اجرا نکنیم وضعیت ما از این بهتر نمی شود. باید در ورزش بسکتبال جایگاه ها را از بین ببریم. این جایگاه ها و تاکید بر حفظ آنها به این ورزش آسیب جدی وارد می کند. به عنوان مثال اگر تمام قدرت در اختیار مسئولان و مدیران تیم ها باشد این افراد داور ها را از بین می برند.
وقتی ما تنها منافع مدیر باشگاه را در نظر می گیریم اتفاقی که در فوتبال افتاد در بسکتبال هم به وقوع می پیوندد. در فوتبال به دلیل اعتراض مدیران برای بازی دربی از داوران خارجی دعوت می کردند. این داوران نیز نتوانست اعتراض مدیران باشگاه ها را کم کنند. بعد از چند سال تصمیم بر این شد که از داوران داخلی استفاده کنند و توجهی به اعتراض مدام مدیران نکنند و هم اکنون چند سال متوالی است که بازی دربی بدون کمترین حاشیه ای با داوران داخلی انجام می شود. در تمامی این ورزش ها به داروان ما ظلم مضاعف می شود. در فوتبال در بسکتبال این واقعیت وجود دارد و هنوز هم راهکاری برای آن تهیه نشده است. باید اتحادیه هایی باشد تا بتوانند مستقلانه کار کنند.از اشتباه ها درس بگیریم و از تجربه ها استفاده کنیم
