تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا و سلام

  شهادت یگانه دخت نبی مکرم اسلام (ص) حضرت فاطمه زهرا (س) را به همه دوستان گرامی که به این مبحث سر می زنند
تسلیت عرض می نمایم.
در این مبحث به روش و سیره تربیت ام ابیها(س) می پردازیم امید که با الگو گیری ازاین شیوه عالی فرزندانی درخور و شایسته پرورش دهیم.

منبع:موسسه فرهنگی بشارت

به نام خدا و سلام

به نام خدا و سلام

فاطمه(س) كودكانش را به محضر رسول خدا(ص) مى فرستاد تا از دریاى دانش متصل به وحى و علم مطلق الهى رسول خدا(ص) استفاده برند و باز از آنان بازمى خواست كه آنچه را آموخته‏ اند بازگو كنند به جریان زیر دقت‏ كنید:

امام حسن مجتبى علیه السلام هفت ‏ساله بود كه در جلسات رسول خدا(ص) شركت مى جست و آنچه را از وحى بیان مى كرد به خاطر می ‏سپرد. آنگاه به حضور مادرش مى آمد و آنچه را به خاطرسپرده بود براى مادر بازگو مى نمود.

چون امیرالمؤمنین(ع) به خانه مى آمد، مى دید فاطمه(س) از آنچه امروز به پیامبر اكرم وحى شده است و آن را در مسجد بازگفته است‏ با خبر است.

شگفت‏ زده مى پرسید: از كجا این مطالب را مى دانى. با اینكه در جلسات رسول خدا(ص) حضور نداشتى.

فاطمه زهرا(س) مى فرمود: فرزندت حسن، برایم نقل مى كند.

روزى امیرمؤمنان(ع) در خانه پنهان شد تا جریان بازگو كردن سخنان پیامبر(ص) توسط امام حسن(ع) را ببیند در این هنگام امام حسن به خانه وارد شد و شروع به سخن گفتن كرد ولى دچار لكنت زبان شد مادر شگفت‏ زده شد كه هیچ گاه این چنین نبودى. امام حسن پاسخ داد: مادر تعجب نكن زیرا بزرگمردى به سخنانم گوش فرا مى دهد و بدین واسطه است كه دچار لكنت زبان شدم. على(ع) از مخفى گاه خود خارج شد و امام حسن(ع) را بوسید.

به نام خدا و سلام

حضرت زهرا(س)كودكانش را به گونه ‏اى تربیت كرد كه دخترش زینب سلام الله علیها روایات بسیارى را كه از مادرش زهرا شنیده بود براى ما نقل كرده است و امروز روایات او بخشى ارزشمند از فرهنگ غنى شیعى به شمار مى رود.

همه مى دانیم مدت زندگى فاطمه زهرا(س) بسیار كوتاه بود و از سویى دیگر اخبار و گزارش هاى همین زندگى كوتاه را هم دست‏ سیاست غاصبانه نگذاشت منتشر شود. به قول‏ دانشمندى: فضایل این خاندان را دوستان از ترس پنهان كردند و دشمنان از حسد بازگو ننمودند اما با این همه آنچه به دست مردمان رسیده، بوى دل‏ انگیزش دنیا را عطرآگین كرده و مشرق و مغرب را فرا گرفته است.

ما برخى از آثار و روایاتى كه در زمینه سیره تربیتى فاطمه(س) بدست ما رسیده بود بررسى كردیم ولى بررسى كامل تر آن را باید در فرآورده‏ هاى این تربیت جستجو و نظاره كرد. آرى، تمام عظمت ها و شكوه هایى كه به بهترین صورت در زندگى فرزندان فاطمه(س) متجلى است نشانگر تربیت تابناك و دامان پاك و آموزه‏ هاى گران‏ ارج فاطمه(س) است.

به نام خدا و سلام

به این خانه گلین كوچك بنگرید.
چه كسانى را به جامعه تحویل داده است.

حسنین (حسن و حسین علیهماالسلام) زینبین (زینب و ام‏كلثوم سلام الله علیهما)

دو مردى كه قلم و بیان از ترسیم شكوه صلح و جنگ آنان و دستیابى به فراز قله‏هاى دانش و بینش آن دو و بلنداى چكاد اخلاق آنها ناتوان است‏بلكه پرنده تیزپرواز و بلندگراى اندیشه را نیز یاراى رسیدن به بلنداى آن نیست.
و دو زنى كه «مردانگى در ركابشان جوانمردى آموخته‏» و در غروب سیاه تمامى ارزشهاى انسانى فریاد رساى آن دو تاریكزار بى تپش توده‏هاى مردم كوفه و شام را به حركت و هیجان و شور و شعور و شعار واداشته است.

در میادن معنویت و صفا و عرفان نیز چشم عارفان روزگار را خیره و اندیشه عابدان اعصار را سرگردان و متحیر نموده‏اند. آرى همه آن عظمت‏ها مدیون تربیت فاطمه(س) و ریشه در پرورش نیكوى او دارد. از این رو در با شكوه‏ترین نمایش حق و باطل و در رساترین و گیراترین و زیباترین هماوردى نور با سیاهى و تباهى و فضیلت‏كشى - در عاشورا - تك سوار میدان، همه این شكوهها و عظمتها و اوجها را مرهون دامان پاك فاطمه مى‏داند و مى‏گوید: هیهات منا الذلة... زبونى، خوارى، پستى از پیرامون ما به دور است (ما و ذلت هرگز) خداى و پیامبر و مؤمنان و آن دامنهاى پاك و پاكیزه‏اى كه ما را پرورانده است از ذلت ما پروا دارند و ما را خوار و زبون نمى‏پسندند.

به نام خدا وسلام

اكنون این مختصر را با روایتى به پایان مى بریم كه پرده‏ اى دیگر از شكوه  فاطمه(س) را بازگو می ‏كند. آرى فاطمه كه تربیت را از محضر وحى آموخته و در دنیاى تربیت‏ بهترین نمونه‏ هاى ادب و تعالى را پرورانده و در این مرحله بهترین شاگرد و برترین معلم بوده است. در جهان حقیقت و زندگى جاودان آخرت نیز از جانب خداى بزرگ عهده‏ دار همین مسؤولیت است اما این بار نه در محدوده خانه و كودكان خود بلكه تمامى كودكان شیعیانش و دوستدارانش شاگردان مكتب تربیتى اویند و سر بر دامان محبت این مادر مى گذارند توجه كنید.

ابوبصیر مى گوید:امام صادق(ع) فرمود: كودكان شیعیان ما را در عالم برزخ فاطمه زهرا(س) تربیت مى كند و در روز قیامت‏ به پدرانشان تحویل مى دهد.