تبیان، دستیار زندگی

در بسیاری از موارد اگر همسران واقعاً به یکدیگر گوش دهند رابطه ی خوبی با یکدیگر خواهند داشت ولی حیف که با نادیده گرفتن نظرات یکدیگر ، بسیار سریع رابطه شان به بن بست کشیده می شود.
البته تمام همسران حرف‌های یکدیگر را می‌شنوند پس چرا باز هم از نیات و تفکرات و خواسته‌های یکدیگر بی‌اطلاعند؟
زیرا گوش کردن به همسرتان را نیاموخته‌اید. برای اثبات این موضوع باید ذکر کنیم که وقتی همسرتان مشغول صحبت با شماست آیا در مورد جزئیات بیشتر از او سوال می‌پرسید یا اینکه او را نگاه می‌کنید و بعضاً سری هم تکان می‌دهید، اما فکرتان مشغول مطلب دیگری است؟
بسیاری از ما وقتی در حال گوش کردن به صحبت‌های طرف مقابل هستیم در اوایل صحبت او نتیجه‌گیری و قضاوت می‌کنیم و حتی پاسخ را می‌دهیم. در صورتی که در بسیاری موارد منظور اصلی طرف مقابل را به‌خوبی درک نکرده‌ایم.
برای رسیدن به نتیجه ی بهتر پیشنهادی به شما ارائه می‌کنیم:
وقتی همسرتان مشغول صحبت راجع به موضوعی است که شما کاملاً با آن مخالف هستید، بهترین کار این است که صحبتش را قطع نکنید بلکه تا اتمام جریان سکوت اختیار کرده و با آرامش به او گوش دهید.
سپس کاغذی بردارید و تمام نکاتی را که در مورد آن بحث شده به‌طور خلاصه بنویسید. سپس آنچه را نوشته‌اید بخوانید و به تمامی کلمات دقت کنید.
در این مرحله منظور خود را بیان کنید. از همسرتان بخواهید که به نقطه نظرات شما گوش بدهد و سپس هردو در مورد مطالب بیان شده از جانب دیگری فکر کنید. چند دقیقه سکوت کنید و نهایتاً در مورد احساستان و آنچه برایتان مهم است با دیگری صحبت نمایید. مسائل پیش‌پا افتاده را حذف کرده و در مورد اولویت‌های بحث به توافق برسید. قطعاً نکات مشترکی میان شما وجود خواهد داشت که منجر به مصالحه و رضایت شود.
وقتی از دست همسرتان عصبانی می‌شوید :
گاهی اوقات با تمام تلاشی که می‌کنید باز هم احساس عصبانیت و خشم می‌کنید.
این احساس در روابط اجتماعی بسیار طبیعی است. به ویژه وقتی احساس می‌کنید که قربانی رفتار دیگری شده‌اید و حقوق حقه و طبیعی شما زیرپا گذاشته می‌شود. حتی در برخی شرایط نیز احساس می‌کنید که نظر شما هیچ ارزشی برای همسرتان ندارد و فقط به حرف‌ها و خواسته‌های خود اهمیت می‌دهد.
حتی در برخی موارد ممکن است احساس کنید شریک زندگیتان هزینه ی زندگی و حتی هزینه‌های شخصی خود را آن‌طور که خودش صلاح بداند صرف می‌کند و نظرات شما را نادیده می‌گیرد.
بهترین کار در چنین مواردی این است که در یک فرصت مناسب زمانی را با همسرتان خلوت کنید و رودرروی هم در یک فضای آرام نشسته راجع به رفتار و یا رفتار وی با او صحبت کنید.
اما نکته ی مهم این است که در این گفتگو نباید موضوع را به نحوی طرح کنید که انگار قصد مقصر جلوه دادن او و یا متهم کردن وی را دارید.
بلکه می‌توانید به او بگویید که از رفتار و گفتارهایش در زمان‌های مختلف چه احساسی پیدا کرده‌اید.
در این موارد از او بپرسید که منظور او از انجام  اعمال یا مطرح کردن گفته‌های خاص چه بوده زیرا ممکن است او با طرز فکر خاص خود عمل کرده و اصلاً آگاه نبوده که در حال ناراحت ساختن شماست.
به او بگویید که قصدتان اصلاح رابطه است و گرنه نمی‌خواهید او را مقصر جلوه دهید. حتی اگر از کاری یا حرفی نیز رنجیده‌اید باز هم همسرتان را دوست دارید و نگران سست شدن رابطه هستید. پس از او بخواهید با شما همکاری کند تا رابطه‌تان بهتر و صمیمانه‌تر پیش رود تا هر دو احساس رضایت بیشتری نمایید.

می پرسم، غر نمی زنم !
صحبت
« دیشب آشغالها را بیرون نبردی، یادت باشه آنها را امشب بیرون ببری، فردا بچه را باید ببری مدرسه، مادرم می خواد بیاد اینجا و هیچی هم توی خونه نداریم و ... » غر زدن رفتاری است که اکثرزنان انجام می دهند، این رفتارها می تواند سردی روابط، دوری، کینه، نفرت و جدایی را موجب شود. زنانی که غر می زنند معمولاً طرف مقابل خود را با بمبارانی از کلمات و جملات مربوط یا نامربوط مواجه می سازند به طوری که وی حوصله اش سر می رود. حتی ممکن است به مرحله ای برسد که توان شنیدن آنها را نداشته و شروع به واکنش به صورت پرخاشگری، کناره گیری و یا حتی دعوا و ... نماید. بسیاری از مردان در مراجعه به مراکز مشاوره و دادگاه های طلاق علل مراجعه خود را رفتارهایی از جمله غر زدن همسر خود بیان می کنند.
به نظر می رسد این مساله یکی از دغدغه های زندگی اکثر خانواده ها باشد که آگاهی از آن می تواند در بهبود ارتباطات خانواده موثر باشد. به راستی چرا زنان غر می زنند؟
بسیاری از غر زدن های ناشی از فریاد انسان ها مبنی بر نیاز به توجه است. انسان موجودی است که سعی می کند رفتارهای خود را هدفمندانه انجام دهد. شما به عنوان کارمند، کار مشخصی را برای هدفی خاص انجام می دهید، هدفی که سازمان شما آن را معرفی کرده است و در قبال انجام آن به شما حقوق می دهد، این در مورد کار آزاد نیز صادق است اما به راستی در مورد خانه داری چطور؟ تحقیقات نشان داده است که زنان خانه دار بیش از زنان شاغل این رفتار (غر زدن) را از خود نشان می دهند، چرا که زنان خانه دار صبح تا شام کارهایی چون مراقبت از فرزند، پخت و پز، نظافت خانه و ... را انجام می دهند تا بتوانند اسباب آسایش همسر و فرزندان خود را فراهم ساخته و درنهایت رضایت آنان را بدست آورند.
یک زن خانه دار نیز برای کاری که انجام می دهد نیاز به پرداختی دارد، این پرداخت می تواند یک تشکر ساده، یک شاخه گل و یا یک کمک جزیی از جانب همسر یا فرزند باشد. شاید به نظر شما این کار ساده و پیش پا افتاده به نظر رسد، اما مطمئن باشید که می تواند بسیار موثر و کارآمد باشد.
یکی از ویژگی های مردان،علاقه به چیزهای پیچیده است. چرا که به حکم طبیعت، مردان حلال مشکلات خود و دیگران اند. تمدن امروزی مدیون همین ویژگی انسان ها است. این امر سبب شده است تا از بسیاری روش های ساده غافل شوند و در زندگی خانوادگی نیز بسیاری از رفتارها و کارهای ساده ای که می تواند به بهبود روابط زناشویی و خانوادگی کمک کنند را درک نکنند.
غر زدن به این برمی گردد که مساله ای وجود دارد که وی را آزار می دهد.مرد باید این را نشانه ای بداند که یک جای کار می لنگد و احتمالاً اتفاقی افتاده که باعث ناراحتی زن شده است. در صورتی که مساله شناسایی نشود می تواند تداوم رفتار زن و در نهایت دلسردی در روابط، احساس کینه و نفرت و دوری هر چه بیشتر را به دنبال داشته باشد. به جای این که مرد از غر زدن زن فرار کند، بهتر است با صبر و حوصله و به دور از ناراحتی و عصبانیت، منشا و دلیل رفتار زن را بیابد. بسیاری از ناراحتی هایی که زن به شکل غر زدن نشان می دهد ممکن است ناشی از نیاز به صحبت کردن، مورد توجه و قدردانی قرار گرفتن، خستگی از کار خانه و اذیت فرزندان و یا یک سوء تفاهم ساده باشد.
