• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
سينما و تلویزیون (بازدید: 4272)
چهارشنبه 9/5/1387 - 13:53 -0 تشکر 49956
تئاتر زنده

هوالباقی...

 سلام به شما دوستای تبیانی گل:

من تواین تاپیك می خوام درمورد تئاتر زنده اطلاعات ناچیزی تقدیم كنم امیدوارم با همكاری شدید شما مواجه شم!!

توضیحات:

برگردان به فارسی: مانیا كریمیان‌پور‌

برگرفته از سایت تئاتر ایران

   

جولیان‌ بك(Julian-Beck) 85-1925 نقاش، شاعر و كارگردان آمریكایی به همراه جودیت مالینا(judith Malina) گروه‌"تئاتر‌ زنده"‌ (Living Theatre) را در 1947 تأسیس كردند.

 تئاتر در نگاه بك آئینی جهت تطهیر و پاكسازی انسان است. نظریات وی در پیوندی عمیق با ایده‌های"آنتونن آرتو" قرار دارد. چنان كه می‌توان آثارش را برگرفته از تأملات نظری آرتو دانست. در طی دهه 60 میلادی این جنبش به عنوان انقلابی‌ترین حركت تئاتری در نیویورك و آمریكا مورد شناسایی قرار گرفت. آثار جولیان بك حیطه وسیعی از اجراهای آئینی را در برمی‌گیرد كه غالباً ریشه گرفته از موضوعات ازلی و سرنمون‌های(Archetype) ذهن انسان است. از برجسته‌ترین آثار او می‌توان به"‌فرانكشتین"‌ (1965)، "‌اینك بهشت"‌ (1968( و"‌دكتر فاستوس"‌ اشاره كرد. این آثار سرآغاز جریان تئاتری آف برادوی (off Broadway) در مقابل تئاتر رسمی(Broadway) قلمداد می‌شوند. گروه تئاتر زنده به عنوان تئاتر دگراندیش، در برابر هرگونه فعالیت تئاتر تجاری ایستادگی می‌كرد.این گروه در حدود صد اجرا در 28 كشور جهان به نمایش گذاشت. در اواسط دهه 60 و پس از بحران‌های شدید مالی و درگیری‌های متفاوت با نهادهای رسمی، گروه دوره جدیدی از فعالیت‌های خود را آغاز كرد. زندگی جمعی، كار و اجرای اشتراكی هدف اصلی این جنبش جهت آفرینش فرم‌های نوین و غیرروایتی شده بود. این جنبش با بهره‌گیری از تعهدات سیاسی ـ اجتماعی هنرمندان مختلف، هنر تئاتر را به مثابه ابزاری جهت تغییرات اجتماعی به كار می‌گرفت. به مانند دادئیست‌ها و آرتو، گروه"تئاتر ‌زنده"‌ با ارائه‌یِ ایده‌های اعتراضی در قبال جهان مدرن و نمایش شكاف‌های عمیق مدنی زائیده از جنگ، مخاطبان را با خود همراه می‌ساخت. اوج فعالیت‌های این گروه با جنگ آمریكا در ویتنام همزمان شده بود. توانایی‌های گروه و تأثیرگذاری‌های آن به‌ دلیل پیگیری تمایلات سیاسی با بهره‌گیری از هنرمندانی از هر كیش و مرام افزایش بی‌حدی یافته بود. در دهه 70 اوج فعالیت‌های گروه"‌تئاتر ‌زنده"‌ با طرح نظریه‌ای انقلابی تكمیل شد:«بی‌قیدی و آزادسازی تئاتر، خلق و‌ضیعتی كه قادر باشد به تنهایی به كنش تئاتر خالص دست یابد
آثار این دوره از فعالیت‌های گروه شامل گردهمایی جهت آشنایی و زندگی و كار مشترك به عنوان پاسخی مستقیم به زندگی ماشینی و زجر و شكنجه‌ای بود كه جهان صنعتی به شكلی روانشناختی بر انسان تحمیل می‌كرد. سفرهای خارق‌العاده‌یِ گروه از زندان‌های برزیل تا مقابل كارخانجات پیتزبورك از محله‌های كثیف پالرمو در جنوب ایتالیا تا كلاس‌های مدارس نیویورك‌، ‌آغاز شده بود. اعضای گروه تبدیل به دسته‌ای خانه به دوشِ بدوی شدند. گروه"تئاتر‌ زنده"‌ در بسیاری از موارد به طور رایگان برای مخاطبان خود نمایش اجرا می‌كردند.

