تبیان، دستیار زندگی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان

     
سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لَّعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿1﴾

1 - ایـن سـوره اى اسـت كـه مـا آن را فرو فرستادیم و واجب نمودیم ، و در آن آیات بینات نازل كردیم ، شاید شما متذكر شوید.



الزَّانِیَةُ وَالزَّانِی فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِی دِینِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلْیَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿2﴾

2 - زن و مـرد زنـاكـار را هـر یك ، صد تازیانه بزنید، و هرگز در دین خدا رافت (و محبت كـاذب ) شـمـا را نـگـیـرد اگـر به خدا و روز جزا ایمان دارید، و باید گروهى از مؤ منان مجازات آنها را مشاهده كنند.


الزَّانِی لَا یَنكِحُ إلَّا زَانِیَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِیَةُ لَا یَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ ﴿3﴾

3 - مرد زناكار جز با زن زناكار یا مشرك ازدواج نمى كند، و زن زناكار را جز مرد زناكار یا مشرك به ازدواج خود در نمى آورد، و این كار بر مؤ منان تحریم شده استمفهوم ((سوره ))در آیه اول سوره نور

با این که در قرآن آمده: «زنان بد برای مردان بد و زنان خوب برای مردان خوب» چرا زنان بد نصیب امام حسن(ع) و امام جواد(ع) شدند؟

نخست باید دید که «خبیث» و «طیّب» به چه معنا است. در این باره ممکن است گفته شود:
1ـ خبیث کسی است که از او تهمت، افترا و دروغی که به افراد آلوده و ناپاک تعلق دارد پدید آید و طیب بر عکس آن است.
2ـ خبیث کسی است که به سیئات و مطلق اعمال بد و کارهای ناپسندی که برنامه مردان و زنان ناپاک است رو آورد و طیب بر عکس آن باشد.
3ـ خبیث اشاره به زنان و مردان آلوده دامن است
مفسران با توجه به قرائن، معنای سوم را می‌پذیرند. در این باره علامه طباطبایی می‌نویسد: آیه «اُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمَّا یَقُولُونَ؛ زنان و مردان پاک دامن از نسبت‌های ناروایی که به آنان داده می‌شود منزّه و پاک‌اند»
دلیل بر آن است که منظور از خبیث و طیّب، مردان و زنان آلوده و پاک است و آیه متصل به آیات «افک» است و در سیاق نیز با آن آیات مشترک می‌باشد
از امام باقر و امام صادق(ع) نقل شده که این آیه همانند آیه «اَلزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلاَّ زانیةً أوْ مُشْرِکَةً» می‌باشد، زیرا گروهی بودند که تصمیم گرفتند با زنان آلوده ازدواج کنند، خداوند آنان را از این کار نهی کرد، و این عمل را ناپسند شمرد.
آیه 26 سوره «نور» بیانگر سنخیت و همگونی است، هر چند که با توجّه به موضوع بحث، همگونی در پاکی یا آلودگی جنسی را بیان می‌کند. از طرفی در طول تاریخ یا در محیط زندگی خود گاهی مواردی را می‌بینیم که با این قانون هماهنگ نیست، چنان که در قرآن آمده است همسران نوح و لوط زنان بدی بودند و به آنان خیانت کردند، یا همسر فرعون از زنان با ایمان و پاکدامن بود، همین مسئله در مورد همسران پیشوایان بزرگ اسلام مثل امام حسن(ع) نیز به وجود آمده است. بنابر این همان طوری که در تفسیر آیه آمد، منظور اصلی از خباثت، آلودگی به اعمال منافی عفت است و هیچ یک از همسران پیامبران و امامان، انحراف نداشتند و منظور از خباثت در داستان نوح و لوط، جاسوسی همسران به نفع کافران است، نه انحراف جنسی.

******************
پی‌نوشت‌ها:
1ـ نور (24) آیه 26.
2ـ تفسیر نمونه، ج 14، ص 422.
3ـ المیزان، ج 15، ص 95.
4ـ مجمع البیان، 5 جلدی، مجلد 8 ـ‌، ص 213.
5ـ سوره تحریم (66) آیه 10.
6ـ همان، آیه 11.

منبع:سایت پاسخگو

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿27﴾

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید به خانه‏ هایى كه خانه‏ هاى شما نیست داخل مشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام گویید این براى شما بهتر است باشد كه پند گیرید

نكته‏ ها:

1) معناى «اِستیناس»، اجازه خواستن و اعلام ورود است كه به گفته‏ى روایات مى‏تواند با ذكر خدا باشد و یا با سلام كردن و امثال آن.

