اشاره:

ایدز در حال حاضر چهارمین علت مرگ و میر بشر را به خود اختصاص داده که این بیماری حاصل تکثیر ویروسی به نام «اچ آی وی» است. ویروسی که دستگاه ایمنی بدن را مورد حمله قرار داده و باعث تخریب گلبول های سفید می شود و این خود زمینه ساز بروز عفونت های موسوم به عفونت های فرصت طلب مانند سینه پهلو می شود.

راه های انتقال

ایدز نیز مانند هر بیماری دیگر، از راه های مختلفی منتقل می شود که عمده ترین این راه ها شامل:
1. انتقال از طریق خون و فرآورده های خونی
2. انتقال از مادر به نوزاد
3. انتقال جنسی

علائم و نشانه ها

پس از ورود ویروس اچ آی وی (HIV) به بدن اولین علائم بیماری به صورت یک سندرم شبیه سرماخوردگی بروز می کند که این سرماخوردگی همراه با تب، گلودرد و بزرگ شدن غدد لنفاوی است که به این مرحله، مرحله حاد بیماری گفته می شود.
این مرحله معمولا با بهبود علائم پایان می یابد. اما ویروس بیماری در داخل بدن به شکل نهفته باقی می ماند که گاه زمان این نهفتگی 15 - 10 سال می باشد. البته این دوره زمانی برای زنان، کودکان و افراد سالمند کوتاه تر می باشد.
بعد از مرحله حاد، مرحله بزرگی غدد لنفاوی آغاز می شود. در این مرحله غدد لنفاوی گردنی، پشت گردنی، زیر بغل و ناحیه فک به صورت دو طرفی بزرگ می شود. در مرحله آخر که مرحله پایدار بیماری است، ویروس ایدز به تمام سیستم ها و ارگانیسم های بدن حمله کرده و به تنهایی یا به کمک عوامل مختلف مثل انگل ها، قارچ ها، ویروس ها و عفونت های مختلف باعث کاهش لنفونیست های نوع T در خون شده که در این مرحله ایدز نمود پیدا می کند.

ایدز و راه های پیشگیری از آن

برخلاف تصور افراد، ایدز بیماری ای است که می توان به آسانی از شیوع و گسترش آن جلوگیری کرد. اما این مسأله منوط به رعایت یک سری نکات مهم می باشد که شامل:
1. اجتناب از فرو کردن هر جسم نوک تیز غیراستریلیزه مثل سوزن و سرنگ در بدن و استفاده از تیغ های یکبار مصرف
2. استفاده از سرنگ های یکبار مصرف
3. کنترل خون و فرآورده های خونی
4. سلامت اخلاقی و دوری از بی بند و باری های اخلاقی

ایدز در ایران

بر اساس آمار نخستین مورد ایدز در ایران در سال 1366 در یک کودک 6 ساله مشاهده شده است که مبتلا به هموفیلی بوده و فرآورده های خونی آلوده دریافت کرده است. هر چند میزان مبتلایان ایدز در ایران کم هستند و آمار مبتلایان به ایدز تا دی ماه 1387 به 20 هزار نفر رسیده است. اما به گفته سازمان بهداشت جهانی، نرخ رشد اپیدمی ایدز در ایران به صورت هشداردهنده ای در حال افزایش است که از این مقدار بین 60 تا 70 درصد از طریق سرنگ های مشترک بوده است.

نکته ها:

1. هر فرد دچار HIV مثبت، الزاما مبتلا به ایدز نمی باشد.
چرا که بعضی از نشانه ها و علائم در بیماری ها مشترک می باشد.
2. افراد مبتلا به ایدز ریسک بالایی برای ابتلا به بیماری های مختلف از جمله سرطان دهانه رحم و لنفوم، عفونت های مغزی، زخم های بدخیم، سل، مالاریا و ... دارند.
3. شرم، منع های اخلاقی و فرهنگی، بدنامی، ترس از طرد شدن از طرف دوستان و خانواده باعث می شود که افراد آلوده، بیماری خود را مخفی نگه دارند که این خود موجب گسترش آلودگی می شود.
4. مطابق آمار 95 درصد مبتلایان به ایدز در ایران مردان هستند.
5. یکی از شایع ترین علائم بیماری وجود تب طولانی بیش تر از یک ماه و اسهال بیش تر از 3 ماه می باشد.
منابع: www.fa.wikipedia.org/wiki
http://www.pezeshk.ns
منبع: ماهنامه دیدار آشنا شماره131

ایدز در کودکان و نوزادان

کودکانی که مبتلا به عفونت HIV می باشند اغلب اوقات در طول دوران جنینی و یا در هنگام تولد دچار این بیماری شده و در حقیقت مادر، بیماری خود را به کودک انتقال می دهد.