یادداشت‌های جولیان بك با تأكید بر ایجاد حس تهاجمی(آفند) بر ضد ارزش‌های بورژوازی قصد بر فراهم‌آوری مدخلی بنیادین و تغزلی در تئاتر دارد تا صدای"آرتو" بار دیگر طنین‌انداز شود. تركیبی نیرومند برای دانشجویان و نسل جوان دهه 60 و 70 میلادی. ایده‌های گروه"تئاتر ‌زنده"‌ بازنمایی قدرتمندِ بحران‌های اجتماعیِ این نسل محسوب می‌شد.

 

 











 

 

و او تنها پناه  همه ي ماست...
جمعه 11/5/1387 - 3:1 - 0 تشکر 50167

با سلام خدمت شما کاربر با ذوق

در برنامه ی ماه جدید سینما که در انجمن قرار دارد به بحث تئاتر بسیار تاکید شده و یکی از کارهای اصلی انجمن پرداختن به تئاتر است من به شما پیشنهاد می کنم کمی عامیانه تر به این هنر بپردازید و نکته ای هم هست که باید بگم ، همانطور که در جامعه تئاتر محجور و مظلوم است در اینترنت هم امیدوارم مایوس نشوید و با عشق هنر تئاتر را به ما عاشقان هنر بیاموزید و خواستگاه ما رو از این علم هنری و هنر علمی پر کنید .

نکته ای هم هست که باید ذکر کنم اگر تعداد پست های تئاتر بیشتر شود نام انجمن تغییر خواهد کرد و نام جدید آن سینما و تئاتر خواهد بود .

ممنون از شما عزیز انجمن

مدیریت انجمن فیلم و سینما

يکشنبه 13/5/1387 - 15:2 - 0 تشکر 50425

با فكر كردن هیچ گاه به آن پی نمی‌بریم

نوشتاری از"جولیان بك" بنیانگذار گروه‌"تئاتر‌ زنده"‌

نكاتی درباره‌یِ تمرینات بازیگری

مادامی كه نتیجه‌ گرافیكی(ترسیمی) تمرین بازیگری شفاف نشده، آن را ارائه ندهید. اگر بدن بازیگر توسط عناصر الهامی تحریك نشود، واكنش آن از روی میل و علاقه نخواهد بود. حركاتی كه در نتیجه انقباض بدن به وجود می‌آیند به علت فقدان معنی، بی‌روح هستند.

خط مشی گروه‌"‌تئاتر زنده"‌ چنین است:

پس از مشخص كردن طرحی كه در صدد بیان فیزیكی آن هستیم اقدامات لازم را جهت ارائه آن انجام می‌دهیم. اگر كنش‌ها نیازمند تمرینات ویژه‌ای باشند، به آن تمرینات می‌پردازیم. در حین تمرینات عملی می‌توان متوجه نكاتی شد كه صرفاً با فكر كردن هیچ گاه به آن‌ها پی نمی‌بریم. به ندرت‌‌ زمان كافی برای آن چه باید انجام داد، وجود دارد.

ادامه دارد...












و او تنها پناه  همه ي ماست...
يکشنبه 13/5/1387 - 22:6 - 0 تشکر 50484

ادامه ی نوشتار جولیان بك...

الزامات:

1- باید پیوسته بر این نكته آگاه بود كه بدون تحرك فیزیكی توانایی‌های ذهنی كاهش می‌یابند. به همین دلیل انجام تمرینات انفرادی یوگا ضروری است. در طی روز به طور مرتب تنفس، حالات و حركات خود را در حین انجام كارهای روزانه بررسی می‌كنیم.

در چنین وضعیتی بدن از آن چه در اطرافش می‌گذرد آگاه می‌شود. برای تربیت بدن جهت گسترش ظرفیت و استعدادهای آن، برای توسعه قدرت تخیل و ادراك، نباید از بدن جهت بیان موضوعات پیش پا افتاده استفاده كرد. ما در صدد رسیدن به آن چیزی هستیم كه هنوز برای ادارك انسانی نامشخص بوده و در حال نابود ساختن ماست. اگر حساسیت با تمرین افزایش نیابد، همان گونه كه هستیم باقی می‌مانیم، عقیم و گنگ. انجام تمرینات غیر هدفمند باعث تقویت و ایجاد ابتذال شده و آشفتگی ذهن را دامن می‌زند.