غر زدن چه طور شکل می گیرد؟
غر زدن به یک تفاوت مهم و اساسی بین زن و مرد برمی گردد. یعنی تفاوت در تکلم و ارتباط کلامی که ناشی از تفاوت در مغز آنهاست. بافت عصبی که ارتباط بین دو نیمکره ی مغز را ایجاد می کند در مردان به طور متوسط حدود 10 درصد نازک تر است و حدود 30 درصد ارتباط کمتری را بین دو نیمکره برقرار می کند. این امر سبب می شود که زنان بتوانند از هر دو نیمکره ی مغز خود استفاده ی بیشتری ببرند به این دلیل نسبت به مردان حاضر جوابترند، زودتر تکلم را فرا می گیرند و یا همراه با آن می توانند کارهای دیگری را انجام دهند، مثلاً هم با تلفن حرف بزنند، هم تلویزیون تماشا کنند، همزمان مراقب فرزند خردسال خود باشند و حتی آشپزی بکنند. اما مردان دیرتر تکلم را فرا می گیرند، کلمات کمتری بر زبان می رانند و در صورت انجام چند کار،فقط یک کار را می توانند به درستی انجام دهند. به عبارتی زنان چند کاناله و مردان یک کاناله هستند. زنان روزانه حدود 6 تا 8 هزار کلمه و مردان 2 تا 4هزار کلمه سخن می گویند.
آگاهی از این تفاوت ها می تواند در برقراری ارتباط صحیح یاری بخش باشد.
چگونه؟
چنانچه شما (زنان) می خواهید به غرغرو بودن متهم نشوید و کانون گرم خانواده خود را با جر و بحث های بی فایده و نامربوط به زمستانی سرد تبدیل نکنید و نیز شما مردان می خواهید از این رفتار زنان رهایی یابید بهتر است به نکات زیر توجه کنید:
1- هنگام صحبت با مردان از یک کانال وارد شوید.
مثلاً در صورتی که از یک رفتار همسرتان ناراحت هستید فقط در مورد یک رفتارش سخن بگویید نه چند رفتار. سخن گفتن (انتقاد) در مورد چند رفتار موجب بروز حالت دفاعی در مردان می شود زیرا آنها کل شخصیت خود را در معرض تهدید و زیر سوال رفتن می بینند. با توجه به طبیعت مردانه که همیشه دوست دارد مفید بوده و با کارهایی که انجام می دهد احساس ارزش و قدرت کند، طبیعتاً در صورت انتقاد شما از چند رفتار، وی احساس حقارت و بی ارزشی کرده که این بدترین نوع مورد حمله قرار گرفتن برای مرد است، در نتیجه با حالت دفاعی با شما برخورد نموده و شما را به غرغروبودن و قدرناشناس بودن متهم می کند.
2- همزمان با صحبت یا انتقاد کردن کار دیگری انجام ندهید.
مثلاً هنگام ظرف شستن و یا جارو کردن از مرد انتقاد نکنید. به خاطر داشته باشید که مردان قدرت تمرکز بر چند کار را ندارند، انجام دادن چندین کار شما باعث می شود نه تنها مردان به حرف شما گوش ندهند بلکه با اعصاب خردی و بی حوصلگی، حالت دفاعی و پرخاشگری آنها تقویت شود. بهتر است به جای غر زدن، منظور خود را به صراحت بیان کنید.
اکثر زنان هنوز یاد نگرفته اند و یا به خود اجازه نمی دهند که درخواستهای خود را به طور صریح و واضح بیان کنند، در صورتی که این شیوه می تواند به برآوردن خواسته هایشان کمک کند، بدون این که خللی در روابطشان ایجاد نماید. زنان باید بدانند که مردان از صراحت خوششان می آید و باز به همان دلیل یک کاناله بودن ، متوجه بهانه جویی های غیر مستقیم زنان نمی شوند.
این که زنان توقع دارند که همسرشان همه ی آنچه را که آنها می خواهند باید بدانند یا این که باید متوجه کنایه های آنها بشود (به در بگو دیوار بشنود) تصور واقع بینانه و منطقی ای نیست. پس بهتر است یاد بگیرید که بدون واسطه و استفاده از کنایه، مستقیماً تقاضای خود را مطرح و یا احساس خود را ابراز نمایید.در مقاله ی بعد به ذکر 6 مورد دیگر می پردازیم.
ادامه دارد...

سنگ صبورم باش !
در مقاله ی قبل به ذکر2 تفاوت در مردان وزنان در ارتباطات کلامی شان اشاره کردیم.حال به ذکر 6 مورد دیگر می پردازیم:
1- زمان و موقعیت اختصاص داده شده برای صحبت و یا شکایت از جانب زنان، نقش مهمی در موفقیت آنها برای جلب نظر مردان، به گوش دادن و پذیرفتن شکایات دارد. مطمئناً انتقاد کردن از مردی که تازه از سرکار برگشته و خسته به نظر می رسد کاری اشتباه بوده و نمی تواند زن را به خواسته اش برساند بلکه این کار باید زمانی انجام گیرد که مرد کاملاً آرام گرفته و آمادگی پذیرش داشته باشد.
2-  یکی از موارد بسیار مهمی که موجب غر زدن زنان می شود، نیاز زن به صحبت کردن است. در مقاله ی قبل گفته شد که زنان حدوداً سه برابر مردان صحبت می کنند. این خود موجب می شود که آنها نیاز بیشتری به صحبت کردن احساس کنند.
اصولاً زنان با صحبت کردن آرام می گیرند و سبک می شوند، گویی که همه ی اضطراب ها، غصه ها و نگرانی ها با صحبت کردن از وجود زن پاک می شود. این یکی از مواردی است که مردان توجه زیادی به آن نمی کنند.
اکثر مردان گمان می کنند که غر زدن زنان به خاطر کمبودهای مادی است لذا هر چه زنان بیشتر غر می زنند، مردان بیشتر کار می کنند و وقتشان را به آن اختصاص می دهند، در نتیجه زنان بیشتر احساس نارضایتی کرده و بیشتر غر می زنند و این زنجیره ی اشتباه همچنان ادامه می یابد.
مردان توجه داشته باشند که نیازهای زنان همیشه مادی نیست و گاه نیاز مبرم زن می تواند مساله ی ساده ی گوش دادن همسر به وی باشد.این در حالی است که مردان با سکوت و تنهایی به آرامش می رسند و قادرند با آن نگرانی ها و مشکلات را فراموش کرده و یا برای حل آن اقدام کنند.
آگاهی به این امر می تواند به زن و شوهرها کمک کند تا طوری برنامه ریزی کنند که نیاز زن به صحبت کردن با نیاز مرد به سکوت و تنهایی با هم در تقابل قرار نگرفته و هر دو نیاز برآورده شوند. برای این کار بهتر است زنان بعد از آمدن مرد از محل کار مدتی او را تنها گذاشته و اسباب راحتی او را فراهم سازند تا نیرو و توان لازم را بازیابد و مرد هم نیاز زن به درد و دل کردن و صحبت را درک کرده و بعد از بازیافتن نیروی خود، زمانی را برای صحبت و گفت و گوی با همسرش اختصاص دهد. زمانی که فرصت گوش دادن به صحبتهای همسرش را ندارد با پیامی صریح و مودبانه و مهربانانه آن را مطرح سازد: «عزیزم اجازه بده ده دقیقه اخبار رو گوش بدم بعد از اون در اختیار تو هستم» یا «الان خیلی خسته ام اجازه می دی کمی استراحت کنم؟ بعد از اون می شینیم با هم حرف می زنیم ...»
3- زنان اغلب دوست دارند به صحبت های آنان گوش داده شود نه این که راه حل به آنها داده شود اما مردان به حکم طبیعت خود که برای همه ی مشکلات و مسائل دنبال راه حل می گردند برای مسائل مطرح شده ی همسرشان نیز فوراً راه حل پیدا می کنند. این می تواند سبب ناخشنودی همسرشان شود.
مردان فکر می کنند زنان برای دریافت کمک و راه حل به آنها مراجعه کرده اند و با ارائه ی آن، مرد انتظار تشکر از جانب زن را نیز دارد. گاهی هم زنان مسائل خود را مطرح می کنند که شوهرشان به مشکلات آنها توجهی نشان نمی دهد، به او اهمیتی نمی دهد و یا این که دیگر او را دوست ندارد. برای جلوگیری از این سوء تفاهم زن باید قبل از صحبت کردن با مرد به او بگوید که دوست دارد فقط گوش بدهد و یا این که راه حل ارائه دهد.
