عزت و اقتدار در سیاست خارجی
آخرین سفر خارجی مقام معظّم رهبری در دوران ریاست جمهوری، سفر به كشور چین بود. قبل از نشستن هواپیما در فرودگاه پكن، خبر دادند كه رهبر چین به شدّت مریض است و امكان ملاقات او با حضرت آیت اللّه خامنهای وجود ندارد. آیت اللّه خامنهای نیز تصمیم گرفتند متقابلاً یكی دو ملاقات تنظیم شده را لغو كنند، چون ملاقات با رهبر چین بسیار مهم بود و میبایست انجام پذیرد.
نزدیك ساعت 6 عصر وقت ملاقات با نخست وزیر چین بود و آقا فرمودند: من به این ملاقات نمیروم! برای من به عنوان یك سفیر، این خبر بسیار تلخ بود. نگران بودم كه چه اتفاقی رخ خواهد داد.
ما موضوع را به اطلاع چینیها رساندیم. ساعت مقرر فرا رسید. همه افراد آماده مذاكره بودند. خبرنگارها ایستاده بودند. امّا از ورود هیأت ایرانی خبری نشد! خبرنگارها مخابره كردند كه در رابطه ایران و چین مشكل جدی ایجاد شده است. مدّتی گذشت، ساعت 5/6، نخست وزیر چین از محل كنگره خلق به محل اقامت رییس جمهور ایران آمد و از همان دور، با صدای بلند گفت: كوچكتر به دیدار بزرگتر آمده است! بعد وارد اتاق شد. حدود یك ربع با آقا صحبت كرد و گفت: ما نهایت احترام به مهمان را، به خصوص شخصیتی مثل جنابعالی، وظیفه خود میدانیم. مشكل بیماری رهبر چین جدّی است و پزشكان ایشان را ممنوع الملاقات كردهاند. با این حال، ما موضوع ملاقات را بررسی میكنیم تا حل شود.
با توجّه به وعده نخست وزیر چین، آیت اللّه خامنهای پذیرفتند كه در جلسه شركت كنند و با یك ساعت تأخیر در كنگره حاضر شدند و مذاكره انجام شد. روز بعد به آقا گفته شد: با توجّه به نامساعد بودن حال رهبر چین، فقط ده دقیقه ملاقات صورت بگیرد كه ملاقات در بیست دقیقه انجام شد.دكتر علاء الدین بروجردی