همچنین تغذیه جسم حائز اهمیت است. بدن تغذیه را درك می‌كند.

*****************************

2- من بر تئاتر پافشاری می‌كنم، زیرا تئاتر را به عنوان آئینی جهت پرستش به رسمیت می‌شناسم و نه به عنوان آئینی كهن كه ما را از رسیدن به مرگ بازمی‌دارد.

3- به تئاتر برادوی علاقه‌ای ندارم، زیرا این تئاتر حتی نحوه سلام كردن را هم بلد نیست. در این تئاتر رنگ و آهنگ صدا مصنوعی و جنسیت عاریتی است. شیوه‌گری‌های این تئاتر نادرست است. یك مثال بارز از این نگاه، دنیای بی‌نقص و مصنوعیِ‌ هالیوود است. تصاویر شفاف، لباس‌هایی به دقت اتو كشیده، بدن‌هایی تر و تمیز. هنرپیشگان برادوی از هالیوود تقلید می‌كنند. آنان مقلدان فساد هستند.

4- همواره سعی كردم كه ضرب آهنگ زمان، خلسگی، شدت، حالت تغزلی و تغییرات پی در پی آن را به مانند ریتمی موزیكال در اختیار گیرم. من در مسیر فراز و فرودها به موسیقی می‌رسم. در تلاش هستم تا به واسطه ریتم، زبان، طغیان استعارات و تصاویر، آزادی را با زبانی شاعرانه فریادگر باشم.

منتظر نظرات وهمكاری شما هستم

درپناه یزدان پاك...

panah60











و او تنها پناه  همه ي ماست...
دوشنبه 14/5/1387 - 9:28 - 0 تشکر 50518

سلام

مبحث رو خیلی خوب دارید می برید جلو ، ولی یه مقدار برای من که سواد تئاتریم پایینه سنگینه ، می شه یه مقدار خودت عامیانه ترش کنی من خودم برای بحث های سینما از زبان خیلی عامیانه استفاده می کنم و معمولا با مثال مفاهیم رو می نویسم .

راستی اگر کسی تا الان حمایت نکرده اصلا به خاطر بی علاقگی نیست ، بچه ها علاقه دارند ولی حوصلشو ندارند و برای همین ازتون خواهش می کنم بقیه رو هم با تئاتر آشنا سازید .

تئاتر حماسه ایست که احساسات را می خروشاند .

منتظر ادامه ی بحث شیرینتون هستم .

دوشنبه 14/5/1387 - 14:48 - 0 تشکر 50550

هوالباقی...

سلام .همونطور كه می بینید اینها نوشتاری از جولین بك هستند ومن نمی تونم در اونها دست ببرم ویا تغییرشون بدم !!بروی چشم اطلاعاتی كه خودم می خوام بنویسم رو سعی می كنم عامیانه تر بروی صفحه بیارم!

مدیر خوب انجمن سینما وفیلم:از شما هم خیلی ممنونم كه انقدر خوب هوای تاپیك های انجمنتونو دارین

درپناه یزدان پاك...

panah60

و او تنها پناه  همه ي ماست...
دوشنبه 14/5/1387 - 23:15 - 0 تشکر 50588

دوست خوبم از لطف شما ممنونم

بنده وظیفه دارم که پست ها رو مدیریت کنم و از کاربران با معلومات بالا حمایت کنم و باید نکته ای را هم به شما عرض کنم که تبیان در بسیاری موارد طرحهای حقیقی زیادی رو قبول کردند و بنده هم طرحهای زیادی برای سینما در این انجمن اجرا کردم .

خیلی مشتاقم که در زمینه ی تئاتر نیز طرحهایی حقیقی داشته باشیم و وجود شما در این انجمن به نظر من خیلی می تونه کمک کننده باشه .

امیدوارم در زمینه ی تئاتر همکاری های بیشتری داشته باشیم.

با تشکر از شما کاربر با ذوق انجمن تئاتر البته اگر همت داشته باشیم می تونیم تاسیسش کنیم سینما و تئاتر .