4- مردان توجه داشته باشند که گاه غر زدن زنان جنبه ی یادآوری و دلواپسی دارد البته در اینجا لازم است که زنان متوجه باشند که بیش از حد اغراق نکرده و در بازی کلمات ماهرانه عمل نمایند. مثلاً به جای گفتن «ببین، یادت نره خرید کنی این چندمین باره که دارم می گم ها» بگویند: «عزیزم می دونم که سرت خیلی شلوغه، آمدنی خرید یادت نره، می دونم که فراموش نمی کنی».
5- زنان برای تاثیرگذاری بیشتر بر مردان و این که به غرغرو بودن متهم نشوند، بهتر است به جای کلمه ی «تو» از کلمه ی «من» در صحبتهایشان استفاده نمایند مثلاً به جای این که بگویند «تو به من بی توجهی»، «تو منو درک نمی کنی»، «تو همه مسئولیتها رو رو دوش من گذاشتی» و ... بگویند: «من احساس می کنم منو درک نمی کنی»، «من احساس می کنم در انجام کارها تنها مانده ام» این جملات به مراتب حالات دفاعی کمتری را در مردان ایجاد می کند و می تواند زمینه ی مناسبی را برای گفت و گو و صحبت فراهم سازد.مردان و زنان باید بتوانند در مورد اختلافاتشان طوری با هم حرف بزنند که هر دوی آنها به صمیمیت و احترام بیشتری دست پیدا کنند و احساس کنند که هیچ کدام بازنده نشده اند تا هر دو به رضایت برسند.
6- به یاد داشته باشید که غر زدن، هیچ کمکی به شما نمی کند جز این که زندگی را به کام شما و همسر و فرزندانتان تلخ کند. پس توصیه می شود که از غر زدن بپرهیزید و به جای آن از روشهای درست و منطقی و شفاف و صریح برای بیان خواسته یا احساس خود استفاده کنید.

زن ، ریحانه است
قال الصادق(ع):
من اخلاق الانبیاء حبّ النساء.
محبت نسبت به زن از اخلاق انبیاء است. (1)
قال الکاظم(ع):
من حَسُنَ بِرُّه بإخوانه و أهله مُدَّ فی عمره.
هر کس به برادران و خانواده ی خود نیکی کند عمرش دراز شود.(2)
در سفر زندگی و سپری کردن فراز و نشیب های آن تا رسیدن به سر منزل مقصود که همانا قرب الهی و کسب آرامش و اطمینان خاطر است، داشتن یک هم سفر و همسر خوب که آگاهانه و موافق و با بردباری و تدبیر در کنارمان باشد و در این راه طولانی، تنهایمان نگذارد، الزامی است.
نمی توان در جاده ی سبز زندگی، بدون همراه قدم نهاد. چگونه می توان سختی های راه را به تنهایی تحمل کرد و به مقصود رسید؟
یکی از زیباترین ثمرات زندگی مشترک و تشکیل خانواده، با هم بودن و بیرون آمدن از حصار «من» و «ما شدن» است. برای نیل به هدف و رسیدن به نشاط و آرامش و حصول تعالی و تکامل، یکی از راه ها صمیمیت و همکاری و درک و احترام متقابل و پرواز با بال های عشق است.
اگر می خواهیم زندگی پویا و بانشاطی داشته باشیم لازم است که خود ،هم سفری فهیم، دانا، صبور و مهربان باشیم تا طرف مقابلمان شاداب و خرسند، راه زندگی را با آرامش و اطمینان همراه ما طی کند.
پس همان گونه که یک زن در امر ازدواج نیازمند یک آگاهی وسیع و اطلاعاتی ارزشمند و کارساز می باشد تا با مدد از آنها بتواند در عرصه ی زندگی موفق ظاهر شود، یک مرد هم نیاز دارد تا مجموعه ای از آگاهی ها و تدابیر و اسرار زندگی زناشویی را فرا بگیرد تا در سایه ی آن زندگی سرشار از رضایت و آرامش داشته باشد.
هر انسان عاقل و خردمندی می داند که موفقیت یک رابطه، بستگی به رضایت و علاقه مندی هر دو طرف دارد، این بسیار خودخواهانه است که تنها یک نفر راضی و خشنود روزگار بگذراند و شریک او غمگین و افسرده با ایثار و از خود گذشتگی، نظاره گر گذشت زمان باشد! این خوشبختی و پیروزی واقعی نیست.
یک مرد فهیم که دارای سلامت روحی و روانی است، به دوراز تعصب و خودخواهی، خویش را در غم و شادی همسرش شریک می داند و سعادت خانواده را در گروی یاری و همکاری متقابل با همسر خویش می شناسد و زمانی احساس خوش بختی می کند که همسر او نیز از دل و جان لبخند رضایت بر لب داشته باشد.
بدین گونه برای حفظ و بقای یک زندگی موفق، هر دو عنصر اصلی زندگی، یعنی «زن و مرد» باید آگاهانه رفتار کنند. دانش و آگاهی در این زمینه، بسیار وسیع و گسترده است و نیاز به مطالعات و کسب تجارب و تمرین بسیار دارد.
در سلسله مقالات ره توشه های جاده ی خوشبختی(مخصوص خانم ها) ما به نکاتی مهم و برجسته که اهمیتی کلیدی در پیشبرد موفقیت آمیز زندگی دارند و ایفا کننده ی آن زنان هستند، اشاره کردیم؛ در این مبحث هم سعی بر این است تا رموز اصلی خوش بختی و کسب رضایت در زندگی را که مردان نقش عمده ای در اجرای آن دارند، بیان کنیم. به امید آن که با عمل به این نکات، لذت و شیرینی یک حیات مشترک را بچشیم و بتوانیم بندگی خدا را کرده و در جهت رضایش گام برداریم.

عشق و زندگی
ابراز محبت
قال الصادق(ع) :
العبد کلما ازداد للنساء حبا ازداد فی الایمان فضلاً.(3)
هر چه محبت همسر در قلب بنده زیادتر شود، فضیلت ایمانش زیادتر گردد.
اصلی ترین موضوع که اثری حیات بخش و سرشار از پویایی و طراوت به همراه خود دارد، محبت ودلدادگی است.سرسبزی وشادابی کانون خانواده ، بستگی به حضور با نشاط «زن» دارد،اما نشاط یک زن به محبت «مرد» وابسته است.
قال رسول الله(ص)
قول الرجل للمرأة، انی احبک لایذهب من قلبها ابداً.(4)
این سخن مرد به زن که:« دوستت دارم » ،هرگز از دل زن بیرون نرود.
قال الصادق(ع) :
اذا احببت رجلا فأخبره.
هرگاه کسی را دوست داشتی به او بگو.(5)
چه تمثیل زیبایی حضرت علی (ع) در مورد زن فرموده اند که : «زن ریحانه است.» زن همانند گل است و به راستی طراوت یک گل، مرهون مراقبت باغبانی مهربان است، تا در سایه ی مواظبت و انس با آن گل، ازجلوه و زیبایی و عطر و رنگش، بهره و لذت برد و روحش از دیدار آن تازه گردد.
«استاد مطهری» لزوم عشق و ابراز محبت نسبت به زن را با تشبیه زیبایی این گونه بیان کرده اند: مرد مانند کوهسار است و زن به منزله ی چشمه و فرزندان گل ها و گیاهان؛ چشمه باید باران کوهسار را دریافت و جذب کند تا بتواند آن را به صورت آب صاف و زلال بیرون دهد و گل ها وسبزه ها را شاداب و خرم کند. پس همانگونه که رکن حیات دشت، باران کوهستانی است، رکن حیات خانوادگی نیز احساسات و عواطف مرد نسبت به زن می باشد که در پرتوی آن هم زن، هم زندگی و هم فرزندان، صفا و جلا و خرمی می گیرد. (6)
به سبب این نیروی عظیم و اثر بخشی فوق العاده ی آن است که در دین مقدس اسلام، از جانب پیامبر و ائمه (ع) سفارش های بسیاری در زمینه ی محبت و اظهار علاقه نسبت به «زن» بیان شده است چنان که رسول گرامی اسلام (ص)اظهار محبت به همسر را نشانه ی ایمان به خدا می دانند و می فرمایند: هر چه ایمان انسان کامل تر باشد، به همسرش بیشتر اظهار محبت می کند.(7)
و حضرت صادق(ع)، مهرورزی به همسر را از اخلاق و صفات پیامبران می دانند و می فرمایند: یکی از اخلاق پیامبران این است که نسبت به همسر خود محبت دارند.(8)
و باز پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) به جنبه ی روانی ابراز علاقه پرداخته و بر مردان لزوم اظهار این محبت را سفارش می کنند.(9)
محبت نباید در دل احتکار و زندانی شود، رمز بقای محبت و مودت در زندگی، اظهار و ابراز هر روز و هر لحظه ی آن است. مردی که به همسر خود محبت می ورزد، آن را به زبان می آورد و با رفتار و کردار خویش، عملاً به همسرش اثبات می کند که دوستش دارد، طبق کلام ائمه(ع) از نشانه های مومن است.
