سجاد انوشیروانی كه حالا مدال نقره المپیك را برگردن دارد، از اینجا به بعد با چه هدفی به وزنه‌برداری ادامه می‌دهد؟
الان مردم كم و بیش با سجاد انوشیروانی آشنا شده‌اند و حالا دیگر انتظارات مردمی از او بالا رفته است. از اینجا به بعد من اگر به ورزش قهرمانی ادامه می‌دهم صرفا به این خاطر است كه به مردم بگویم تا آنجا كه در توانم باشد به آنها خدمت خواهم كرد. آینده قابل پیش‌بینی نیست و من نمی‌توانم بگویم می‌مانم كه یك مدال المپیكی دیگر به دست بیاورم یا بار دیگر در بازی‌های آسیایی شركت كنم. چه كسی فكر می‌كرد سعید علی‌حسینی كه همه فكر می‌كردند چند مدال المپیك می‌گیرد با چنین محرومیتی روبه‌رو شود. با این حال من امیدوارانه كارم را پیگیری می‌كنم و امیدوارم پای آسیب دیده‌ام نیز من را یاری كند.
قرار بود بعد از رقابت‌های المپیك به مداوای آسیب دیدگی زانویت بپردازی.
این كار را هفته آینده انجام خواهم داد. دكتر رازی پیش از این گفته بود اگر می‌خواهی این آسیب‌دیدگی برطرف شود یك سال تمام باید تحت درمان باشی و به وزنه دست نزنی. مسابقات جهانی سال آینده 14 ماه دیگر است و من از دكتر رازی خواسته‌ام كه طوری برنامه‌ریزی كند كه 8 یا 9 ماه این دوره نقاهت به طول بینجامد تا با 5 ماه تمرین بتوانم خودم را برای مسابقات جهانی 2013 آماده كنم.
نمی ترسی از این‌كه بعد از مداوا و یك دوره چند ماهه دیگر به روزهای اوج باز نگردی؟
من هر زمان اراده كردم به حمایت و پشتیبانی خداوند به آنچه می‌خواستم رسیده‌ام. من به این حقیقت ایمان دارم كه اگر خالصانه با خدا باشی هر چه بخواهی در اختیارت می‌گذارد. فقط نباید زود ناامید شوی. خدا انسان‌های ناامید را دوست ندارد. من چیزی حدود 4 سال در پشت صحنه این ورزش بودم و مرارت‌های زیادی كشیدم، اما ناامید نشدم و چون می‌دانستم یك روز به آنچه می‌خواهم می‌رسم دست از تمرین برنداشتم. شرایطم را اگر برایتان توضیح بدهم شاید به حال من گریه كنید. من 30/7 صبح می‌رفتم كارگری تا 5 بعدازظهر برای روزی 1500 تومان. بلافاصله كه كارم تمام می‌شد خودم را به تمرینات ساعت 6 بعدازظهر وزنه‌برداری می‌رساندم، اما آنقدر علاقه داشتم كه انگار تازه از خواب بیدار شده بودم و سرشار از انرژی بودم. ماهی 45 هزار تومان درآمد داشتم و همه این پول را خرج تمرینات وزنه‌برداری می‌كردم.
دقیقا چه كار می‌كردی؟
در ساختمان كارگری می‌كردم.
