بنای حمام تاریخی عباس‌آباد
در ضلع غربی باغ و متصل به آن و در سطحی پایین‌تر از باغ، بنای حمام تاریخی با زیر بنایی به وسعت 160 متر مربع قرار دارد.
بر اساس ظواهر امر و بررسی‌های به عمل آمده، پوشش سقف بنای حمام گنبدی شكل بوده است و مصالح عمده سازه آن آجر بوده و همچنین از تزیینات كاشی و ملاط ساروج در آن استفاده شده است.
بنای حمام از بخشهای زیر تشكیل شده است:
1- بخش سر بینه (رختكن) :
بخش فوق علاوه بر كاشی كاری دارای حوضی به ابعاد 5/1×1 متر و به عمق 70 سانتیمتر است.
عملكرد حوض مذكور در واقع برای شستن پا و عادت كردن بدن فرد استحمام كننده به هوای بیرون از حمام بوده است تا از بیماریهای ناگهانی جلوگیری شود.
2- فضای میاندر:
فضای مذكور در حد فاصل بین فضای سربینه و گرمخانه (محل استحمام) احداث گردیده
است. بر اساس شواهد و همچنین حفریات باستان شناختی، كف و دیوار فضای میاندر به تزیین كاشی مزین بوده است. عملكرد فضای میاندر در واقع موجب آمادگی بدن فرد
استحمام كننده به هوای گرم فضای گرمخانه بوده است و بعلت عادت كردن بدن به هوای گرمخانه از بیماریهای ناگهانی پیشگیری می‌شده است.
3- گرمخانه:
فضای مذكور در ضلع جنوب شرقی فضای میاندر احداث گردیده است. در واقع فضای گرمخانه محل شستشو و استحمام بوده است. بر اساس یافته‌های باستان شناختی، فضای گرمخانه بنای حمام تاریخی عباس‌آباد دارای حوضهای متعدد بوده است. حوضهای متعدد در بنای این حمام، بیان كننده رعایت بهداشت و عدم استفاده از خرانه به صورت عمومی است. علاوه بر مورد فوق و با توجه به خاك برداریهای انجام شده، مشخص گردیده است كه فضای گرمخانه مزین به كاشی با لعابهایی به رنگهای مختلف بوده است.
4- خزانه آب گرم:
این قسمت از بنا در ضلع غربی حمام، حد فاصل فضای میاندر و گرمخانه احداث گردیده است.آب از قسمت شمالی بنا وارد فضای مذكور شده، سپس آتش موجب گرم شدن آب در خزانه می‌گردیده است.
5- كانال (گربه رو) عبور جریان هوای گرم:
كانال فوق از قسمت تون وگلخن حمام كه در زیر خزانه آب گرم قرار دارد با جهت‌های مختلف در زیر كف فضای گرمخانه و میاندر امتداد یافته و به دود كشهایی كه در بدنه و دیوار بنای حمام، موجود می‌باشند متصل می‌گردید.
كانال مذكور وسیله انتقال دود و حرارت بوده است، بطوریكه عبور جریان هوای گرم علاوه بر گرم كردن آب خزانه، سبب گرم شدن كف فضای میاندر و فضای گرمخانه می‌شده است.