امام علی(ع) :
بالاحسان تملک القلوب.
با نیکی کردن دل ها تصرف می شود.
انسان بنده ی احسان است، نیکی کردن آدمی را به بند می کند.(10)
برای اظهار محبت به دنبال بهانه یا موقعیت خاص نگردید. شاید بعضی از مردها احساس کنند برای جلب رضایت همسر و کسب امتیاز از زن، حتماً بایست کارهای بزرگ انجام داد. مثلاً خریدن هدیه ای گران قیمت یا بردن به سفر و یا ... و بدین گونه دقت و فکر وانرژی خود را مصروف به این امور می کنند. در صورتی که از دیدگاه یک زن، اثبات محبت و حصول اطمینان از علاقه ی شوهر، به ریزترین و کوچک ترین امور روزمره ی زندگی بستگی دارد. کارهای کوچک که شاید از نظر مرد پیش پا افتاده است، برای زن اهمیتی یکسان با یک هدیه ی نفیس دارد؛ مثلاً هنگامی که مردی به خانه می آید همسرش را بغل کرده و نوازشی کند، اگر زن خسته است به او پیشنهاد کمک دهد، به مناسبت هایی غافلگیرانه برای او گلی بخرد و یا وقتی قرار است دیر به منزل بیاید به زنش اطلاع دهد، پیوسته به او ابراز علاقه کند و از قیافه و اندامش تعریف نماید و احساس خشنودی از داشتن همسری چون او بنماید. گاهی اوقات که او خسته است، ظرف ها را بشوید و کمک در امر خانه داری کند، از سر کار به او زنگ بزند و اظهار دلتنگی کند، خود را برای همسرش تمیز و خوشبو نماید، از غذایی که پخته تعریف و تمجید کند، و خلاصه این که به طرق مختلف اظهار محبت نماید؛ همه ی این امور کوچک برای زن، ارزشی فوق العاده دارد و او به یکایک این ها امتیازی مساوی با یک کار بزرگ می دهد.
قال رسول الله(ص):
لایخدم العیال الا صدیق او شهید او رجل یرید الله به خیر الدنیا و الاخرة.
به زن خود خدمت نکند، مگر صدیق یا شهید یا مردی که خداوند خیر دنیا و آخرت او را بخواهد.(11)
وقتی زنی احساس کند برای همسر خود «مهم» است و شوهر او ارزشی بسیار والا برای او قائل است، آن هنگام است که می تواند با شور و اطمینان به محبت ورزیدن بپردازد.
پی نوشت ها:
1- وسائل الشیعه، ج 20، ص 22
2- مستدرک الوسائل، ج 12، ص 421
3- خصال، ج1، ص 55
4- الکافی، ج 5، ص 569
5- بحارالانوار، ج 74، ص 181
6- مطهری، مرضی، نظام حقوق زن در اسلام، ص 287
7- بحارالانوار، ج 103، ص 228
8- بحارالانوار، ج 103، ص 236
9- این سخن مرد که به همسرش می گوید «واقعاً تو را دوست دارم» هرگز از قلب زن خارج نمی شود.
10- غررالحکم، 4339
11- بحارالانوار، ج 104، ص
منبع: برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

تفاوت های زنان و مردان
شناخت تفاوت ها و احترام به آن
قال علی(ع):
انهنَّ امانة الله عندکم فلا تضاروهنّ و لاتعضلوهنّ.
زنان در نزد شما امانت الهی هستند پس به آنان زیان نرسانید و آنها را تنها نگذارید.(1)
امام صادق(ع) فرموده اند:
خدا رحمت کند بنده ای را که رابطه ی بین خود و زنش را نیکو کرده است.(2)
همه ی ما به این موضوع واقفیم که مردان و زنان از لحاظ جسمی و روحی با هم متفاوتند، همان گونه که در خلقت ظاهری با هم تفاوت دارند در مسایل روحی و روانی نیز از یکدیگر متمایزند. اما هنگامی که یک ازدواج صورت می گیرد و زن و مردی زندگی مشترکی را شروع می کنند، هر یک از آنها به کلی فراموش می کنند که با دیگری متفاوتند و این تفاوت ها هم بسیار است.
هر یک گمان می کند اگر طرف مقابل دوستش دارد باید همان گونه باشد که او می خواهد. لذا سعی در تغییر طبیعت و فطرت دیگری می نماید تا او را به دلخواه خویش در آورد و به این خاطر روابط متشنج می شود و فرصت گفت و گوی صمیمی و دوستانه از بین می رود.
در مقالات بعدی مبحثی را به «پذیرش همسر» اختصاص دادیم و به خانم ها توصیه کردیم همسران خود را همان گونه که هستند بپذیرند. در این قسمت نیز به آقایان یادآوری می کنیم که زنان با مردان تفاوت های اساسی دارند. این تفاوت ها را بشناسیم و به آنها احترام بگذاریم.
یکی از بزرگ ترین تفاوت های بین زن و مرد، این است که هر کدام از آنها چگونه با فشارهای روحی کنار می آیند و در برخورد با مشکلات چگونه عمل می کنند و به چه نحوی عکس العمل نشان می دهند.
در این گونه مواقع مردها شدیداً در خود فرو می روند و گوشه گیر می شوند، در صورتی که زن ها با هیجانی فزاینده غرق در مسئله می شوند و خود را گرفتار می کنند.
زمانی که مشکل یا فشاری بر مرد وارد می شود، او بسیار ساکت می شود و در خود فرو می رود تا بتواند راه حلی پیدا کند. اما بر عکس زن از طریق صحبت کردن با جزئیات بسیار راجع به مشکلش به آرامش می رسد.
وقتی که مشکلی برای زنی پیش می آید، او فقط به یک شنونده نیاز دارد که بدون قضاوت و بدون ارایه ی راه حل، با دلسوزی به احساسات و گفته های او گوش کند.
وقتی که همسر شما از موضوعی ناراحت و کلافه است، به گرمی به سخنان او گوش دهید و اصلاً سعی نکنید که مشکل گشایی نمایید و یا مسئله ی او را کوچک و بی اهمیت جلوه دهید، بلکه فقط با دلسوزی و تایید، حرف هایش را بشنوید؛ این موقع است که زن احساس حمایت می کند و خشنود و راضی می شود.
صحبت کردن «نیاز» یک زن است و مرد هنگامی در روابط خود با همسرش موفق است که به این «نیاز» احترام بگذارد.
قال رسول الله(ص):
خیرکم خیرکم لنسائکم.(3)
خوب ترین شما آن کسی است که با همسر خود نیکو رفتار کند.
پس به این موضوع توجهی عمیق و اساسی داشته باشیم که زمانی زن احساس می کند از طرف همسرش مورد احترام و پذیرش قرار گرفته، که شوهرش شنونده ای خوب برای سخنان و احساسات او باشد.
یک مرد موفق به احوال همسرش اهمیت می دهد، مثلاً وقتی که به منزل می آید حال او را می پرسد و از او سوال می کند که روزش را چگونه گذرانده است؟ و هنگامی که می بیند او ناراحت است با علاقه و دلسوزی می خواهد تا برایش حرف بزند، وقت صحبت کردن دستان او را می گیرد و لمس می کند .به او نگاه می کند و نشان می دهد که به سخنانش توجه دارد، به کتاب هایی که می خواند، و مطالبی که بازگو می کند، توجه و علاقه نشان می دهد، با صبوری به حرف هایش گوش می کند و مرتب به ساعت نگاه نمی کند، یا روزنامه ورق نمی زند و کلامش را قطع نمی کند.
این گونه است که زن، احساس اعتماد و امنیت می کند و از عشق همسرش مطمئن می گردد و حس می کند که مورد احترام قرار گرفته و زمانی که زن احساس احترام کند، برایش آسان تر است که از مرد آن طور که در خورش باشد قدردانی نماید .
بدانیم فواید دنیوی و اخروی نیز از قبل روش های پسندیده ی رفتاری نصیبمان خواهد شد. چنان که در روایت است:
قال رسول الله(ص)
جلوس المرء عند عیاله أحب الی الله تعالی من اعتکاف فی مسجدی هذا.
نشستن مرد نزد زنش نزد خدای متعال محبوب تر است از اعتکاف او در مسجد . (4)
الامام صادق(ع)
من حسن بره باهله زادالله فی عمره.
هر که به خانواده اش نیکی کند خداوند بر عمرش بیفزاید. (5)
و عنه: من حسن بره اهل بیته زید فی رزقه.
کسی که نیکی و نیکوکاریش با زن و فرزند مطلوب باشد، به رزقش اضافه می شود. (6)
و حسن الخلق یزید فی الرزق.
اخلاق خوب روزی را اضافه می کند.(7)
موضوع دیگری که در تفاوت زن و مرد مطرح است، مساله ی چرخه ی طبیعی احساسات زن است. زنان هم چون امواج دریا متلاطم و متغیرند، زمانی سرشار از عشق و گاهی غمگین. با شناخت این بعد از وجود زن، راحت تر می توان با احساسات او کنار آمد و او را درک کرد. انتظار اشتباهی است که از یک زن توقع داشته باشیم همیشه سرحال و خوشحال باشد، چرا که به روال طبیعی، او دارای فرود و فراز احساس می باشد و نمی تواند به طور ثابت، یک رفتار همیشه شاد ارایه دهد.
با پذیرش این موضوع می توان به یک زن کمک کرد تا با آرامش، روند فطری چرخه ی احساسات خود را طی کند و به سلامت روحی و روانی دست یابد. شنونده بودن و توجه به سخنان و عواطف زن، تاثیر شگرفی در گذراندن آرام این مراحل دارد و بکار بندیم این کلام امام صادق(ع) را که:
الامام الصادق(ع):
المومنون خدم بعضهم لبعض، یفید بعضهم بعضاً.
مومنان خدمتکار یکدیگرند و به یکدیگر سود می رسانند.(8)
در مقاله ی بعد به بحث«خوش خویی واخلاق پسندیده ی مردان» می پردازیم.
پی نوشت :
1- بحارالانوار، ج 103، ص 226
2- مکارم الاخلاق، ص 217
3- مستدرک، ج 14، ص 255
4- میزان الحکمة، ج 5، ص 2266
5- خصال، ص 21
6- بحارالانوار، ج 71، ص 396
7- بحارالانوار، ج 71، ص 396
8- الکافی، ج 2، ص 167
منبع: برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

لبخند بزن ، حتی در سختی
خوش خویی و اخلاق پسندیده
لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه(1)
و انک لعلی خلق عظیم(2)
قال رسول الله(ص)
الخلق و عاء الدین.
اخلاق ظرف دین است.(3)
چون خدای تعالی ایمان را آفرید، ایمان گفت: خدایا مرا نیرومند گردان، پس خداوند آن را به خوش خویی و بخشندگی توانمند ساخت. (4)
الاسلام حسن الخلق.
اسلام خوش خویی است.(5)
یکی از اساسی ترین رموز خوشبختی و لذت بردن از زندگی، اخلاق خوش و صفات کریمه است. به روشنی مسلم است که هیچ چیز همانند خوش خلقی، زندگی را به کام فرد و اطرافیانش شیرین نمی سازد.در دنیای امروزی که استرس ها و فشارهای فراوان از هر سو، وجود ما را محاصره کرده است، تنها با سلاح خوشرویی و خلق و خوی نرم و ملایم است که می توان گذران عمر را با آرامش و رضایت سپری کرد.
این گونه است که امام صادق(ع) می فرمایند: هیچ زندگانی گواراتر از خوش اخلاقی نیست. (6)
پیامبر گرامی اسلام(ص) محبوب ترین فرد در نزد خود را انسان خوش خلق معرفی می کند و می فرماید: دوست ترین و محبوب ترین شما در نزد من و نزدیک ترین شما به من در روز قیامت، خوش اخلاق ترین شماست. (7)
البته مسلم است که «حسن خلق» دامنه ای وسیع و گسترده دارد و صفات پسندیده ای را شامل می شود که مجموعه ی آن صفات، یک شخص را صاحب اخلاق خوش می سازد.
شاید در اذهان عموم مردم، خوش اخلاقی به معنای خنده و شوخی و بذله گویی و دست انداختن و خندیدن به دیگری و ... باشد؛ در صورتی که اخلاق خوش، کسب کردن بسیاری از فضایل است که با ممارست حاصل می گردد.
کظم غیظ، گذشت و عفو، ملایمت و مهربانی، صبر و بردباری، اغماض از اشتباهات دیگران، برخورد محترمانه و مناسب با اطرافیان و خیلی از صفات نیک، در کنار یکدیگر «حسن خلق» را پدید می آورند.
زندگی زناشویی، بهترین فرصت برای کسب این خصایل نیکو است؛ در صحنه ی زندگی مشترک موقعیت های بی شماری به وجود می آید. یک انسان آگاه و با ایمان، با برخورداری و مدد از این موقعیت ها و کسب فضایل اخلاقی، می تواند در جهت کمال خویش و حفظ آرامش خانواده، گام بردارد. برای داشتن یک زندگی خوب و باصفا، اخلاق خوش مهم ترین عنصر است. بدون آن زندگی عذاب آور و خسته کننده می شود. شخص بداخلاق زندگی را به کام خود و خانواده اش تلخ و سیاه می کند و تمام پیوندهای عاطفی را از میان برمی دارد.
امام صادق(ع) می فرمایند: هر که بدخلق است خود را معذب می دارد و بسیار اتفاق می افتد که به واسطه ی کج خلقی ضررهای عظیم به او می رسد و از منفعت های بزرگ محروم می شود و عاقبت هم به عذاب اخروی دچار می گردد. (8)
پل ارتباطی بین افراد به وسیله ی اخلاق خوش، مستحکم می شود و از آن جایی که هیچ ارتباطی به اندازه ی رابطه ی زناشویی حائز اهمیت نیست، خوش اخلاقی یکی از ارکان عظیم پایداری کانون خانواده به شمار می آید.
پیامبر اکرم(ص) انسانی را از جهت ایمان کامل می شمرند که خوش اخلاق باشد. می فرمایند: کامل ترین مردم از جهت ایمان، خوش اخلاق ترین آنها می باشد، بهترین شما کسی است که نسبت به خانواده اش احسان و نیکی کند. (9)
اخلاق خوش از آن جایی که باعث سلامت روانی خانواده و در نتیجه سلامت جامعه می گردد، از بسیاری عبادات نیز بالاتر و برتر شمرده شده است؛ چرا که به واسطه ی خوش خلقی، دل ها نرم می گردند. مگر نه آن است که خداوند پیامبر اسلام را به واسطه ی داشتن خلق عظیم و پسندیده اش می ستاید و گرایش انسان ها را نسبت به آن حضرت به علت اخلاق نرم و زیبای آن بزرگوار می داند؟ و صراحتاً در قرآن می فرماید:
و لو کنت فظاً غلیظ القلب لانفضوا من حولک ... (10)
اگر تو سنگدل و بدخلق بودی، همه از گرد تو پراکنده می شدند ...
بدین سبب است که برترین اعمال حسن خلق است، چنان که پیامبر (ص) فرموده اند: در کفه ی میزان اعمال در روز قیامت، چیزی بهتر و با ارزش تر از حسن خلق نیست. (11)
و امام صادق(ع) ثمرات خوش اخلاقی را این گونه وصف می نمایند: نیکی و خوش خلقی، ولایات را آباد می گرداند، عمرها را طولانی می سازد. به درستی خدای متعال به بنده ای که دارای حسن خلق است ثواب کسی را می دهد که صبح و شام مشغول جهاد در راه خداست. (12)
با توجه به محسنات خوی نیک است که ضرورت اخلاق و اثرات ارزشمند آن در زندگی زناشویی روشن می گردد.
همسری که اخلاقی پسندیده و رفتاری ملایم و لبخند و مهربانی در کردار خویش دارد، به راحتی خواهد توانست دل طرف مقابل را تسخیر کند و آرامشی دلپذیر را در خانه، برای تک تک افراد پدید آورد. با خنده و خوش رویی انرژی مثبت و روحیه ای شاد به دیگران منتقل و خستگی های روزمره را از خود دور سازد. و در انتها باز هم توصیه های متعدد اهل بیت(ع) ره توشه ی ما در این مسیر است.