بیشتر کودکانی که مبتلا به عفونت HIV می باشند، در بدو تولد طبیعی به نظر می رسند.

كودكان مبتلا به ایدز تا قبل از مرگ شان، عمدتا از اختلالاتی مانند عفونت ریه(سینه پهلو)،‌ عفونت شدید سینوس ها، ‌كندی رشد و مشكلات ذهنی رنج می برند. به علاوه این افراد از عوارض مصرف داروهای ضد ویروس نیز در امان نخواهند بود.

علایم عفونت HIV در كودكان با علایم این عفونت در افراد بزرگسال متفاوت می باشد. عفونت HIV در نوزادان موجب عفونت باكتریال و بیماری های ریوی می گردد كه این مشكلات در افراد بزرگسال دیده نمی شود.

عفونت HIV در نوزادان، سیستم عصبی مركزی(مغز و نخاع) را درگیر می نماید. به طور كلی این كودكان از رشد عادی برخوردار نیستند. رشد كودكان مبتلا ممكن است متوقف شده و دچار نارسایی رشد گردند. این كودكان در راه رفتن دچار مشكل می باشند و از مشكلاتی مانند حالت جنون كه در افراد بزرگسال دیده می شود، رنج می برند.

این كودكان دچار گیجی، كاهش حافظه و عدم تمركز هستند. هرچند كه ایدز نهمین علت مرگ و میر كودكان محسوب می شود ولی اگر این روند ادامه پیدا كند، بیشترین علت مرگ و میر در كودكان، بیماری ایدز خواهد بود.

به گزارش شبکه ایران به نقل از خبرگزاری فرانسه، دکتر "آن ونه من" مدیر اجرایی یونیسف گفت، میزان زنده ماندن کودکانی که تحت بررسی و غربالگری بیماری ایدز قرار می گیرند نسبت به کودکانی که ایدز در آن ها دیر تشخیص داده می‌شود، 75 درصد بالاتر است.

فعالیت این برنامه در کشورهای آفریقایی جنوبی، ‌کنیا‌، مالاوی، موزامبیک، رواندا، سوازیلند و زامبیا افزایش یافت است.

"مارگارت چان" مدیر کل سازمان بهداشت جهانی نیز تاکید کرد برای مقابله با ایدز کودکان و مادران، باید نیروی بیشتری به ‌کار گرفته شود.

احمد اسفندیاری در همایش روز جهانی ایدز با بیان این که، گسترش فقر و بی کاری و خلأ معنویات باعث بروز مشکلات در زمینه ی بیماری ایدز شده است، افزود: "زنان خیابانی و کودکان کار در معرض خطر نگران‌ کننده ‌ای قرار دارند."

وی ادامه داد: "در حمایت از شیرخواران مبتلا به ایدز، سازمان بهزیستی همراه وزارت بهداشت، برنامه ویژه‌ ای را در نظر گرفته که یکی از آن ها سپردن این کودکان به خانواده‌ های جایگزین است."

رییس سازمان بهزیستی با اشاره به اهمیت پیشگیری در زمینه ی ابتلا به ایدز خاطرنشان کرد: "پیشگیری از آسیب‌ ها، مهم‌ ترین رکن اهداف سازمان بهزیستی است که بر اساس آن آموزش مهارت ‌های زندگی، فرزند ‌پروری و آموزش خانواده‌ ها باید تقویت شود و گسترش یابد."

اسفندیاری در پایان با اشاره به برنامه‌ های سازمان بهزیستی یادآور شد: "توزیع میلیون‌ ها سرنگ و سوزن بین گروه‌ های پُرخطر، تاسیس 108 مرکز کاهش آسیب و تهیه کتب آموزشی جهت ارزیابی وضعیت گروه ‌های در معرض خطر از مهم ‌ترین برنامه‌ های سازمان بهزیستی محسوب می‌ شود."

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز" دکتر مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان این مطلب در همایش روز جهانی ایدز، گفت: میزان انتقال ویروس اچ.آی.وی از مادر به جنین هم‌ اکنون در کشور 8/0 درصد است که با اجرای صحیح برنامه سوم کشوری کنترل و مبارزه با ایدز این میزان باید به صفر برسد.

