سه شنبه 10/5/1391 - 9:30
-0 تشکر
486384
شوخ طبعی و مزاح در سیره و سخن پیشوایان علیهم السلام
خوش خلقی و گشاده رویی از ویژگیهای هر مسلمان است. این ویژگی بارز در تعاملات و معاشرتهای متقابل اجتماعی و در شوخ طبعی آشكار می‌شود و سبب صمیمانه‌تر شدن روابط اجتماعی می‌گردد، و كینه را از دل می‌زداید. آن گونه كه رسول خداصلی الله علیه وآله می‌فرماید: «حُسْنُ البُشْرِ یذْهَبُ بِالسَّخِیمَةِ؛ گشاده رویی كینه را از دل می‌بَرَد.» به همین منظور در اسلام توجه زیادی بدان شده است. با تورقی كوتاه در احادیث و سیره اهل بیت اطهارعلیهم السلام قطره‌ای از بیكران كردار پسندیده آنان را با هم مرور می‌كنیم.
سه شنبه 10/5/1391 - 9:39
-
0
تشکر
486404
در مورد شوخی بسیار نیز نهی فراوانی در روایات وجود دارد. چرا كه شوخی اگر از حد خود بگذرد - هر چند پسندیده باشد - آثار منفی فراوانی به همراه دارد. از جمله آنان از بین رفتن هیبت آدمی است. هم چنان كه امیرالمؤمنین علیه السلام در این باره می‌فرماید: «كَثرَةُ المِزَاحِ تُسقِطُ الهَیبَةَ؛ شوخی زیاد شكوه آدمی را می‌زداید.»
همچنین سبب كینه دیگران می‌گردد. امام علی علیه السلام فرمود: «كَثرَة المِزَاحِ یذهِبُ البَهَاءَ وَ یوجِبُ الشَّحنَاءَ؛ شوخی فراوان سبب رفتن آبرو و كینه توزی می‌گردد.»
نوشته اند روزی یكی از اصحاب رسول خداصلی الله علیه وآله كه در جمع یاران در محضر ایشان نشسته بود، از جایش برخاست و خداحافظی كرد كه برود. یكی دیگر از اصحاب كفشهای او را برای شوخی برداشت و پنهان كرد. مرد اندكی به دنبال كفشهای خود گشت اما آن را نیافت. برگشت و پرسید: «كفشهای مرا ندیدید؟» گفتند: «نه! ندیدیم.» در این لحظه مردی كه كفشها را مخفی كرده بود گفت: «بیا! این كفشهایت» و اصحاب خندیدند. در این لحظه رسول خداصلی الله علیه وآله چهره در هم كشید و فرمود: »[خیال می‌كنید] مؤمن چگونه برتری می‌یابد؟» كنایه از اینكه مؤمن باید همواره مواظب اعمال خود باشد. مرد شوخی كننده خجالت زده شد و عرض كرد: «ای رسول خدا! من فقط خواستم با او شوخی كنم [نه اینكه او را ناراحت نمایم].« اما پیامبر پاسخش را نگفت و فقط دو یا سه مرتبه جمله پیشین خود را تكرار كرد. 