رُبّ عزیز أذلّه خلقه و ذلیل اعزّه خلقه.
بسا عزیز و ارجمندی که اخلاقش او را خوار و ذلیل گرداند و بسا خوار و ذلیلی که اخلاقش او را عزیز و ارجمند کرد. (13)
قال رسول الله(ص)
انک امرو قد احسن الله خلقک فأحسن خلقک.
خداوند تو را نیکو و زیبا آفریده است پس اخلاقت را نیز نیکو گردان. (14)
قال الصادق(ع)
ما یقدم المومن علی الله عز و جل به عمل بعد الفرائض أحب الی اله تعالی من ان یسع الناس بخلقه.
مومن بعد از انجام واجبات، عملی محبوب تر از خوش اخلاقی با مردم نزد خدای تعالی نمی آورد. (15)
و آخر این که: پیامبر(ص) خطاب به مردان فرموده اند: به راستی که خوش دارم مرد با خوشحالی و افتخار چیزی را با دست خودش برای خانواده اش ببرد و بدین وسیله کبر را از خود دور کند.(16)
در مقالات آتی به ویژگی ها ئی که برای زنان مهم است می پردازیم.
ادامه دارد...
1- سوره ی احزاب، آیه ی 21
2- سوره ی قلم، آیه ی 4
3- میزان الحکمة، ج 4، ص 1518
4- همان مدرک
5- کنز العمال، 5225
6- بحارالانوار، ج 1، ص 389
7- معراج السعادة، ص 176
8- معراج السعادة، ص 176
9- بحارالانوار، ج 103، ص 226
10- سوره ی آل عمران، آیه ی 159
11- معراج السعادة، ص 176
12- معراج السعادة ، ص 177
13- بحارالانوار، ج 71، ص 396
14- سفینة البحار، ج 1، ص 410
15- الکافی، ج 2، ص 101
16- تنبیه الحواطر، ج 1، ص 201
برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

زنان ، عاشقان بالفطره
مهم ترین ویژگی ها و اولویت های زنان
اکثرالخیر فی النساء.
بیشترین خیر در زنان است.(1)
در جهت حسن ارتباط با زنان باز هم چنان نیازمند شناخت بیش تر ایشان هستیم پس باز هم بدانیم مهم ترین ویژگی ها و اولویت های زنان:
1- برای زن ها محبت بر هر چیز مقدم است.
2- زن ها توان آفرینش دارند.
3- زن ها به زمان توجه خاصی دارند.
4- زن ها نیاز دارند احساس امنیت کنند.
5- زن ها نیاز دارند احساس ارزشمند بودن کنند.
برای زن ها محبت بر همه چیز مقدم است.
قال الصادق(ع)
العبد کلما ازداد للنساء حبا ازداد فی الایمان فضلاً.
هر چه محبت زن در قلب مرد زیادتر شود فضیلت ایمانش زیادتر گردد.(2)
- دنیای زن، دنیای محبت است. محبت ورزیدن، فداکاری کردن و محترم شمردن روابط صمیمی، طبیعت زن است.
- زن ها خودآگاهانه انتخاب نکرده اند که محبت مهم ترین اولویت زندگیشان باشد، بلکه محبت فی الواقع، مهم ترین اولویت زندگی آنهاست. طبیعتاً و ذاتاً و فطرتاً این گونه اند.
- خودآگاهی، افکار و احساسات زن ها به طرزی طبیعی و غریزی همگی روی محبت متمرکز هست.
- مرد و زن به دو طریق متفاوت محبت را تجربه می کنند:
برای اغلب زن ها محبت واقعیتی بی انقطاع و ممتد است، توجهی مستمر و مداوم که هیچ گاه ناپدید نمی شود، حتی مواقعی که مشغول کار یا انجام وظایفی است که ظاهراً هیچ گونه ارتباطی با محبت ندارند. ولی برای اغلب مردها محبت کلاسه شده و تفکیک شده است. گویی دیداری است یا بخشی از وجودشان آن هم گه گاهی و با تعیین وقت قبلی.
چرا برای زن ها عشق بر هر چیز مقدم است
- احساس ارزش شخصی زنان به این بستگی دارد که چقدر در محبت کردن آن هم از صمیم دل در مسیر طاعت الهی و ارتباط برقرار کردن موفق بوده اند.این در حالی است که احساس ارزشمند بودن در مردان به میزان موفقیت ها و دست یابی های آنها به خواسته هایشان بستگی دارد.
- هنگامی که همه چیز در روابط یک زن خوب و عادی است ،حال او خوب است و احساس خوبی نسبت به خود دارد. ولی هنگامی که وضعیت غیرعادی است، احساس ناامنی می کند. البته در زنانی که از نظر ایمانی در درجه ی بالایی قرار دارند این مسئله کم تر دیده می شود.
- صرف نظر از این که اوضاع کاری یا شغلی زن، برنامه ها و علایق او، چقدر خوب پیش می رود، اما چنانچه مشکلی در رابطه ی صمیمی او با همسرش به وجود آمده باشد، احساس خوبی ندارد.
- تجربه ی اغلب مردها دقیقاً نقطه ی مقابل این است. چنانچه زندگی محبتی آنان عالی و بی عیب و نقص باشد اما روز بدی را در سرکار گذرانده باشند به سختی می توانند احساس خوبی داشته باشند.
هنگامی که زنان محبت را بر همه چیز مقدم می دانند، وقت و انرژی بیش تری را صرف روابط خود می کنند، برنامه ریزی می کنند تا لحظاتی خاص و جاودانی خلق کنند و دوست دارند به طور مستمر همه چیز را بهتر کنند؛ اما مردها از این وضعیت سوء برداشت کرده و فکر می کنند زن ها پرتوقع و زیاده خواه هستند، تشویش و دل واپسی دارند و می خواهند مردها را کنترل کنند.
خطاب به مردها: هر چه بیش تر محبت زن به خود را قدر بدانید، بیش تر به نیازهای خود خواهید رسید و بیش تر همسرتان خوشنودی شما را جلب خواهد کرد.
به یاد داشته باشید زنی که با قلبی باز، مهربان و سرشار به شما محبت می ورزد، هدیه ی گران بهایی را به شما ارائه داده است. او سعی ندارد در مقابل، چیزی از شما بستاند، بلکه تنها می خواهد تعهد، پایبندی، از خود گذشتگی و شادی خود را به شما هدیه دهد.همه ی زن ها از چنین توانایی برخوردار نیستند. پس قدر همسر خود را بدانید.
قال رسول الله(ص)
مَن اِتَّخَذَ زوجَهً فلیکرمها. (3)
کسی که زن می گیرد باید او را احترام کند.
پس شاید لازم باشد در جهت تاکید به زنان بگوییم!
هنگامی که ما زن ها می آموزیم توانایی خود را در محبت ورزیدن به عنوان موهبتی زیبا گرامی بداریم و قدر بدانیم، مردان زندگیمان نیز می آموزند تا به طرز مشابهی با ما رفتار کنند.
درمقاله ی بعد به بحث توانائی ها و نیازهای زنان می پردازیم.
پانوشت ها:
1- خصال، ج 1، ص 55
2- وسائل، ج 14، ص 11
3- انصاریان، نظام خانواده در اسلام، ص 370
برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

جادوگران زندگی ساز
1- زن ها توان آفرینش دارند
این طبیعت زن است که بیافریند. زن، زندگی بخش است. این همان جادو و سحر زن است. این توان را دارد که از عدم و نیستی، زندگی بیافریند.
این قابلیت و توان هنگامی نمود پیدا می کند که مادر می شوند و کودکی به دنیا می آورند. اما چه بچه دار شوند و چه بچه ای نداشته باشند، این توانایی همواره در زن وجود دارد که بیافریند، چه با کلمات و اعمال و رفتار و چه با عشق خود.
زن در عین حال کیمیاگر است. زن شکل چیزها را تغییر می دهد. مثلا تبدیل عادت و روزمرگی به زیبایی. خالی و تهی را به معنا،و رکود و خستگی را به شکوفایی بدل می کند. به ندرت اتفاق می افتد به چیزی برخورد کنند و نخواهند آن را بهبود و ارتقاء بخشد.