چهارشنبه 16/5/1387 - 15:1 - 0 تشکر 50869

نوشته‌یِ میلادِ اكبرنژاد

“تجربه‌كردن یورش بردن بر ناشناختست كه فقط بعد از وقوع می‌شه چارچوبشو مشخص كرد.”

بذارید رویِ همین جمله‌ی اول یكمی مكث كنیم. تجربه‌كردن یورش بردن بر ناشناختست. حالا تاكید می‌كنم رویِ ناشناخته. این كلیدی‌ترین و اساسی‌ترین ركنِ تمایزِ بینِ تئاترِ تجربی و تئاترِ حرفه‌یی یا تئاترِ مرسومه.

تو حیطه‌ی تئاترِ تجربی، ازاون جایی كه شناختِ عواملِ اجراییِ اثر، از مقوله‌ی موردِ بحث تواجرا،خیلی كم و گاهی اوقات حتی در حدِ صفره، نمیشه به دنبالِ چارچوبی مشخص و منظم و از پیش تعیین شده باشیم، چرا كه اساساً مجریای این نوع تئاتر خودشون هم به نامعین بودنِ انگاره‌ای كه اجرادر پیِ كشف مضامینِ اونه ، شهادت می‌دن.
به طوری كه در واقع اجرا و تمرینِ اون اثر، ازاون حیث اتفاق میفته كه جوابی باشه برایِ دغدغه‌هایِ اجراكنا تو محدوده‌ی اون انگاره‌ی خاص.
به عبارتِ دیگه، اجراگرِ تئاترِ تجربی، در پیِ تحمیل و تبلیغِ انگاره‌ای مشخص به مخاطبای خودش نیست تا از طریق اون آگاهیِ فزاینده‌ای نثارِش كنه. بلكه تو وهله‌ی اول اون تو تقابلِ با این انگاره و تو فرایندِ شكل‌گیریِ اثر می‌خواد خودش رو بشناسه و كشف كنه.
اونا در پیِ آموزشِ یه موضوع و تفسیرو تحویل جهان و طبیعت از طریق ارایه‌ی اون موضوع نیستن. بلكه تنها ادعایِ نمایشِ یه موضوع ویژه رو دارن كه خودشون به طوری در اون متجلی می‌شن.
« یوجینیو باربا» می‌گه
: « ما مدعی نیستیم كه قابلیتِ برگرفتنِ نقاب از چهره‌ی مردمای دیگرو داریم. ما در پی افشایِ خودمون هستیم. توو كارامون مضامینِ مهمی هست كه برای خودمون اهمیتِ حیاتی داره. »

در برخوردِ با این مضامین اون‌ها سعی در كشف و پدیداری حقیقتِ وجودِ خودشون اونطوركه مواجهه‌ای به این عریانیِ واقعیتِ روح پیش اومده باشه، میانِ حقیقتِ ذات و پرسش‌هایِ عقلانی دارن.

بنابراین بایه قانون مشخص روبه‌رو نیستن، بلكه فقط بعداز وقوعِ تئاتر تبیینِ موضوعِ موردِ بحث شكل می‌گیره.

ادامه دارد...











و او تنها پناه  همه ي ماست...
چهارشنبه 23/5/1387 - 15:45 - 0 تشکر 52139

.:.«ولادت حضرت علی اكبر(ع) بر مسلمانان جهان مبارك ».:.

ادامه ی نوشته...

اگه تو تئاترِ متداول و مرسوم، دستورالعملی مشخص و قطعی ارائه می‌شه، تو تئاترِ تجربی‌ با انگاره‌ای گنگ و مبهم رو به روییم كه تقابل با تماشاگر به عنوانِ ركنِ سومِ تئاتر تویه تجربه‌ی مشترك مثه نشانه‌ای سیال عمل می‌كنه كه تاویل‌هایِ متعدد می تابونه و در جریانِ پدیداریِ این نشانه‌های اجراكن هم به جواب موردِ نظردست پیدا می كنه و یا لااقل راهی براِپیدا كردن جوابش پیدا می‌كنه. « پیتر بروك » می‌گوید: «هنگامی كه من شروع به كار بر رویِ نمایش‌نامه‌یی می‌كنم با احساسِ گنگ وعمیقی در درونِ خود روبه‌رو هستم. احساسی مثلِ یك بویی ناشناخته… من هیچ دستورالعملی برایِ اجرایِ یك نمایش ندارم، زیرا نقطه‌ی شروعِ كاراَم همانِ احساسِ گنگِ شكل‌نگرفته و غیرِ شفاف است و از این نقطه است كه من آماده‌سازیِ خود را آغاز می‌كنم. برایِ من آماده‌سازیِ خود، یعنی رفتن به طرفِ آن تصورِ ناشناخته…»بنابراین تاكیدِ من روی واژه‌ی ناشناخته چندان هم بی اساس نیست. از طرفی، یورش بردن به اون، نوعی جسارت می‌طلبه، هنرمندای بزرگِ تئاترِ تجربی تو قرنِ خودمون مثه باربا، بروك، منوشكین و بقیه همیشه شرایطِ راكدِ حرفه‌ییِ تئاترو با كارهای جسارت‌آمیزِ خودشون از بین بردن. ادامه دارد...