پیام‏ها:

1- اهل ایمان، در امور زندگى باید از وحى الهى دستور بگیرند. «یا ایّها الّذین آمنوا»


2- امنیّت و آزادى براى ساكنین خانه باید حفظ شود. «لا تَدخلوا» (ورود به حریم دیگران به صورت سرزده، حرام است.)

3- از مواضع تهمت دورى كنید. «لا تَدخلوا... ذلكم خیر»

4- باز بودن در خانه، دلیل جواز ورود نیست.«لا تَدخلوا»

5 - مالكیّت افراد محترم است.«لا تَدخلوا»

6- برخورد مؤمنان با یكدیگر، باید با محبّت همراه باشد. «تَستأنسوا و تُسلّموا»

7- از هر كارى كه موجب شكستن حریم حیا وحجاب مى‏شود، دورى كنید. «تستأنسوا»

8 - وارد شونده باید سلام كند، هر كه باشد. «تسلّموا على اهلها» (سلام كردن لازم نیست از كوچكتر به بزرگتر باشد.)

9- مراعات ادب وحقّ دیگران، سرچشمه‏ى سعادت بشر است. «ذلكم‏خیرلكم»

10- دستورات الهى را فراموش نكنیم و به یاد داشته باشیم. «لعلّكم تَذكّرون»

11- آداب واخلاق دینى، همان نداى فطرت است، لیكن فطرت بیدار وهشیار. «تَذكّرون»

**********
1ـ الدرالمنثور، ج 6، ص 172.
2ـ مجمع البیان، ج 7، ص 213; نورالثقلین، ج 3، ص 585، ح 79.
3ـ تفسیر قمى، ج 2، ص 101; نورالثقلین، ج 3، ص 586، ح 78 و 83.

شخصى از پیامبرصلى الله علیه وآله پرسید: آیا براى ورود به منزل مادرم اجازه بگیرم؟
فرمود: بله،
گفت: در خانه جز او كسى نیست و جز من خادمى ندارد!
حضرت فرمود: آیا دوست دارى مادرت را بدون لباس مناسب ببینى؟
گفت نه.
فرمود: پس اجازه بگیر.

**************
در روایتى دیگر، پیامبرصلى الله علیه وآله از ورود مردان به خانه زنانى كه همسران آنان حضور ندارند نهى فرمود.

**************
در روایات مى‏خوانیم:اجازه گرفتن براى ورود به خانه دیگران سه مرتبه باشد تا اهل خانه فرصت جمع و جور كردن خود را داشته باشند. وبراى نجات غریق و مظلوم و مورد آتش سوزى، اجازه لازم نیست.

***************
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله: هرگاه مى‏خواست وارد منزلى شود، براى اجازه گرفتن، روبروى در خانه نمى‏ایستاد تا نگاه مباركشان به داخل خانه نیفتد.

بـخـشى از آداب معاشرت و دستورهاى اجتماعى اسلام كه ارتباط نزدیكى با مسائل مربوط به حفظ عفت عمومى:


1 - ورود ناگهانى و بدون آشنایى دادن و انس قبلى، به محل سكونت و خانه دیگران، ممنوع است.

2 - ورود به خانه و محل سكونت دیگران، بدون اطمینان از وجود صاحب آن و اجازه از او، ممنوع است.

3 - اهتمام اسلام به حفظ امنیت و آسایش محیط خانه و پرهیز كردن از ایجاد مزاحمت و نا امنى در آن

4 - ورود به محل سكونت و خانه دیگران پیش از سلام كردن به اهل آن، ممنوع است.

5 - اذن خواستن و سلام كردن، از شرایط و آداب ورود به محل سكونت و خانه دیگران

6 - ورود به محل سكونت و خانه دیگران ـ هر چند با اجازه باشد ـ نباید همراه با تكلف، تحمیل و احساس سنگینى براى صاحب آن باشد.

7 - ورود ناگهانى و بدون سلام كردن و اذن خواستن، به محل سكونت و خانه یكدیگر، از رسوم و اخلاق جاهلیت پیش از اسلام بود.

8 - خوددارى از ورود به محل سكونت و خانه دیگران، بدون اجازه و سلام كردن، به خیر و صلاح جامعه است.

9 - به یاد سپردن، پند پذیرفتن و عمل كردن به آن، فلسفه بیان آداب ورود به محل سكونت و خانه دیگران از سوى خداوند است.

10 - ورود افراد به خانه و محل سكونت خودشان به طور ناگهانى جایز است.