از جمله آنچه كه از سوی بسیاری از توصیه‌های اخلاقی قرآن و بزرگان اخلاق دریافت می‌شود این است كه نسبت به آنچه كه علم نداریم سخن نگوییم.آیه 39 سوره «یونس» از قرآن كریم در رابطه با این موضوع سخن می‌گوید كه متن، ترجمه و حدیثی كه در رابطه با آموزه‌ای از این آیه سخن می‌گوید، به شرح زیر است:
متن آیه
«بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یُحِیطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا یَأْتِهِمْ تَأْوِیلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِینَ»
ترجمه آیه
(ولی آنها از روی علم و دانش قرآن را انکار نکردند،) بلکه چیزی را تکذیب کردند که آگاهی از آن نداشتند، و هنوز واقعیتش بر آنان روشن نشده است! پیشینیان آنها نیز همین گونه تکذیب کردند، پس بنگر عاقبت کار ظالمان چگونه بود.
بخشی از مفهوم این آیه
امام صادق (ع) فرمودند: از دو آیه قرآن دو درس بزرگ می‌آموزیم:
الف) تا علم نداریم، حرفی نزنیم. « أَلَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِمْ مِیثَاقُ الْكِتَابِ أَنْ لَا یَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ»(سوره اعراف آیه 169)
ب) تا علم نداریم، حرفی را رد نكنیم. «بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ یُحِیطُوا بِعِلْمِهِ»
منبع:
ـ كتاب دقایقی با قرآن، تالیف حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، ناشر مركز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، نوبت چاپ پانزدهم زمستان سال 1390
ـ پایگاه تخصصی ترجمه قرآن كریم www.maarefquran.net (ترجمه آیت‌الله ناصر مكارم شیرازی از قرآن كریم)