وی افزود: سومین برنامه ی جامع کنترل و پیشگیری از ایدز از امسال شروع شده که با کمک و همکاری بین ‌بخشی سازمان‌ های مختلف باید اجرای صحیح و کامل این برنامه را در رأس امور قرار دهیم.

وزیر بهداشت با اشاره به این که صدا و سیما، وزارتخانه ‌های آموزش و پرورش، علوم و کشور، سازمان بهزیستی و سازمان ‌زندان ‌ها مهم ‌ترین دستگاه‌ هایی هستند که می‌ توانند در برنامه ی سوم کشوری مبارزه با ایدز، وزارت بهداشت را یاری کنند، اظهار داشت: امیدواریم به زمانی برسیم که حتی یک مورد ایدز هم در کشور نداشته باشیم.

ایدز و تغذیه با شیر مادر

تقریباً یک سوم بچه های متولد شده از مادران مبتلا به ایدز ، در طی دوران بارداری  ، حین زایمان یا دوران شیردهی  به این بیماری مبتلا شده اند. در سال 2001، تعداد هشتصد هزار بچه ی زیر 15 سال مبتلا به ایدز تشخیص داده شدند که حدود نود درصد آنها از طریق مادرشان مبتلا شده بودند. حدود 15 تا 35 درصد از بچه های متولد شده از مادران مبتلا به ایدز، طی بارداری یا حین زایمان آلوده شده و حدود 15 درصد در طی شیردهی مبتلا شده بودند.

عواملی که احتمال انتقال HIV ( ویروس ایدز  ) را در دوران شیردهی کاهش می دهد ، شامل موارد زیر است :

1. دوره ی کوتاه تر تغذیه با شیر مادر

در بچه هایی که مدت طولانی تری از مادر مبتلا به ایدز ، شیر خورده اند احتمال ابتلا به عفونت بیشتری می باشد. دیده شده احتمال ابتلا به این بیماری در کودکانی که مدت شش ماه شیر مادر خورده اند، یک سوم کودکانی است که برای دو سال با شیر مادر تغذیه شده اند.

2. تغذیه ی انحصاری با شیر مادر در ماه های اول

عوامل ایمنی بخش موجود در شیر مادر، به ویژه مادران مبتلا به HIV ، باعث افزایش مقاومت بدن در برابر این عفونت می شود. یک مطالعه در جنوب آفریقا نشان داد که احتمال ابتلا به عفونت در کودکانی که به مدت سه ماه تغذیه ی انحصاری با شیر مادر داشته اند نسبت به کودکانی که از سایر مواد مثل آب ، آب میوه و ... استفاده کرده اند کمتر است.

3. جلوگیری و درمان مشکلات پستان

التهاب پستان، زخم نوک پستان و سایر مشکلات پستانی باعث افزایش احتمال انتقال HIV  می شود.

4. پیشگیری از ابتلا به عفونت HIV در طول شیردهی

ابتلا به عفونت در طی شیردهی باعث افزایش احتمال HIV می شود.

5. درمان سریع زخم و برفک دهان بچه

 زخم دهان  کودک باعث انتقال راحت تر ویروس به بدن او می شود.

اصول کلیدی و راهبرد

خطرات عفونت HIV با خطرات مرگ و میر و بیماری ناشی از عدم تغذیه با شیر مادر مقایسه شده است.

تغذیه با شیر مادر، نوزاد را در مقابل مرگ ناشی از اسهال  ، عفونت های تنفسی و سایر عفونت ها  محافظت می کند. تغذیه با شیر مادر علاوه بر نیازهای غذایی، نیازهای روانی نوزاد (به ویژه در ماه اول زندگی) را هم برآورده می کند.

بنابراین برای مادران مبتلا به HIV به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، تصمیم برای دادن شیر مادر یا جانشین های شیر مثل شیر خشک و شیر گاو تغییر یافته دشوار است، در حالی که تغذیه با شیر مادر احتمال انتقال HIV به بچه را 15 درصد افزایش می دهد. مصرف جانشین های شیر، خطرات ناشی از بیماری های عفونی مثل اسهال و عفونت های تنفسی را در طول دو ماه اول زندگی کودک 6 برابر می کند. تعداد زیادی از مادران در کشورهای در حال توسعه یا نمی توانند جانشین های شیر را تهیه کنند یا به آب تصفیه شده که برای تهیه ی آن لازم است دسترسی ندارند.

