تبیان، دستیار زندگی

 

به این چهره‌ها نگاه كنید و به چهره‌هایی كه هر روز از كنارتان رد می‌شوند.

چهره‌هایی كه از كنار ما رد می‌شوند با اینكه ظاهرا در رفاه بیشتر به سر می‌برند اما انگار همیشه از چیزی رنج می‌برند. خیلی فرق نمی كند از چه چیزی. مثلا قسطشان عقب افتاده یا درآمدشان كم است. ماشینشان خراب است یا كلاهشان را برداشته‌اند. مریض هستند یا مریضداری می‌كنند. بلیت سفر گیرشان نیامده یا بلیت مسابقه فوتبال! كسی به ماشینشان زده یا پلیس جریمه شان كرده. یا ... و هزار مشكل و رنجی كه تمامی ندارند.

... اما لطفا 22 ثانیه وقت بگذارید و به این عكس نگاه كنید.

اینها 22 نفر از رزمندگان عرصه عشق و جوانمردی هستند. لازم نیست هیچ كدام را بشناسید. تنها به آرامش و شوقی كه در چهره این جوانان غیور دیده می‌شود تامل كنید. آن وقت از بركت این نگاه‌های آسمانی بهره‌مند خواهید شد.

اینها هم زندگی را دوست ‌داشتند. آرزوی مدارج بالای تحصیلی هم داشتند. از داشتن خانه و ماشین هم بدشان نمی آمد. حتی برخی از اینها زن و بچه هم داشتند اما وقتی دیدند به آب و خاكشان تجاوز شده، در خانه نشستن را ننگ دانست، جان با ارزش خود را به دست گرفته و مردانه به دفاع از ناموس و دینشان پرداختند.

اینها سبكبال و رها به استقبال شهادت رفتند تا چراغ خانه ما روشن بماند.

 

این عكس پیش از عملیات بدر در سال 1363 گرفته شده است.

شهدایی كه در این عكس دیده می‌شوند:

محمدحسین اكرمی، محمدی قاری قرآن، فرج اله پیكرستان، محمدرضا صالح نژاد، حسین غیاثی، عبدالرضا شریفی پور، حمید كیانی، حسین انجیری، مصطفی معیری، حمید سعاده، امیر پریان، محمود دوستانی و عبدالمحمد خیرعلی مشاك.

وقتی دنیا برای یکی کم رنگ بشه گرفتاری هاش هم کم رنگ میشه،و دنیا برای اونها کم رنگ شده بود.

درباره این عکس چیز دیگه ای هم می دونین؟
من تو ذهنم هست که چندسال ÷یش یه همچین ایمیلی برام اومد یا توی یکی از سایتها همین عکس رو گذاشته بودن. اگر اشتباه نکنم گفته بود همه این 22 نفر شهید شده اند یا چیزی شبیه به این....

خدا مارو با شهدا محشور کند

یا دغدغه شون اینه که چند روزه مرغ نخوردن!!

یه روایت از ائمه هست که می فرماید:
در امور مادی و دنیوی به زیردستان خود و در امور معنوی به بالادست خود نگاه کنید.

اگر همین یه حدیث را مورد توجه قرار می دادیم ، عمرا به حال و روز فعلی دچار می شدیم.... اینقدر چشم و همچشمی ها و تفاخرها زیاد شده که آدم شاخ درمیاره

چه حقیقت تلخی...
دنیا مادی تر شده ماهم همراهش میریم...
وقتی هم نریم یا بی عرضه ایم یا واقعا فقیریم...
کاش حداقل اگر میریم از راه های درستش بریم
منظور این نیست دست از تلاش برداریم و بگیم مابه همین راضی هستیم و... نه... تلاش درست کنیم  از راه درستش ولی طوری هم نشه غرق بشیم در مادیات

با سلام
شما دعا کنید که اسرائیل جنگ کنه با ایران بعدش نتیجه گیری رو اعلام کنید.
اینطوری نگید.. اینطوری که میگید یعنی دارید از حمایت کشورتون شانه خالی میکنید.
چون اگه جنگ بشه و همینایی که دغدغه شون مرغ نخوردن هست نرن و بجنگن دیگه مملکت جمهوری اسلامی ایرانی هم وجود نداره. پس همیشه دقت کنید و به جای صرفا کلامی گفتن از مردم کشورتون حمایت همه جانبه کنید. ارتش جمهوری اسلامی ایران در شرایط بحرانی رو من و شما تشکیل میدیم. اگه نه عراقی ها و لبنانی ها و سوری ها نقشی ندارن. چون اونایی که دغدغه شون مرغ نخوردن توی کشورتون هست تقریبا به جرات میتونم بگم 90 درصد هموطنانتون رو داره تشکیل میده. حالا برخی به روی خودشون میارن و خاکی هستن و من و شما اونها رو سوژه میکنیم و برخی هم توی دل میگن. همیشه به خاطر داشته باشید ما با همین مرغ نخورده ها 75 میلیون هستیم.

موفق باشید.

سلام

ما بعد از انقلاب در هر عرصه چه در زمان جنگ چه بعد از جنگ شهدای زیادی دادیم
شهدایی که هر کدوم به نوبه خودشون سهم بزرگی از پیشرفت این مملکت رو به عهده داشتن یا عده ای که با فدا کردن خونشون این عرصه رو اماده کردن
خوشحال شدم این عکس رو دیدم من معمولا عکس شهدا و زیاد همه جا میبینم اما به قدری که به این عکس توجه کردم به بقیه عکس ها توجهم جلب نشد فقط هم به خاطر این بود که نوشتید
*لطفا 22 ثانیه به این عکس نگاه کنید*
متشکرم

متاسفانه بیشتر ما داریم توی مادیات و دنیا غرق میشیم و تنها کاری که می کنیم اینه که دست و پا بزنیم،غافل از اینکه همین دست و پا زدن ها بیشتر باعث غرق شدنمون میشه.