28 فروردین سالروز عملیات پدافندی فاو در سال 1367
منطقه فاو از زمان تصرف توسط رزمندگان اسلام و تثبیت مواضع كه حدود 75 روز طول كشید تا 28 فروردین ماه سال 1367، فعالیت خاصی را از دو طرف شاهد نبود، اما به خوبی قابل درك و پیشبینی بود كه عراق در صورت دستیابی به توانایی لازم، حساسترین مواضع را مورد هدف قرار خواهد داد.
لذا وضعیت مواضع پدافندی خودی در فاو، نامناسب بودن منطقه جهت استقرار طولانی، نداشتن جاده مواصلاتی و متكی بودن به پلهای نصب شده بر روی رود اروندرود كه حتی با آتش توپخانه نیز ممكن بود منهدم گردد، عراق را بر آن داشت تا با استفاده از وضعیت سیاسی و بحران ایجاد شده توسط آمریكا در خلیج فارس مبدا حملات سراسری خود را در سال پایانی جنگ، در منطقه فاو قرار داده، با تك شیمیایی گسترده، آتش فوق العاده توپخانه و انهدام پلهای روی اروند، شهر فاو را تصرف نموده و تنها حادثه قابل تبلیغ بعد از جنگ را برای خود رقم زده و حملات بعدی را طرح ریزی نماید.
حمله سپاه هفتم، گارد ریاست جمهوری و یگانهای دریایی عراق در این منطقه با هدف بازپس گیری شهر فاو، تامین اروندرود و وارد كردن فشار به ایران جهت قبول كردن قطعنامه 598 با نام توكلنا علی الله صورت پذیرفت.
در عملیات پدافندی فاو دشمن توانست بعد از بمباران شیمیایی و قطع پلهای ارتباطی، منطقه فاو را تسخیر نماید. كم بودن اسرای ایرانی در این عملیات به خوبی نشان داد كه دشمن بعد از شخم زدن زمین با توپخانه و بمباران شیمیایی و هوایی وارد منطقه گردیده است.
برآورد عمومی میزان سلاح شیمیایی به كار گرفته شده در این حمله سه برابر وسعت منطقه فاو بوده كه میتوانست در حد غیرقابل تحملی برای هر موجود زنده، هوا و زمین را آلوده نماید.
از تلفات و ضایعات دشمن در این حمله گزارشی به دست نیامده است.