و او تنها پناه  همه ي ماست...
سه شنبه 5/6/1387 - 18:27 - 0 تشکر 54167

هوالباقی...

سلام

ببخشید تاخیر كردم

اصلا یادم رفته بود نوشته هه هنوز كامل نشده!!

امان از دست این آلزایمر!

یه دفعه كه چشم افتاد به اسم این تاپیك گفتم برم ببینم توش چه چیزایی نوشته بودم اومدمو دیدم كه ای وااااااای چه تاپیكیه؟!

نصف ونیمه،بی سروته .البته سر داشت ولی ته نداشت!

عجب!!!!...خیلی خندم گرفت ...

خلاصه شرمنده ولی حالا ادامشو می نویسم براتون

درپناه یزدان پاك...

و او تنها پناه  همه ي ماست...
سه شنبه 5/6/1387 - 18:32 - 0 تشکر 54171

هوالباقی...

ادامه ی نوشته ...

شاید تصادفی نیست كه تئاترِ تجربی تو قرنِ بیستم شكل می‌گیره، قرنِ بیستم؛ قرنِ فراموشیِ مطلق‌ِها، قرنِ شكستنِ قهرمان‌ها و قرنِ پایانِ اقتدارِ صدایِ واحد و حضورِ شرایطِ چندآوایی. مگه نه اینكه تئاترِ تجربی حیطه‌ی نسبیت‌ها، احتمال‌ها و نشانه‌هایی چندبعدیه؟

بنابراین تجربه تو مفهومِ اصیلِ خودش مبین یادگرفتن و زیاد كردن آگاهی تو محدوده‌ی شكل‌هایِ تعیین شده‌ی قبلی نیست. اگر تو ایران متداوله. بل‌كه تجربه؛ تلاش برایِ كشفِ سرزمین‌هاییه كه تاحالا پای كسی به اون نرسیده. به عبارتِ دیگه، تجربه‌كردن، آزمایشِ ناشناخته‌هاست، نه مشقِ شناسه‌هایِ قبلی برایِ جم آوری توشه‌ی تكنیكیِ بیش‌تر. و چه بهتره نگرشِ این‌ تجربه رو تو تئاتر، با عنوانِ تجربه‌ی تئاترییاد كنیم. چیزی كه مثلاً شاگردِ مدرسه‌ی تئاتر موظفه تو كلاس‌هایِ درسیش با تمرین و مشقِ اجراهایی مختلف، ازفنونِ مختلف تو سبك ها و شیوه‌هایِ مدونِ قبل از خودش، به دست بیاره. و اون‌چه تو فرایندِ جسارت‌آمیزِ كشف مداومِ راه‌هایِ ناشناخته و به دنبالِ اون مدون‌كردنِ اون قاعده‌ها و انگاره‌هایِ به‌دست‌آمده برای مسافرای آینده صورت می‌گیره، تئاترتجربی نامیده میشه. اما یورش به ناشناخته‌ها معنیِ غلطی رو هم به ذهن متبادر می‌كند و اون چیزیه كه پیش خیلی از جوونای پر شورِ مملكتِ ما و حتی پیرای جوون‌مونده‌ی فارغ از علمِ ما زیاد پیدا می‌شه.

ادامه دارد...

در پناه یزدان پاك...



و او تنها پناه  همه ي ماست...
برو به انجمن
انجمن فعال در هفته گذشته
مدیر فعال در هفته گذشته
آخرین مطالب
  • آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
    آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
  • بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
    جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
  • اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
    خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
  • اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
    پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
  • نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
    اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.