همچنین در خیلی از فرهنگ ها، عدم تغذیه با شیر مادر را ننگ می دانند. مادری که مبتلا به HIV است با مشکلات زیادی روبه رو است. مثلاً در مورد سلامتی و زنده ماندن خودش، و احتمال انتقال عفونت از طریق شیر به نوزادش و نیز مشکلات سلامتی که در صورت عدم تغذیه با شیر مادر برای نوزاد او پیش می آید، نگران است.

توصیه های سازمان بهداشت جهانی و صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) در رابطه با تغذیه با شیر مادر :

1. زنانی که به ایدز مبتلا نیستند و یا افرادی که وضعیت ابتلا به بیماری در آنها ناشناخته است، باید کودک را تا 6 ماه  با شیر خودشان تغذیه کنند و همچنان که شیردهی ادامه دارد، در 6-4 ماهگی تغذیه تکمیلی  مناسب را شروع کنند که این روند تا 2 سالگی یا بیشتر باید ادامه یابد.

2. همه مادران مبتلا به HIV  در زمینه خطرات و مزایای روش های تغذیه ی کودک، نیاز به مشاوره دارند و لازم است برای انتخاب روش مناسب راهنمایی شوند و بعد از اتخاذ تصمیم حمایت گردند.

3. زمانی که استفاده از جانشین های شیر مادر، قابل قبول، عملی و قابل تداوم باشد، لازم است کودک در ماه اول منحصراً با شیر مادر تغذیه شود .

4. در مورد مادران مبتلا به HIV که کودک را با شیر خودشان تغذیه می کنند، باید از روش صحیح شیرهی جهت جلوگیری از مشکلات پستان مانند زخم نوک پستان، التهاب پستان و غیره اطمینان پیدا کرد و در صورت بروز این مشکلات باید به سرعت درمان انجام شود.

5. برای به حداقل رساندن انتقال HIV از طریق تغذیه با شیر مادر، باید شرایط محلی، موقعیت شخصی فرد و خطرات همراه با تغذیه ی مصنوعی شامل سایر عفونت ها، سوء تغذیه در نظر گرفته شود.

6. مادران مبتلا به HIV که نوزاد را با شیر خودشان تغذیه می کنند باید در زمان از شیرگیری، برای جلوگیری از نتایج زیان بار تغذیه ای و روانی و حفظ سلامتی پستان ها راهنمایی و حمایت شوند.

7. زمانی که مادر مبتلا به HIV ، کودک را با شیر خود تغذیه نمی کند یا این که مدتی بعد از تولد ، شیردهی را قطع می کند برای اطمینان از برنامه ی غذایی جایگزینی کافی حداقل در 2 سال اول زندگی نیاز به مشاوره دارد.

8. زنان مبتلا به ایدز باید به مراقبت های بالینی، حمایت های تغذیه ای و مراکز مشاوره ی خانوادگی دسترسی داشته باشند.

ایدز مانع بچه‌دار شدن نیست

استفاده گسترده از داروهای ضدویروس ایدز که به کاهش چشمگیر تعداد مبتلایان به ایدز در سراسر جهان منجر شده، شرایط زندگی اجتماعی سالم و حتی تشکیل خانواده را برای این گروه از انسان‌ها نوید می‌دهد.

داروهای ضد رترو ویروسی (Anti-Retro-Viral drugs) یکی از عواملی هستند که از انتقال ایدز از مادر به جنین جلوگیری می‌کنند.

انتقال ایدز از مادر به کودک ممکن است از طریق راه های زیر رخ دهد:

1- قبل از تولد     2- طی زایمان     3- بعد از تولد از طریق شیر مادر

زنان مبتلا به ایدز می‌توانند خطر انتقال ایدز به فرزندانشان را از طریق راه های زیر بکاهند:

1 – مصرف داروهای ضد رترو ویروس در زمان حاملگی (به جز 3 تا 4 ماه اول حاملگی)

2 – مصرف داروهای ضدرتروویروسی هنگام وضع حمل

3 –زایمان به روش سزارین

4 – درمان کوتاه مدت نوزاد متولد شده با داروهای ضد رترو ویروسی

5 – عدم تغذیه با شیر مادر مبتلا به ایدز

فراهم شدن اقدامات حمایتی و این داروها برای کلیه مبتلایان، مخصوصا مادران و زنان باردار آلوده به ایدز می‌تواند نسل‌های بعد را از خطر ابتلا به این بیماری که هنوز واکسن یا درمانی قطعی برای آن کشف نشده، در امان نگه دارد و با جلوگیری از پیشرفت بیماری در مادران و پدران به آن ها کمک کند برای سال‌های بیشتری از فرزندان خود مراقبت کنند.

با این حال زوج‌های بسیاری هستند که یکی یا هر دوی آن ها آلوده به ایدز هستند و تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند. در بعضی از این موارد نوزاد سالمی متولد خواهد شد و در شرایط دیگر احتمال آلودگی او به این ویروس به عوامل بسیاری بستگی خواهد داشت.

شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که وقتی یکی از والدین یا هر دو آلوده به ویروس اچ.آی.وی باشند، چه اتفاقی می‌افتد؟

1- اگر مادر اچ.آی.وی مثبت و پدر سالم باشد:

به این زوج برای بچه‌دار شدن، لقاح مصنوعی پیشنهاد می‌شود. در این روش خطر آلودگی به اچ.آی.وی پدر را تهدید نخواهد کرد، اما برای کودک چون با مایعات بدن مادر در حین بارداری، وضع‌حمل و شیردهی در ارتباط نزدیک است، احتمال آلودگی وجود خواهد داشت.

2-اگر پدر اچ.آی.وی مثبت و مادر سالم باشد:

در این صورت اغلب پس از شست‌وشوی اسپرم که شامل مراحل جداسازی آن از مایع مَنی و بررسی آلودگی به ویروس اچ.آی.وی می‌شود، لقاح درون‌رحمی انجام خواهد شد یا اسپرم مستقیما به تخمک انتقال خواهد یافت.

شستشوی اسپرم شیوه بسیار مؤثری برای کاهش شانس آلودگی جنین به اچ.آی.وی است، اما حتی در کشورهای پیشرفته نیز بسیار هزینه‌بر است و دسترسی به آن چندان ساده نیست. برای جایگزینی این شیوه می‌توان از داروهای ضدرتروویروسی مانند Tenofovir و Emtricitabine استفاده کرد که می‌توانند شانس انتقال ویروس را به زوج سالم یا زوج مبتلا به گونه دیگری از ویروس اچ.آی.وی تا حدود 44 درصد کاهش دهند. این دو دارو در مرحله سوم آزمون‌های بالینی هستند و استفاده از آن ها بر روی انسان‌ها در کشورهایی مانند تایلند، کنیا و زیمباوه بحث‌های پزشکی و اخلاقی بسیاری را به دنبال داشته است.

3-اگر پدر و مادر هر دو اچ.آی.وی مثبت باشند:

در این صورت نیز به دلیل احتمال آلودگی مجدد زن یا مرد آلوده به ویروس اچ.آی.وی به گونه یا سویه – زیرگونه - دیگری از آن که در بدن زوج دیگر وجود دارد، تماس جنسی حفاظت‌نشده به زوج‌ها توصیه نخواهد شد. تا کنون چند گونه ی گوناگون از این رتروویروس و تعداد قابل‌توجهی سویه متفاوت در جهان شناخته شده است.

بارداری در زنان آلوده به ویروس اچ.آی.وی

انتقال عمودی یکی از شایع‌ترین شیوه‌های انتقال ویروس اچ.آی.وی به مبتلایان تازه است. این ویروس می‌تواند در دوران بارداری، هنگام وضع‌حمل یا در دوران شیردهی از طریق مادر آلوده به نوزاد منتقل شود و او را نیز درگیر کند، اما امروزه با استفاده از داروهای ضدرتروویروس در مادر و نوزاد، مشاوره، انتخاب شیوه زایمان و اجتناب از شیردهی به نوزاد با شیر مادر آلوده به ویروس، میزان انتقال اچ.آی.وی به نوزادان به کمتر از یک ‌درصد کاهش پیدا کرده است.

در بسیاری از موارد، کودکان مادران اچ.آی.وی مثبت از شیر مادر محروم خواهند شد، اما در عوض شانس آلودگی به این ویروس تا حدود 30 درصد در آن ها کاهش پیدا خواهد کرد.

تحقیقات نشان می‌دهد بارداری تأثیری روی روند بیماری در زنان آلوده به اچ.آی.وی نخواهد داشت، اما به کاهش موقت لنفوسیت‌های تی (سلول های دفاعی) که پیش از این توسط اچ.آی.وی تضعیف شده‌اند، منجر خواهد شد.

در مادران مبتلا به ایدز، کاهش تعداد لنفوسیت‌های تی CD4+ به کمتر از 200 تا 250 عدد در هر میلی‌لیتر خون می‌تواند خطر بروز عفونت‌های فرصت‌طلب را بیشتر کند. تعداد این لنفوسیت‌ها در فرد سالم حدود 1500 عدد در هر میلی‌متر خون است.

