بنام خدا
سلام
مزایای دوست خوب و صالح، نه تنها به زندگی این جهان انسان معنا و مفهوم می بخشد و او را در مراحل مختلف زندگی به پیروزی می رساند و او را از تنهایی و غربت و بی کسی نجات می دهد، چنانکه امام علی(ع) فرموده:«الَغرِیب مَن لَیسَ لَهُ حَبیب».
یعنی غریب کسی است که در زندگی خویش دوستی ندارد، بلکه کسانی که در زندگی دنیا، دوستان خوبی نداشته یا دوستان خطرناکی داشته اند و آنان را به تباهی و گمراهی کشانده اند، در جهان آخرت نیز آه و افسوس زیادی سر می دهند! و راه چاره ای ندارند.
قرآن کریم در این باره، خطاب به پیامبر(ص) می فرماید:«به خاطر بیاور روزی که انسان ظالم، دست خود را از شدّت ناراحتی و افسوس به دندان می گزد و می گوید: ای کاش! با رسول خدا(دوست می شدم) و او را برمی گزیدم.
ای وای! کاش! فلان(شخص گمراه و فاسد) را به دوستی انتخاب نکرده بودم، او مرا از یاد و راه حق
گمراه ساخت…»(سوره ی فرقان،آیه ی27..29)
عُقبة اَبی مُعَیط و أبی بن خَلَف، دو دوست صمیمی بودند، عقبه، هرگاه از سفر به مکه بازمی گشت، بزرگان و افراد سرشناس قبایل را به میهمانی دعوت می کرد، او در حالی که هنوز مسلمان نشده بود، پیامبر(ص) را هم به میهمانی دعوت کرد. رسول خدا(ص) که دعوت او را قبول کرده بود، وقتی سر سفره حاضر شد، فرمود:«من از غذای تو نمی خورم مگر این که مسلمان شوی» عقبه که نمی خواست پیامبر(ص) سفره و غذای او را ترک کند، مسلمان شد.
خبر مسلمان شدن«عقبه» به گوش دوستش«أبَی بن خلف» رسید و او از این که«عقبه» رفاقت پیامبر(ص) و مسلمانی را برگزیده بود، سخت ناراحت شدو به عقبه پیشنهاد کرد: با اهانت به محمد رفاقت آن حضرت را رها کند و شرط دوستی را عملی کند!
بدین ترتیب، عقبه راهنمایی دوست کافر و گمراه خویش را پذیرفت و از رفاقت با پیامبر(ص) دست کشید و راه کفر و گمراهی را پیش گرفت، بعد از آن هم، عقبه در«جنگ بدر» و «اُبَی بن خَلَف» در «جنگ احد» در حالی که برضد اسلام و پیامبر(ص) قیام کرده بودند، به وسیله ارتش مسلمانان، در حال کفر و گمراهی و مبارزه با اسلام کشته شدند. تفسیر مجمع البیان، ج 4، ص 166.
قرآن کریم، سرگذشت و سرنوشت این دوست گزینی خطرناک و گمراه کننده را که با آه و افسوس دردناک آمیخته است،یاد می کند،تا برای همه ی ما،ایمان و صداقت برای انتخاب دوست، معیار عمل قرار گیرد.