زن ها چطور و چگونه می آفرینند؟
زن ها عاشق برنامه ریزی هستند. زیرا با این کار امکان می یابند تا خلاء های زمانی را با عشق و شور و حرارت و خلاقیت پر کنند.
اصلاح کارها و بهبودی بخشیدن به شرایط ، دومین طریقی است که زن ها توسط آن به خلاقیت خود نمود می بخشند.
- هنگامی که زنی سعی می کند موردی را در روابطش با شوهر اصلاح کند یا آن را بهبود و ارتقاء بخشد و یا پیشنهاد و برنامه ی خاصی برای این رابطه ارائه می کند قصدش کنترل مرد و یا انتقاد از او نیست و یا برچسب بی عرضگی زدن به او، بلکه او این کار را برخاسته از عشق خود بر اساس شناسایی امکانات موجود در رابطه اش و به منظور شکوفایی هرچه بیش تر ارتباطش با شوهر، انجام می دهد.
- او تنها می خواهد کمک کند و خوشحالی بیش تری در زندگیشان بیافریند.
2- زن ها به «زمان» توجه خاصی دارند
مردها و زن ها دید متفاوتی نسبت به زمان دارند و این تفاوت خود منشاء بسیاری از سوء تفاهم های همیشگی میان آنهاست، مانند: دیرکردن ها، فراموش کردن انجام کاری به موقع، مهم نشمردن رویدادهای مهم، و ...
زن ها گذر زمان را ثبت می کنند و حساب کارها را با دقت نگه می دارند، از جمله حساب دقیق قول های همسرشان را!
مثلاً زن ها به خوبی می دانند آخرین باری که به گردش رفتند کی بود، سالروز تولدها و سالگرد ازدواج و سایر مناسبت های مهم چه زمانی است، و ...
این توانایی که گاه مردها را حیرت زده می کند، برای زن ها بسیار طبیعی و ذاتی است و در واقع در ساختار زیستی آنها برنامه ریزی شده است. بدن زن از یک چرخه ی ماهانه تبعیت می کند و عادتِ شمردن از همان ابتدای بلوغ در فعالیت های زنانه و مادرانه ی زن ها پدیدار می شود. شمردن ماه های حاملگی، زمان تولد نوزاد، فواصل شیر خوردن کودک، فواصل دکتر رفتن ها و واکسن زدن ها و غیره و غیره چیزهایی است که زن ها را زمان سنج بار می آورد.
- یک نکته ی جالب در رابطه با زمان این است که زن ها هر واحد زمانی را طولانی تر از مردها حس می کنند. مثلاً زن می گویند: چند هفته ی پیش این کار را انجام دادی، و مرد تصور می کند فقط چند روز پیش بود!
آقای محترم !اگر گاهی با همسرتان بر سر چنین مسائلی اختلاف نظر پیدا کردید، بهتر است بر نظر خود پافشاری ننمایید و به زمان سنجی همسرتان بیش تر اعتماد کنید! مطمئن باشید دقت زن ها در این گونه موارد از شما بیش تر است.
به دلیل همین توجه خاص زن ها به گذر زمان و چرخه های آن، بدانید سلام و خداحافظی های روزانه نیز برای آنها اهمیت بیش تری دارد.
صبح ها به همسرتان سلام و صبح به خیر بگویید. به هنگام بیرون رفتن از خانه، خداحافظی محبت آمیزی داشته باشید. در بازگشت سلام و مصافحه را کامل به جا آورید، و در موقع خواب هم شب به خیر را با ابراز علاقه همراه سازید.
روزی پیغمبر (ص) به انس فرمودند: در خانه به خانواده ات سلام کن که خداوند به زندگی توخیر و برکت می دهد. (1)
هم چنین پیامبر(ص) در روایتی دیگر فرمودند: هرگاه با هم روبه رو شدید با سلام گفتن و دست دادن روبه رو شوید و چون از یکدیگر جدا شدید با آمرزش خواهی جدا شوید. (2)
و نیز فرموده اند: با یکدیگر دست دهید، زیرا دست دادن کینه و کدورت را از بین می برد. (3)
در ضمن بد نیست بدانید با این عمل ساده و زیبا، نه تنها محبت میان خود و همسرتان را بیش تر می کنید، بلکه باعث کاهش گناهانتان نیز می شوید. زیرا امام باقر(ع) فرموده اند: هرگاه مومن با مومن دست دهد، از یکدیگر جدا شوند، در حالی که گناهانشان پاک شده باشد.(4)
3- زن ها نیاز دارند احساس امنیت کنند
یکی از اساسی ترین نیازهای زنان در روابط صمیمی، داشتن احساس امنیت است. منظور احساس امنیت عاطفی و حسی است.احساسی عمیق و درونی از این که رابطه شان محکم واستوار و ماندگار است. این امنیت عاطفی کلید گشایش دل و جان زن محسوب می شود. هنگامی که زن احساس امنیت کند می تواند دل بدهد و خود را رها کند.می تواند آرامش خاطر داشته باشد و بدرخشد.
زن ها به تایید از جانب مردها نیاز دارند تا احساس امنیت کنند. وقتی زنی احساس ناامنی کند، بدترین خویشتن خویش را ارائه می دهد. احساس ناامنی زن را می ترساند و هنگامی که بترسد رفتارهایی از او سر می زند که نه برای خودش جذاب و دوست داشتنی است، نه برای مرد زندگی اش.
احساس ناامنی زن را پرتوقع و حسود و وابسته تر می کند، او را تحریک پذیر، زودرنج و به لحاظ جنسی سرد و بی تفاوت می نماید. پس این توصیه ی ما به مردان است که:
احساس ناامنی بیش تر زن ها، به محض دریافت اندکی احساس و عاطفه، محبت و توجه به همراه آسودگی خاطر، سریعاً از بین می رود. در این اوقات اندکی تلاش از جانب مرد، معمولاً بسیار موثر واقع می شود. تنها با اندکی محبت و آسایش خاطر، زن در لاک فرو رفته و بی احساس خود را به زنی گرم و مهربان بدل کنید.
قال الصادق(ع):
ان المرء یحتاج فی منزله و عیاله الی ثلاث فلان یتکلفها و ان لم یکن فی طبعه ذلک معاشرة جمیلة، وسعة بتقدیر و غیرة بتحصن.
امام صادق(ع) فرموده اند: مرد برای اداره ی منزل و خانواده و خود به سه خصلت نیاز دارد که اگر هم به طور طبیعی آنها را نداشته باشد باید خود را به تکلف در آنها وادارد.خوش رفتاری، گشاده دستی سنجیده و غیرت بر حفاظت از آنها.(5)
زن هنگامی احساس امنیت می کند که شوهرش برای او وقت بگذارد. برای با او بودن دلتنگ شود و دیگر این که زن را به دنیای درون خود راه دهد. به وسیله ی صحبت درباره ی اوضاع و احوال کاری و در میان گذاشتن سختی ها و مشکلات و دخالت دادن زن در تصمیمات و برنامه هایش.
قال علی(ع):
ایاک و مشاورة و النساء الا من جربت بکمال عقل.(6)
از مشورت هر زنی بپرهیز، مگر با زنی که به تجربه نشان داده دارای اندیشه ای بلند است.
قال علی بن الحسین(ع):
مجالسة الصالحین داعیة الی الصلاح.(7)
نشستن با بندگان صالح حق، کشاننده ی انسان به سوی صلاح است.
4- زن ها نیاز دارند احساس ارزشمند بودن کنند
- زن ها نیاز دارند احساس ارزشمند بودن کنند و از مردها بشنوند که نقش مهمی را در زندگی آنها ایفا می کنند.
- چنانچه قرار باشد زنی احساس ارزشمند بودن بکند، به چیزی بیش از حضور و شرکت مرد در رابطه نیاز دارد. زن ها نیاز دارند مردها ارزش و احترامی را که برایشان قایلند در قالب گفتارها و رفتارهایشان به آنها نشان دهند.
خطاب به مردها:
چنانچه می خواهید به زنی که دوستش دارید احساس با ارزش بودن بدهید:
1- به او نشان دهید که خوشحالی او در اولویت اول شماست.
2- به او نشان دهید که به زندگی اش علاقه مند هستید.
3- به او نشان دهید به او نیاز دارید و نظرات و افکار او برای شما مهم و ارزشمند است.
4- به او نشان دهید هرگز برایتان عادی نشده است.
