تبیان، دستیار زندگی

 جنگ نرم، به دلیل ماهیت خود و عدم نیاز به ابزارهای فیزیکی، به دنبال آن است که در مسافت های دورتری از مراکز طراحی کننده، به اجرا درآید. جهانی و فرامرزی بودن فضای سایبر، امکان های موردنیاز را به آسانی در اختیار طراحان جنگ نرم قرار می دهد و با فراهم شدن بسترهای فکری- فرهنگی اهداف موردنظر، از سوی جریان های درون جامعه هدف دنبال می شود. میسر بودن ارتباط دو طرفه نیز ابزارهای عملیاتی را در خدمت طراحان و رهبران مراکز موردنظر درمی آورد و در موقعیت های حساس که امکان حضور و هدایت مستقیم میدانی حوادث، از براندازان سلب می شود؛ عناصر حاضر در صحنه نقش رسانه ای عملیات را بازی می کنند.

 از سوی دیگر، جنگ نرم به عناصر و سربازان میدانی نیاز دارد که از جنس مخاطبان جامعه هدف باشند. این عناصر، باید برای خود هویتی خاص قایل باشند تا بتوانند هدایت روند درگیری را برعهده گیرند و در شرایط کنونی، امکان دسترسی به فضای مجازی به دلیل در اختیار گذاشتن لحظه ای حجم وسیعی از اخبار، اطلاعات و تسهیل ارتباط، چنین هویت کاذبی را به راحتی در میان بخشی از صحنه گردانان حوادث ایجاد می کند. نبود بسیاری قیود و محدودیت ها که برای سایر اقسام رسانه ای وجود دارد، در محیط مجازی، گستره فعالیت در این فضا را برای اهداف و انگیزه های امنیتی و سیاسی در جنگ نرم افزایش می دهد. مجموعه این شرایط است که امروزه، هوس بهره گیری از این فضا را برای غلبه بر دیگر ملت ها، در میان مراکز قدرت جهانی ایجاد می کند.

حوادث چند ماه اخیر ایران را باید میدان آزمون برای کاربرد فضای مجازی در عملیات روانی و جنگ نرم دانست. وبلاگ، فیس بوک، توئیتر، فرند فیدز و بالاترین، از جمله سایت هایی هستند که قابلیت شبکه سازی وسیعی در اینترنت ایجاد کرده اند. در برخی مواقع، این شبکه ها به عنوان سربازان جدید جنگ نرم دول غربی، اقدامات خود را به فضای وقایع جامعه نیز تسری داده و هماهنگی و سازماندهی بسیاری تجمع های سیاسی و اعتراضی را بر ضد دولت هدف، برعهده می گیرند. حوادث پس از انتخابات سال 1388، به روشنی نقش شبکه های اجتماعی مجازی در جنگ نرم غرب با ایران را نشان داد.

عضو فیس بوک باشید، طلاق می‌گیرید!

به نقل از پایگاه خبری ورلد نیوز، یک وکیل آمریکایی در این مورد می گوید: «در بیش از ۹۰ درصد موارد منجر به طلاق فیس بوک و دیگر رسانه های اجتماعی عامل اصلی اختلاف میان زوجین هستند.»

کارین کنستانتین در سخنان خود در این باره می گوید: «شما در بسیاری از مواردی که زوجین تصمیم به جدایی می گیرند، ردپایی از فیس بوک و رسانه های اجتماعی را پیدا می کنید.»

وی در ادامه سخنان خود تصریح می کند: «موارد بسیاری را می توان یافت که افراد به دلیل یافتن مواردی از همسران خود در فیس بوک به جدایی راضی می شوند. مواردی همچون دیدن عکسی از همسرشان در حال رقصیدن با یک زن دیگر و یا دیدن نوجوانی که در حال نوشیدن مشروبی است که از طرف یکی از والدینش به وی داده شده است.»

در یک نظر سنجی که اخیرا از سوی اتحادیه وکلای آمریکا انجام شده، مشخص شده است که عامل اصلی یک پنجم طلاق ها در آمریکا فیس بوک است. علاوه بر این ۸۰ درصد طلاق ها نیز به دلیل استفاده افراد از رسانه های اجتماعی به منظور برقراری ارتباط میان زوجین صورت می گیرد و این در حالی است که این میزان در حال افزایش است.

