تبیان، دستیار زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم.

سالروز رحلت پیامبراکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) رو تسلیت میگم.



خدا توفیق بده، از امروز تا هفدهم ربیع الاول که ولادت حضرت محمد(ص) هست، میخوام قسمتی که از کتاب "خدا خانه دارد" خانم فاطمه شهیدی رو بذارم. قسمتی که با قلم نویسنده، هم اویس قرنی رو مخاطب قرار میدیم و باهاش میگیم دردهامون رو از فراق پیامبر.

مطمئنم که به دلتون خواهد نشست.

پس مهمون باشید.

به نام خدا
سلام

********************************

اویس! من این پاره ها را هیچ نمی فهمم. هیچ. در تصویر من، همیشه باید شرفیاب حضور شد. کسی تا در خانه ام، دنبالم، در گوشم... نه. چه می گویم؟ زبان نسل مرا حتی نمی دانند.

و آن دره و انزوای آن دره! شعب. شیون کودکان گرسنه، رنج پیرمردان خسته و چشمان بیمار ابوطالب. رد می شود. زنان پوست شتری را لای دو سنگ آرد می کنند. برای خوردن. سر فرو می اندازد!

سیزده سال رنج. زجر! زجر، بی نفرین. عذاب این قوم پشت زمزمه ی یک دعا محبوس مانده است و برنمی آید. آن دعا که باید، برنمی آید. این پیامبر آیا نفرین کردن نمی داند؟

عتاب! آن عجیب ترین عتاب که خدا بر هیچ پیامبری نکرد. در هیچ کتاب آسمانی نیامده است: «غم ایمان این مردم، نزدیک است تو را بکشد. فلعلک باخ نفسک!»(سوره کهف آیه6 : ) گویی حتی او که می داند آن چه نمی دانند در شگفت مانده است.

و باز هم عتاب! «ما این آیات را فرو نفرستادیم که تو این همه خود را در رنج بیفکنی، لتشقی!»(سوره طه آیه 2: )

از تحمل گرده های مخلوقی، خدا در شگفت مانده است!

تنها نشسته است. زیر سایه ی تاکی. خون. خون از پاهایش شره می کند روی خاک. کبودی ضربه ی سنگی. ورمی روی پیشانی. خاکروبه ها، لای موهایند. خاکروبه هایی که از بامی فرو ریخته اند.

قبول! تو از من خیلی عاشق تری. پاک تر.
اصلاً همه ی «خیلی ها» مال تو است.
من فقط از تو خیلی غریب ترم. من!

جوان قرن های دور از او! نه رویش را دارم، نه بویش را. نه حتی تصویر کامل او را!

انگار کن که من بی راهه ای را رفته ام. حتی تا انتها!

کجایند آن رسولانی که نه سیزده سال، فقط چند سال، برای بازگشتنم صبوری کنند؟

کجایند مردانی که پی ام بیایند؟ کجایند آن ها که برای باز آمدنم بگریند؟ نفس بزنند، چنان دنبالم بدوند که رمق از زانوانشان تمامی بگیرد، نفس گفت و گویشان ببرد و باز برای آمدنم دعا کنند؟

اویس! من خیلی دورم. کسی از نسل غریب. نسل گریز پا! کجا است زمزمه ی محبتی که مرا به «مکتب» باز آورد؟ کی می رسد آن جمعه که زمزمه ی محبتی...

اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا صلواتک علیه و آله غیبه ولینا
(مفاتیح الجنان، دعای افتتاح)


پـایـان

امیدوارم شما هم مثل من لذت برده باشید

انشاءالله که حضرت محمد(ص) ما رو مورد عنایت خود قرار بدند

برای تعجیل در ظهور امام عصر صلوات

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم