تبیان، دستیار زندگی

ماده 1 :

ماده 22 :
 هر كس با داشتن استطاعت نفقه زن خود را در صورت تمكین او ندهد یا از تادیه نفقه سایر اشخاص واجب النفقه امتناع نماید به حبس جنحه ای از سه ماه تا یك سال محكوم خواهد شد.

تعقیب كیفری منوط به شكایت شاكی خصوصی است و در صورت استرداد شكایت یا وقوع طلاق در مورد زوجه تعقیب جزایی یا اجرای مجازات موقوف خواهد شد.

ماده 23 :
 ازدواج زن قبل از رسیدن به سن 18 سال تمام و مرد قبل از رسیدن به سن 20 سال تمام ممنوع است معذلك در مواردی كه مصالحی اقتضا كند استثنائا در مورد زنی كه سن او از 15 سال تمام كمتر نباشد و برای زندگی زناشویی استعداد جسمی و روانی داشته باشد به پیشنهاد دادستان و تصویب دادگاه شهرستان ممكن است معافیت از شرط سن اعطا شود. زن یا مردی كه بر خلاف مقررات این ماده با كسی كه هنوز به سن قانونی برای ازدواج نرسیده مزاوجت كند حسب مورد به مجازاتهای مقرر در ماده 3 قانون ازدواج مصوب 1316 محكوم خواهد شد.

تبصره : در نقاطی كه وزارت دادگستری اعلام می كند دفاتر ازدواج مكلفند علاوه بر مطالبه گواهینامه مذكور در ماده 2 قانون گواهینامه ازدواج مصوب سال 1317 گواهی صحت مزاج نسبت به عوامل یا بیماریهای دیگری كه موجب بروز بیماری یا عوارض سو در اولاد و یا زوجین خواهد شد نیز مطالبه نماید. نوع عوامل و بیماری های مذكور را وزارت بهداری و وزارت دادگستری تعیین خواهند نمود.

ماده 24 :
 رسیدگی به امور خانوادگی در دادگاه بدون حضور تماشاچی انجام خواهد گرفت .

ماده 25 :
اجرای احكام دادگاه به موجب آیین نامه ای است كه از طرف وزارت دادگستری تهیه خواهد شد.

تبصره : در مورد وجوهی كه به موجب حكم دادگاه باید ماهانه و مستمرا از محكومیت علیه وصول شود یك بار تقاضای صدور اجراییه كافی است و مامورین اجرا مكلفند عملیات اجرایی را مادام كه دستور دیگری از دادگاه صادر نشده است ادامه دهند.

ماده 26 :
 مقررات این ماده در مورد پرونده هایی كه تا كنون منتهی به صدور حكم نهایی نشده است قابل اجرا خواهد بود.

ماده 28 ـ قانون حمایت خانواده مصوب سال 1346 و سایر مقرراتی که مغایر با این قانون است همچنین ماده 214 قانون ‌مجازات عمومی از تاریخ اجرای این قانون ملغی است.