شبکه سازی های اجتماعی از فیس بوک تا مساجد

در عصر جدید، ارتباطات عاملی بسیار قوی و محرک جهت پیشبرد اهداف مجموعه ها، گروهها، احزاب و ... بوده است . اثرات ارتباطات را در حرکت های اجتماعی همگی به خوبی اطلاع دارند و به اهمیت آن پی برده‌اند.

یکی از ابزار هایی که می تواند مجموعه ها را به هم پیوند دهد وجود شبکه های اجتماعی است که ارتباطات را سهل تر و انتقال اطلاعات را سریع تر می نماید. 

در حال حاضر این شبکه ها که محل و یا روشی جهت برقراری ارتباط بین افراد  می باشد ، تنوع زیادی پیدا کرده . ازبلوتوث گرفته تا سامانه های پیام کوتاه ، سایت ها تحلیلی خبری ، سایت های اشتراک فیلم و تصویر  مانن یوتیوب و  در راس آنها شبکه های اجتماعی مجازی  مانند فیس بوک ، فرند فید ، مای اسپیس و ایرانی های آن مانند بیشمار ، کلوب و ...

در این مطلب قصد دارم تا به مقایسه محاسن و معایب دو نوع از شبکه های اجتماعی در غرب و کشورهای اسلامی بپردازم.

شبکه های مجازی غرب ...

1- ایجاد کننده این شبکه ها عمدتا غرب و بر مبنای فضای مجازی بوده و از ارتباطات رو رد رو و واقعی استفاده نمیکنند. این مورد یکی از ایرادات این نوع شبکه هاست و شما نمی توانید مخاطب خود را یه صورت واقعی بفهمید .این نشناختن یکی از موادر منفی در شبکه ها می باشد.

2- عموما فضای این شبکه ها بر مبنای غیر دینی و بی توجه به ارزشهای دینی و فطری انسان قرار گرفته . سازندگان محلی ایجاد نموده اند که افراد بدون هیچ گونه مرزی و محدودیتی موجب انتشار زندگی خصوصی دیگران می شوند.

3- انتشار هرگونه مطلب با هر محتوایی که برگرفته از آزادی های بی قید و بند تفکر غربی است یکی دیگر از آسیب های جدی این نوع شبکه ها می باشد.

4- البته قطعا این آزادای تا به آنجا پیش می رود که خط قرمزهای غرب مورد خدشه واقع نشوند. به طور نمونه پیگیری هلوکاست یا حذف کردن کلیپ ها یا صفحه هات گروههای مسلمان مانند حماس و حتی اشخاص مانند نصرالله و ... در فیس بوک و پاک کردن تصاویر نسل کشی در غزه  توسط یو تیوب نمونه از خروار ها نمونه خط قرمز غرب است.

5- بر اساس اخبار و اطلاعاتی که بعضا صاحبان این شبکه ها خود به آن اذعان کرده اند ، اطلاعات و داده هایی که در این شبکه ها مورد استفاده کاربران قرار می گیرد در اختیار سرویس های جاسوسی رژیم صهیونیستی و آمریکا بوده و آنها در جهت تامین منافع خود از آن استفاده می نمایند. این خود بازی کردن در زمینی است که آنها برای ما تعیین کرده اند.

6- با وجود اشکالات فراوان ایجاد بستری برای ارتباط اقشار مختلف فراهم گشته و هر کس می تواند از این امکان استفاده نماید. همچنین ایجاد ارتباط سریع و راحت تا آن طرف کره خاکی و انتشار مطالب  یکی از محاسن این شبکه بوده است . (البته با توجه به آسیب ها و خط قرمز ها)

شبکه های اجتماعی اسلامی یعنی مساجد ...

1- تجربه طولانی مدت این شبکه ها به عنوان محلی برای گرد آمدن مسلمانان در کنار یکدیگر از آغاز دین مبین اسلام  تا کنون خود یکی از محاسن بوده به طوری که در طول 1400 سال همیشه عاملی برای استفاده مسلمین بوجود آورده است.

2- حضور مستمر و چهره به چهره در مساجد معایب شبکه های مجازی را برطرف کرده و باعث میشود بتوانیم مخاطب خود را ارزیابی کنیم.

3- ایجاد این محل بر مبنای دین و فطرت انسان بوده و در کنار یاد و شکر خالق هستی موجب رشد روحی و اخلاقی انسان نیز می گردد.

