هوالرحیم
سلام
پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند:
به واجبات خدا عمل کن، تا باتقواترین مردم باشی. به قسمت الهی راضی باش، تا بی نیاز ترین مردم شوی. از حرام های خدا پرهیز کن، تا پرهیزکار ترین مردم باشی، و با کسی که همسایه توست، خوش رفتاری کن، تا مؤمن باشی.
پرهیزکارترین شخص کسی است که به تکلیفهای واجب الهی عمل کند.
بی نیازترین و ثروتمندترین انسان هم کسی است که به قسمت خدا راضی و قانع باشد.
حرص و افزون خواهی مایه ی رنج آدمی است و آرامش روحی را از او می گیرد. برعکس اگر قانع باشد و به رزق مقدّر الهی راضی باشد، همیشه خود را برخوردار احساس می کند، چون ریشه غنا و بی نیاز در روح است و اگر کسی میلیاردها ثروت داشته باشد ولی قناعت و رضا نداشته باشد، همیشه در کمبود و نیاز است.
وَرع و پرهیزکاری و پارسایی در پرهیز از محرّمات است.
این سخن در گفتار، ساده و کوچک است، اما در عمل همه ابعاد وجودی انسان و همه لحظات عمر و صحنه های زندگی او را در بر می گیرد.
پرهیز از گناهان مربوط به زبان، گوش، چشم، قلب، فکر، درآمد و خرج، معاشرت و ادای حقوق و ... انسان را پارسا می سازد.
مجاورت و همنشینی و سلوک شایسته با دیگران نیز از جلوه های دیگر اخلاق اسلامی است. آری، مؤمن را از رفتارش می توان شناخت نه از گفتار و ادّعا.
منبع:
۱. امالی شیخ مفید، ص ۳۵۰.
۲. حکمتهای نبوی، ص ۶۲و۶۳.
