تبیان، دستیار زندگی

به نام نامی حق

سلام

دوستان عزیز این تاپیک برای دونستن قدر حضرت عباسمونه....جمله عنوان رو جایی خوندم

که مردم سایر ادیان مثل مسیحیان گفته بودن...

چرا اونا شناختن و فهمیدن حضرت عباس رو و ما....

اینجا براتون از معجزات،کرامات، و عنایات و الطاف حضرت عباس خواهم گفت...

شما هم مطالبتون رو در این باره حتما برامون ثبت کنید...

ان شاء الله که اونجور که باید بشناسیم عترتمون رو...

در پناه قران و عترت سالم و تندرست باشید

(این تاپیک و تاپیک میلاد علمدار کربلا ان شاء الله پس از تکمیل ادغام خواهند شد)

سلام

یكی از كبوترهای حرم اباالفضل علیه السلام

ششم ذی الحجه الحرام سال 1417 ق مطابق با 25 فروردین 1376 ش در

مدرسه آیه الله العظمی آقای حاج سید محمدرضا موسوی گلپایگانی(ره)

با جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج سیدرسول مجیدی، مروج و

 حامی مكتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ملاقاتی دست

داد. فرمودند:

جناب آقای حاج آقا رضا كرمانی صاحب فروشگاه گز عالی در اصفهان

 برای من نقل كرد كه، من بچه‌ای 10 - 12 ساله بودم. دیدم كودكی یكی

از كبوترهای صحن مطهر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام را گرفت.

دم كبوتر كنده شده و كبوتر فرار كرد. كودك هم دم كبوتر را كه در دستش

 مانده بود، رها كرد؛ دم كبوتر پشت سرش به هوا رفت تا به دم اصلی

چسبید.

 این هم یكی از كرامات آقا قمر بنی هاشم علیه السلام

رشته سبز را از بازویت بازنكن...

جناب حجه الاسلام ، خطیب فرزانه، آقای حاج سیدحسین معتمدی كاشانی گفتند:

نعمت الله واشهری قمصری از فرزندش محسن نقل كرد كه:

اواخر خدمت سربازی، مرا به ایستگاه قطار تهران آورده بودند. حضور من در ایستگاه راه آهن مصادف با زمانی بود كه اسرای عراقی و زخمیها را با قطار می‌آوردند. در آنجا یك اسیر عراقی را از قطار خارج كردند كه رشتة سبزی بر بازویش بسته بود. با او مصاحبه كردند و ضمن مصاحبه از او پرسیدند: شما رشته سبزی به بازویت بسته‌ای ، آیا سید؟ گفت: نه، و توضیح داد:

چند روز قبل از آنكه ما را به جبهه ببرند تا به دستور صدام علیه ایرانیها جنگ بكنیم، مادرم مرا به حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام برد و یك رشته سبز رنگ را از یكی از خدام حرم گرفته، یك سر آن را به بازوی من بست و سر دیگرش را به ضریح مطهر حضرت ابوالفضل العباس قمر بنی هاشم علیه السلام گره زد و شروع كرد به گریستن. در حین گریه حضرت را قسم داد و گفت: این بچه‌ام را میخواهند به جبهه ببرند، من از زخمی شدن و اسیر شدن او حرفی ندارم، اما نمی‌خواهم كشته شود یا ابوالفضل، شما یك نظری بفرمایید، هر چه به سر بچه من بیاید مسئله‌ای نیست، ولی كشته نشود و دوباره به سوی من برگردد. سپس به من گفت رشته را از بازویت بازنكن كه من از حضرت عباس علیه السلام خواسته‌ام تا محفوظ مانده و به من برگردی.

وقتی كه به جبهه آمدیم، با چند نفر در یك مكان به ایرانیها حمله كردیم. ایرانیها ما را محاصره كردند. وضع بسیار سختی داشتیم و از چهار طرف تیر به طرف ما می‌آمد. چند نفر از رفقای من در اثر تیرخوردن كشته شدند، ولی من كه دستها را روی سرگذاشته و برای تسلیم آماده شده بودم، به لطف خداوند متعال و نظر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام و دعای مادرم از كشته شدن نجات پیدا كردم.

یكی از كبوترهای حرم اباالفضل علیه السلام

ششم ذی الحجه الحرام سال 1417 ق مطابق با 25 فروردین 1376 ش در مدرسه آیه الله العظمی آقای حاج سید محمدرضا موسوی گلپایگانی(ره) با جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج سیدرسول مجیدی، مروج و حامی مكتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام ملاقاتی دست داد. فرمودند:

جناب آقای حاج آقا رضا كرمانی صاحب فروشگاه گز عالی در اصفهان برای من نقل كرد كه، من بچه‌ای 10 - 12 ساله بودم. دیدم كودكی یكی از كبوترهای صحن مطهر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام را گرفت. دم كبوتر كنده شده و كبوتر فرار كرد. كودك هم دم كبوتر را كه در دستش مانده بود، رها كرد؛ دم كبوتر پشت سرش به هوا رفت تا به دم اصلی چسبید. این هم یكی از كرامات آقا قمر بنی هاشم علیه السلام