پی نوشت ها:
1- بحارالانوار، ج 76، ص 3
2- کافی، ج 2، ص 181
3- بحارالانوار، ج 77، ص 158
4- خصال، 22/ 75
5- تحف العقول، ص 322
6- بحارالانوار، ج 78، ص 141
7- بحارالانوار، ج 103، ص 253
ادامه دارد…
برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده

باورغلط مردها درباره ی زنها
شناخت صحیح و درک زن ها
به گفته ی روان شناسان، اغلب مردها باورهای نادرستی در مورد زنان دارند که اغلب گله گذاری های آنان را شامل می شود. این باورهای غلط ناشی از عدم شناخت صحیح و عدم درک روحیه ی لطیف زن هاست و آن ها را برای شناخت بیش تر آقایان از همسرانشان بیان می کنیم:
هفت باور نادرست مردها درباره ی زن ها
1- زن ها سیری نا پذیرند
2- حفظ و نگهداری آن ها مشکل است
3- زن ها می خواهند مردها را کنترل کنند
4- زن ها حسود هستند
5- زن ها زیاده از حد احساساتی هستند
6- زن هایی که قوی و توانا هستند، نیازی به مراقبت ندارند
7- زن ها آزادی مرد را مختل می کنند
باور غلط: زنها سیری ناپذیرند
مردها،تمایل و گرایش همیشگی زن مبنی بر بهبود و اصلاح کارها را با پر توقع بودن و سیری ناپذیری مزمن او اشتباه گرفته اند. این طبیعت زن است که به فکر بهبود، اصلاح و ارتقاء همه چیز است.
زنها- دست کم بیش تر آنها- بسیار کم توقع اند و می توان به راحتی با کوچک ترین چیزها خوشحالشان کرد. با یک لبخند، اظهار محبت و دلتنگی در آغوش گرفتن و ... خواهید دید چطور از شادی لبریز خواهند گشت.
باور غلط: حفظ و نگهداری زن ها مشکل است
واقعیت این است که حفظ و نگهداری روابط صمیمی مشکل است. زن ها می خواهند رابطه شان سالم و صمیمی باشد و بدین جهت ازمردها توقع دارند برای این منظور وقت بگذارند و بر روی صمیمیت رابطه تلاش کنند.
زنها استانداردهای بالایی برای روابط صمیمی خود دارند، نه از آن رو که ایرادگیر و پرتوقع هستند، بلکه از آن جهت که عمیقاً متعهد و پایبند بوده و می خواهند که موفق باشند.
باور غلط: زن ها می خواهند مردها را کنترل کنند
مردها تلاش زن را برای سازمان دهی، برنامه ریزی و حل مشکلات می بینند و سپس آن را به اشتباه به عنوان تلاشی از جانب زن برای کنترل مرد و بهره کشی از آن تعبیر می کنند.
واقعیت این است که زنها می خواهند کمک کنند، ایفای نقش کنند، بهبود بخشند، ارتقاء دهند و به حساب آورده شوند.
یکی از رایج ترین شکایت های زن ها از مرد زندگی شان آن است که بیش تر مردها، در فرآیند تصمیم گیری خود، زن ها را دخالت نمی دهند. از آن جا که زن ها از این احساس بیزارند، پس تلاش می کنند تا خود را به نحوی در جریانات زندگی همسرشان وارد کنند. بدین معنا که سوال می پرسند و راه حل ارایه می دهند. مرد، علاقه و کمک همسرش را به معنای تلاش برای مداخله و سلطه جویی معنا می کند.
اولویت اول یک زن در زندگی محبت است. اگر همسرش را ناراحت ببیند، دوست دارد به او کمک کند. اگر او را در مواجهه با مشکلی ببیند، می خواهد راه حلی ارایه کند، همه ی اینها به خاطر این است که همسرش را دوست دارد و به او عشق می ورزد.
باور غلط: زن ها حسود هستند
واقعیت این است که زن ها محافظ و نگهبان روابط صمیمی و نزدیک خود هستند و می خواهند از رابطه ی خود با مردی که دوستش دارند محافظت کنند. نه از آن جهت که به همسر خود اعتماد ندارند، بلکه از آن رو که او را دوست دارند. به طور غریزی و فطری، زنان از هر چه برایشان ارزشمند باشد، مراقبت می کنند.
باور غلط: زن ها زیادی احساساتی هستند
یکی از زیباترین ویژگی های زنها این است که قابلیت این را دارند که حس کنند و احساس داشته باشند و این احساسات را نشان دهند و ابراز کنند و این موهبتی بس گران بهاست. اما باور غلط این است که نشان دادن احساسات ،کیفیتی ضعیف تر و ناخواستنی تر از پنهان کردن احساسات می باشد. این همان پیامی است که اغلب مردها در کودکی وهنگامی که پسربچه ای بودند دریافت کرده اند. این که گریه نکردن، بهتر از گریه کردن است. خشن و قوی بودن، بهتر از ترسو بودن است. مستقل بودن بهتر از نیازمند بودن است.
بنابراین مردها، اغلب احساسات طبیعی زن ها را به غلط ،ضعف نفس تلقی می کنند و توانایی آنها را در حس کردن و احساس داشتن را به زیاده روی احساسی تعبیر می کنند.
مردها معمولاً زن را متهم می کنند که زیاده از حد احساساتی هستند. به این دلیل که مسئولیت گفتار یا رفتار نامهربانانه و احیاناً خشونت آمیز خود را نپذیرند.
بیشتر زن ها زیادی احساساتی نیستند، بلکه فقط احساساتی هستند! مردها هم همینطور. اما نمی توانند به راحتی احساسات خود را نشان دهند یا ابراز کنند. حقیقت آن است که مردها به همین دلیل زن ها را بسیار دوست دارند، همین حساس بودن، احساساتی بودن و توانایی حس کردن زن، دلیل آن است، زیرا همین احساساتی بودن زنهاست که به آنها امکان می دهد به مردها محبت بورزند و چنین احساسات خوبی را در آنها تولید کنند.
باور غلط: زن های قوی نیازی به توجه و مراقبت ندارند
اشتباهی که مردان مرتکب می شوند این است که قدرت و توانایی را با خودکفایی اشتباه می گیرند. صرف این که زنی قوی و با اعتماد به نفس است به این معنا نیست که هیچ گونه نیازی ندارد و اصلاً به این معنا نیست که به شخص توانمند و نیرومند دیگری نیاز ندارد و این گونه نیست که هرگز خسته، ترسیده، وحشت زده و بی رمق نمی شوند.
واقعیت این است که اگر زنی به تنهایی هم قادر به انجام تمام کارها باشد، باز دوست دارد قدرت، توان، حمایت و مراقبت مردش را حس کند. هر قدر هم زنی قوی و مستقل باشد، همچنان نیاز دارد که احساس کند به طرق مختلف از او مراقبت می شود.
زن هایی بیش تر نیاز به توجه، حمایت و مراقبت دارند که از دیگران بیش تر حمایت و مراقبت می کنند.
باور غلط: زن ها آزادی مرد را مختل می کنند
مردها اغلب به اشتباه، درخواست های طبیعی و منطقی زن ها را مبنی بر شرکت در رابطه، با تلاش زن برای سلب آزادی مرد اشتباه می گیرند. زن ها دوست دارند روابطی متعهدانه و صمیمانه ایجاد کنند.
هر کسی به مجرد این که به رابطه ای وارد می شود، مقادیری از آزادی های شخصی خود را از دست می دهد. چرا که از حالا به بعد شخصی که با او رابطه برقرار کرده اید، به آنچه می گویید یا رفتار می کنید، واکنش نشان خواهد داد.
آزادی واقعی به این معنا نیست که چه کارهایی می توانید بکنید و چه کارهایی نمی توانید بکنید. بلکه به معنای آزادی در محبت ورزیدن آن هم بدون ترس و دریافت کردن بدون مقاومت و دادن و بخشیدن بی دریغ می باشد.
زن ها هرگز سعی ندارند چیزی را از مرد سلب کنند. برعکس آنها می خواهند محبت، فداکاری، از خودگذشتگی، تعهد، پایبندی و وفاداری خودشان را به مرد هدیه کنند. تمام تلاش های یک زن برای ایجاد رابطه با همسرش و صمیمی بودن و حل مشکلات است نه برای سلب آزادی از مرد.
در مقاله ی بعدبه بررسی10عادت ارتباطی مردهاکه زن هارا عصبی می کند می پردازیم.
پا نوشت:
1- دی آنجلیس، باربارا، رازهایی درباره ی زنان، چکیده ای از بخش 2
برگرفته از کتاب:«همسر اگر اینگونه می بود» - نویسنده:راضیه محمد زاده