4- انتقال و تبادل اطلاعات گوناگون در این مجموعه ها ی اجتماعی امکان پذیر است و می توان در مورد مباحث گوناگون از سیاسی ، اجتماعی فرهنگی اقتصادی تا حتی اشکال گرفتن و طرح شبهه نسبت به خداوند متعال هم به طرح بحث پرداخت.

در این بین ممکن است وجود داشته باشد کسانی که نتوانند تحمل وصبر نموده و تمامی نظرات را بشنوند اما مبنای این محل بر شنیدن و تحمل افکار بنا شده است. همچنین باید گفت در مورد طرح مسائل هه مانند تمامی موارد دیگر خط قرمز هایی وجود دارد اما این خط قرمز ها در مورد مباحث عقلی و موضوعات عقیدتی ، سیاسی و ... نبوده بلکه در مورد حدود الهی و مباحث اخلاقی می باشد.

در هیج جای دنیا نمی توان جایی را یافت که خط قرمز وجود نداشته باشد . اصل وجود محدودیت ها مورد نیاز و امری طبیعی بوده . اما باید دید این خطوط قرمز در مورد چه مباحثی مطرح می شودو با حدود الهی سازگار بوده یا نه ؟!

5- این شبکه ها امکان ارتباط انسان را حداقل سه بار در روز تامین کرده و روابط انسانی را عمق می بخشد.

6- شاید انتقال داده ها بین مساجد به عنوان شبکه ها مجزا به خوبی صورت نگیرد و امری سخت تر و طولانی تر شود که با به هم پیوستن و یکپارچه شدن این شبکه ها در لوای مساجد واحد و در کنار آن استفاده از ابزارهای ارتباطی روز می توان این خلا ها را پر کرد.

در آخر :

-قرض اینکه در اسلام و ایران شبکه هایی را داریم که بسیار سالم تر و از نظر محتوایی نیز بهتر از شبکه های اجتماعی مجازی غرب بوده و مبنای آن فطری می باشد . حال اینکه شبکه های اجتماعی غربی بر مبنای دیگری بوجود آمده اند. پس بهتر است این شبکه ها را قوی تر نماییم.

-همچنین در غرب محل هایی مانند کلیسا و ... مانند مساجد در اسلام  وجود دارد که بتوان از آن استفاده نمود اما به خاطر مرجع نبودن در بین مردم و کم رجوع کردن پیروان آن مذاهب به محل های عبادتی و همچنین تک بعدی بودنشان (ویژه عبادت) نمی توانند مانند مساجد به ایفای نقش بپردازند.

و یا حتی ان جی او ها هم که در ایران مانند دیگر کشور ها وجود دارند از این گستردگی و ارتباط با هم مانند مساجد به بهره بوده و مانند شبکه های مساجد قابل تاثیر گذاری در جامعه نمی باشند.

شبکه های اجتماعی مجازی به دلایلی که قبلا ذکر شد ناچارا موجب دوری و ایجاد فاصله در بین انسان ها  گشته و ارتباطات انسانی را مورد خدشه قرار داده که در این مورد هم مساجد بر خلاف آنها موجب ارتباط هر چه بیشتر را فراهم نموده است.

چرا اكثر كاربران فیس‌بوك بیش‌تر دریافت‌كننده هستند؟

طبق تحقیقات جدید، اكثر فعالیت‌های فیس‌بوك توسط اقلیتی از كاربران انجام می‌شود.

به گزارش ایسنا، اكثر افرادی كه از شبكه اجتماعی فیس‌بوك استفاده می‌كنند، نسبت به آنچه كه در این سایت انتشار می‌دهند، تعاملات بیش‌تری هم‌چون «لایك‌ها» را دریافت می‌كنند و یا بیش‌تر در عكس‌ها تگ (برچسب زدن) می‌شوند.

شركت تحقیقاتی آمریكایی پیو، با انجام تحقیق جدیدی با عنوان اینكه "چرا بیش‌تر كاربران فیس‌بوك بیشتر دریافت می‌كنند تا اینكه انتشار دهند، متوجه شد كه كاربران، محتوای دیگر اعضای فیس‌بوك را به طور متوسط 14 بار لایك می‌كنند، در حالیكه محتوای خودشان 20 بار لایك می‌شود.

