تبیان، دستیار زندگی

منبع: مجله شهرزاد

پایان بارداری، آن روزهای آخر، آن هفته های ۳۸ و ۳۹ و ۴۰ مثل یک رویای دور از دسترس می مانند. آدم نمی داند آن آخرها اوضاعش چطوری خواهد بود، اما آن هایی که در هفته های آخرند متوجه می شوند که تغییرات آن قدر تدریجی بوده است که به همه چیز عادت کرده اند. خوابیدن سخت و بریده، عضلات دردناک، شکم بزرگ، راه رفتن با پاهای باز، لگدهای توی قفسه سینه، نفس نفس ها و از همه مهم تر سوال «پس کی به دنیا میاد؟» عادی شده اند و روزهای پیش از بارداری تبدیل به خاطرات دور شده اند.

▪ وسایل کودک را آماده کنید.

دیگر وقتش است که سیسمونی هیجان انگیز نوزاد را برای استفاده آماده کنید. مارک لباس ها را بکنید و همه را یک بار با آب سرد بشویید. تخت نوزاد را آماده کنید و روبالشی ها و ملحفه ها را هم بشویید. وسایلی مثل شانه و فین گیر و چیزهای دیگر را از بسته بندی ها دربیاورید و شامپو و لوسیون و سایر لوازم بهداشتی را هم دم دست بچینید.

▪ برای جشن بزرگ آماده شوید.

اگر می خواهید موقع برگشتن به خانه، یک جشن کوچک داشته باشید، از الان وسایلش را آماده کنید. می توانید تعدادی گلدان در خانه بگذارید و از همسرتان بخواهید که قبل از برگشتن شما (و نی نی!) از بیمارستان، آن ها را با گل های طبیعی پر کند. می توانید جلوی در آمدن نوزاد کوچک را تبریک بگویید و برای همسایه ها شیرینی آماده کنید. هر کاری می خواهید بکنید، از قبل برنامه اش را بریزید. کمتر پدری پیدا می شود که خودش این قدر خلاقیت به خرج بدهد!

● روزهـای آخر

▪ در مورد بچه داری اطلاعات جمع کنید.

دیگر هرچقدر که کتاب و مجله در مورد بارداری خوانده اید، کافی است! تا چند روز دیگر شما با دنیایی جدید مواجه می شوید که شباهتی به بارداری ندارد. بنابراین بهتر است خودتان را برای روزهای اول با نوزاد آماده کنید. وضعیت های طبیعی یا خطرناک نوزاد را از منابع پزشکی مطالعه کنید و در مورد غذاهایی که شیر را زیاد یا کم می کنند، غذاهای نفاخ و غذاهای پرانرژی از اطرافیان تان بپرسید. کتاب هایی در مورد رفتار با نوزاد بگیرید و استراحت کنید و آن ها را بخوانید.

▪ همه چیز را هماهنگ کنید.

یک بار روز (یا شب) زایمان را برای خودتان مرور کنید و از آماده بودن همه چیز مطمئن شوید. اگر قرار است سزارین شوید، چه ساعتی باید از خانه راه بیفتید؟ چه ساعتی باید آن جا باشید؟ با چه ماشینی و همراه چه کسانی به بیمارستان می روید؟ شب قبل چه چیزی می خورید؟ چقدر پول برای بیمارستان لازم دارید؟ با چه کسی برمی گردید؟

اگر قرار است طبیعی زایمان کنید، ماشین آماده دم دست تان هست؟ اگر قرار است با ماشین کسی جز خودتان یا همسرتان بروید، با او یا با نزدیک ترین آژانس هماهنگ کرده اید؟ مسیر بیمارستان چقدر دور است؟ چقدر ممکن است به ترافیک بخورید؟ بهترین مسیر برای رسیدن چیست؟ چه کسی شما را همراهی خواهد کرد؟ می خواهید به مادر یا خواهرتان هم زنگ بزنید؟ برای مواقع اورژانسی نواربهداشتی بزرگ در دسترس دارید؟ شماره ای از پزشک یا درمانگاه یا بیمارستان دارید؟ و....به همه این سوالات جواب بدهید تا بعد مجبور نشوید وسط درد یا اضطراب به شان فکر کنید.

▪ مواظب حرکات جنین باشید.

در روزهای آخر به شدت مراقب حرکات جنین باشید. لازم نیست او را با جنین های دیگر مقایسه کنید، او را فقط با خودش بسنجید. اگر حرکات کودک کم شده بود، خودتان را سریعا به بیمارستان برسانید. به خصوص اگر از موعد زایمان شما گذشته باشد و نوزاد دیر کرده باشد.

▪ آخرین عکس های دونفری را بگیرید.

حالا شکم تان در آستانه ترکیدن، دماغ تان در چاق ترین حالت، پای چشم هایتان پف کرده و پاهایتان اندازه دو تا بالش هستند! احتمالا در این شرایط حتی رفتن جلوی آینه را هم دوست نداشته باشید، چه برسد به گرفتن عکس، اما یادتان باشد همین چهره غیرعادی یک روز جزئی از خاطرات شیرین و خنده دارتان خواهد شد. بنابراین فرصت را از دست ندهید و با شکم بزرگ و همسرتان عکس های یادگاری بگیرید.

▪ همسرتان را روی وضعیت آماده باش بگذارید.

چه سزارین می کنید و چه منتظر زایمان طبیعی هستید، هیچ چیز قابل پیش بینی نیست. بنابراین در روزهای آخر به همسرتان بسپارید که گوش به زنگ باشد. برای اعلام وضعیت قرمز، یک علامت بگذارید؛ مثلا دو بار تک زنگ روی موبایل همسرتان به این معنا باشد که او باید فوری خودش را برساند. این طوری اگر در جلسه یا صحبت هم باشد، متوجه اوضاع می شود. تلفنی از دوستان و همکاران نزدیک و محل کار و رفت و آمد او هم داشته باشید تا اگر در دسترس نبود، بتوانید پیغام را به او برسانید.