تبیان، دستیار زندگی

دلتنگم زینب من بر لب من همیشه نام توست
تا داری صبر و شکیب گر چه غریب جهان به کام توست

تمام آینه ها یک به یک خبر دادند
شکوه کوثر نابت نصیب عالم شد

دارم به حال و روز دلت غبطه می خورم
این روزها که بوی حرم می دهد دلت

تو بنشین رو به رویم مپرس از رنگ و رویم
به روی من نیاور اگر آشفته مویم

تو بنشین رو به رویم مپرس از رنگ و رویم
به روی من نیاور اگر آشفته مویم

محراب دگرگون شد از خون تو گلگون شد
سجاده به خود پیچید صد لاله ی زیبا را

آرامش نگاه تو را کوه غبطه خورد
طوفان چشمهای تو را نوح غبطه خورد

دردی عمیق در رگ من تیر می کشد
من را برای ذبح عظیم انتخاب کن

نوشیدن مدامِ مِی ام خسته کرده است
حال مرا برای همیشه خراب کن

نه پیرهنی داشت حسین نه کفنی داشت
مدیون حصیرند مرتب شدنش را