12 درصد از شركت‌كنندگان در این تحقیق در یك دوره یك ماهه، دوستان را در عكس‌ها تگ كرده، اما 35 درصد از آن‌ها در حداقل یك عكس، تگ شدند و به طور متوسط، آن‌ها 9 پیام شخصی را فرستاده و 12 پیام را دریافت كرده‌اند.

همچنین 40 درصد از آن‌ها نیز یك "درخواست دوست" دادند، در حالی كه 63 درصد از آن‌ها در این مدت، یك "درخواست دوست" دریافت كرده‌اند.

فیس‌بوك یك دوست نیست، یك تجارت است

به گزارش فارس، مجله "تایم " در گزارشی در خصوص استفاده شبكه های اجتماعی از اطلاعات شخصی كاربران می نویسد: امروزه تصوری غلط در میان كاربران سایت هایی همچون توئیتر و فیس‌بوك رایج شده است و این افراد گمان می كنند كه دو سایت مزبور از اطلاعات شخصی آنها حفاظت می كند.

* فیس بوك دوست كاربران نیست

پیش از این تصور می‌شد كه توئیتر موظف است تنها در صورت درخواست دادگاه، اطلاعات شخصی اعضاء را به محاكم قانونی تسلیم كند. ولی امروز خبر جالب تری باعث تعجب و وحشت شما خواهد شد. حتی اینكه شما یك مطلب را با عبارت friends only به گونه ای علامت گذاری كنید كه تنها دوستان شما بتوانند آن را ببینند، می تواند مدركی علیه شما در دادگاهی باشد كه براحتی اطلاعات شخصی شما را از فیس بوك درخواست كند. اگر می خواهید این مطلب برای شما راحت تر حلاجی شود كافی است چند بار با خودتان بگوئید: "فیس بوك یك دوست نیست، یك تجارت است ".

* قوانین تازه تصویب شده نیز مدیران فیس بوك را ملزم می كند كه رمز عبوران كاربران را به محاكم قضایی تسلیم كنند

در حال حاضر محاكم قضایی در شرف اعمال قوانین نظارتی بر فعالیت ها و حتی كامنت های اینترنتی هستند و معمولاً از هر ۱۰ شركت اینترنتی، ۹ شركت برای افشای اطلاعات شخصی شما با بازرپرسان قضایی همكاری می كنند. برخی از قوانین تازه تصویب شده نیز مدیران فیس بوك را ملزم می كند كه رمز عبوران كاربران را به محاكم قضایی تسلیم كنند، این یعنی شما در حقیقت مطالب خود را درون فیس بوك آپلود نمی كنید، بلكه صفحه فیس بوكی خود را در محدوده نظام حقوقی آمریكا به روزرسانی كرده اید.

* شبكه های اجتماعی اطلاعات شخصی را برای نشان دادن آگهی های تبلیغاتی خود می خواهند، یعنی برای كسب كار

البته وقتی درباره فیس بوك می نویسیم، در حقیقت منظورمان تمامی سایت‌های اجتماعی از قبیل "توئیتر "، "لینكدن " ، "فوراسكوئر " و تمامی سایت های اجتماعی است كه ما به غلط می پنداریم خوبی ما را می خواهند. تصورات ما بر مبنای غلطی پایه ریزی شده است. این سایت ها به هیچ وجه درپی منافع شهروندان نیستند، این سایت ها تنها یك ابزار كسب و كار برای مدیران خود هستند.

پس نباید این سایت ها را غولی سزاوار لعن و نفرین بدانیم، مسأله بسیار ساده است، این سایت ها اطلاعات شخصی ما را برای نشان دادن آگهی های تبلیغاتی خود می خواهند، یعنی برای كسب و كار.

* ناتوانی كاربران در جلوگیری از سوء استفاده مدیران فیس بوك و شبكه های اجتماعی

مشكل اصلی كاربران امروزی اینترنت آن است كه نمی توانند بین این حقایق و توقعات مشتری مدارانه خود رابطه برقرار كنند. بشر امروزی عادت كرده است كه عواقب ناشی از كوتاهی های خود را به گردن شركت ها بیندازد. مثلاً اگر ما زیاد سیگار می كشیم این تقصیر كارخانه های تولیدكننده سیگار است. اگر ما بیش از حد چاق شده ایم تقصیر فروشندگان غذاهای حاضری است. ولی اگر سایت های اجتماعی از اطلاعات شخصی شما سوء استفاده می كنند، این دیگر تقصیر شما نیست.