خجسته میلاد با سعادت
سلطان عشق و ساقی عشق و راوی عشق
بر همه تشنگان عشق مبارک باد.
سلام
به نظر من کف زدن ، سینه زنی ، و ... همه وسیله و بهونه ای هستند تا به طریقی یادمون بیافته که ما هم امامی داریم وگرنه اینها به تنهایی نمیتونند معرفت ما رو به آن حضرت بالا ببرند....این جور مراسم ها فقط میتونه یادآوری و تلنگری برای بیدار شدن ما باشه و نباید همش تو همون پله اول درجا بزنیم...
ببینید شما گفتید داشتند سینه میزدند... منم مخالف این هستم که روز میلاد را با روز شهادت یه جور برنامه بگیریم یعنی همش عزاداری....اما هر مراسمی میتونه یه قسمت خوب هم داشته باشه....یعنی بیاییم مثل زنبور بریم قسمتهای شیرین رو بچشیم ....یعنی ممکنه تو همون مراسم اولش یه سخنرانی با معرفت باشه....اینکه بخواهیم بخاطر بعضی چیزها کل یه مراسم رو بر خود حرام کنیم ....مطمئن باشیم هیچ وقت نمیتونیم تو زندگیمون پیشرفت داشته باشیم....من میگم بیاییم خوبی ها رو ببینیم....مثل مگس روی بدی ها نشینیم.
البته باز میگم من کار اونها رو تایید نمیکنم چون ممکنه یکی مثل من نوعی و یا یکی که دنبال زیر سوال بردن شیعه و معنویت هست اینو ببینه و همه چیزو زیر سوال ببره ....چون ما الان داریم در دنیای ارتباطات زندگی میکنیم ....کافیه یه جای کارمون اشتباه باشه....دیگه کل عالم اونو زیر ذره بین میبرند و از اعمال و رفتار خوددمون علیه خودمون تبلیغ منفی میکنند...پس ای کاش همه اینو میفهمیدند و بیشتر حواسشون رو جمع میکردند که یه موقع با رفتارشون توی مقام یه شیعه و بچه مذهبی ....کار اشتباه نکنند.
یا علی