تبیان، دستیار زندگی

خیای دوست داشتم...دست بکاری میزدم که واسه رضای خداباشه نه بدنبال منافع مالی ونهمادی........بلکه منافع معنوی........دوست داشتم یه سرپناهی را واسه کودکان وکسایی که کارتون خواب هستند درست میکردم.........حداقل بتونن هم اونجا خوابی آسوده بدور از مشکلات داشته باشند وهم بتونن همانند من وشما همان غذایی رابخورند که من وشما میخوریم ..........همون لذتی راببرند اززندگی که من وشما میبریم.......این .کاریه که دوست داشتم انجام میشدم....فراموش نکنید خدمت کردن به آنها هیچ دست کمی از خدمت به مساجد وزیاتگاهها نیست...........پس به امیدروزی که همه دست دردست هم به یاری آنها بشتابیم...............