چه عواملی در انتقال ویروس از مادر به جنین مؤثرند؟

بررسی‌ها نشان می‌دهند مهم‌ترین عاملی که شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را تعیین می‌کند، سطح ویرال (تعداد ویروس در هر میلی‌لیتر خون) مادر و تعداد لنفوسیت‌های تی CD4+ در بدن اوست. به عبارت دیگر هر قدر تعداد سلول‌های دفاعی بیشتر و ویروس‌ها کمتر باشند، شانس به دنیا آمدن کودکان سالم بیشتر است.

عامل دیگری که می‌تواند به سلامت کودک کمک کند، کم کردن زمان بین پارگی غشای آمنیون و تولد نوزاد است. برای کاهش خطر آلودگی نوزاد، این زمان باید کمتر از 4 ساعت باشد.

بهداشت عمومی مادر، تغذیه مناسب او در زمان بارداری، استراحت کافی و دریافت مکمل‌ها در کنار ورزش، عدم استعمال دخانیات و کاهش مصرف کافئین می‌تواند تأثیر به‌سزایی در سلامت جنین داشته باشد.

عفونت‌های همراه نیز می‌توانند شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را افزایش دهند. به عنوان مثال شانس انتقال ویروس به جنین در مادرانی که همزمان به هپاتیت سی مبتلا بوده‌اند، دو برابر کودکان دیگر است.

حامله شدن در زن آلوده به ایدز

اگر شما یک زن مبتلا به ایدز هستید و در فکر بچه‌دار شدن می‌باشید بهتر است به مسایل حین حاملگی خوب فکر کنید.

مسئولین بهداشتی باید قادر باشند تا بهترین انتخاب را برای سلامت شما و فرزندتان در نظر بگیرند. ممکن است تصور کنید که سلامت فرزندتان مهم ترین مساله است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. شما باید همان مراقبت های استاندارد موجود که برای هر زنی که تصمیم به حاملگی دارد یا هم اکنون حامله است را دریافت کنید.

سلامت زن ایدزی که حامله است همانند زن ایدزی است که حامله نیست.

ایدز فرآیند حاملگی را تغییر نمی‌دهد و بر روی رشد و تکامل جنین تأثیر گذار نیست، به عنوان مثال منجر به تولد نوزاد عقب افتاده ذهنی یا دارای نقص عضو نخواهد شد.

در برخی کشورها، زنان طی وضع حمل دارو می‌گیرند و روش زایمان انتخاب می‌شود و از تغذیه کردن نوزاد منع می‌شوند و به نوزاد نیز برخی داروهای ضد ایدز می‌دهند.

گاهی اوقات زن مبتلا به ایدز که در حال درمان است، متوجه حامله بودن خود می‌شود که بایستی فوراً با پزشک در میان گذاشته شود تا راهنمایی های لازم در اختیار او قرار گیرد و جهت تغییر داروهای مصرفی به داروهای مناسب دوران حاملگی اقدام گردد.

بدون مشورت با پزشک نباید داروها تغییر داده شوند. اگر فردی درمان را خودسرانه قطع کند، میزان ویروس موجود در خون وی ممکن است افزایش یابد که خطر انتقال ایدز به دیگران را بالا می‌برد.

برای هر گونه تغییر یا قطع درمان بایستی با پزشک مشورت شود.

اطمینان از سلامت کودکان

آزمون آنتی‌بادی اچ.آی.وی در روزهای اول تولد تمامی کودکانی که از مادران آلوده به این ویروس متولد می‌شوند، مثبت است. همان‌طور که می‌دانید بسیاری از این کودکان آلوده به ویروس نیستند، اما آنتی‌بادی‌ها را از بدن مادر دریافت کرده‌اند. به همین دلیل آزمون آنتی‌بادی اچ.آی.وی در آن ها یک ماه و سه ماه بعد تکرار خواهد شد و پزشکان تا 18 ماهگی کودک نمی‌توانند با قطعیت بگویند که او به اچ.آی.وی آلوده شده یا سالم است.

با این حال از آن‌جاکه مصرف شیر مادر در این نوزادان، مخصوصا پس از 3 تا 6 ماهگی می‌تواند خطر آلودگی به اچ.آی.وی موجود در شیر مادر را به شدت افزایش دهد، به مادران اچ.آی.وی مثبت که به آب سالم و جایگزین‌های شیرمادر دسترسی دارند، توصیه می‌شود از شیردادن به نوزاد خود خودداری کنند.