تبیان، دستیار زندگی

به کوشش خودم( این مقاله کپی پیست نیست).


معماری خارق العاده ی مصربه خاطر وجود هرم هایی است که در جهت خاصی با ترکیب مشخصی و هنرنمایی شگفت انگیز ساخته شدند. چنین هرم هایی با وجود امکانات اندک در کمال تقارن و زیبایی سر برافراشتند ویکی از شگفت اورترین عجایب دنیا به حساب می ایند.

سبک رمانسک در ایتالیا

معماری رمانسک در ایتالیا تحت تاثیر عوامل مختلف دارای تفاوتهایی است که بطور کلی می توان این سبک را در مناطق مختلف ایتالیا به شرح زیر خلاصه نمود:

شمال ایتالیا:
 معماری رمانسک در این ناحیه به خصوص در ایالات لومباری به کلیساهای رمانسک اروپایی و به طور واضح تر به معماری رمانسک آلمان نزدیکتر هستند و علت این مسئله شاید این باشد که آلمان و ایالت ((لومباردی)) ایتالیا از زمان کارولنژ روابط سیاسی و فرهنگی نزدیکی با یکدیگر داشته اند که از نظر هنری نیز بر یکدیگر را مشخص نمود.

مرکز ایتالیا:

 کلیساهای منطقه جنوبی ایتالیا هنوز از سقفهای خرپایی چوبی که از سنت های مسیحیت آغازین بود، استفاده می کردند . این مسئله در قسمتهای مرکزی ایتالیا چشمگیر بود و نمونه بارز این سبک جنوب ایتالیا کلیسای پیزا  است.

عناصر معماری بیزانس و معماری اسلامی در معماری کلیسای جامع این شهر با هم در آمیخته اند. این کلیسا در سده های یازدهم و دوازدهم میلادی ساخته شده و نقشه آن همانطوریکه اشاره شد متاثر از با سیلیکای رومی است.درباره برج ناقوس معروف این کلیسا نیز که 2/4 متر از خط قائم انحراف دارد و به خاطر نشست پی اش به این شکل درآمده، باید متذکر شد که از برجهای کلیسا شهر راونا تاثیر گرفته است.

جنوب ایتالیا:

جنوب ایتالیا در این مقطع زمانی زیر سیطره حکومت ((نرمانها)) اداره می شد و معماری رمانسک در این بخش تحت تاثیر معماری ایالت ((نرماندی)) فرانسه بود و در معماری این منطقه تاثیر معماری نرماندی به وضوع نمایان است و مهمترین ویژگی آن سقفهای شیبدار چوبی است.

به این نکته باید اشاره کرد که در بخشهای شمال شرق ایتالیا ((ونتوو)) یکی از مهمترین شهرهای ایتالیا یعنی ونیز که از مراکز مهم تجاری آن دوران بوده معماری رمانسک شدیدا تحت تاثیر معماری بیزانس قرار گرفته است.

به طور کلی باید اشاره نمود ایتالیایی ها رمانسک را بیش از همه جا مورد توجه قرار دادند و این به آن دلیل بود که این سبک و شیوه معماری کاملا متاثر از معماری رومی بود و آنرا ((رومی وار)) بنامیم بهتر است.

معماری رمانسک در انگلستان:

معماری رمانسک در این سرزمین تا پیش از فتح این کشور در سال 1060 بدست گوگولیومو نرماندی به شکل معماری کارولنژی بوده است که سپس تحت تاثیر معماری ایالات نرماندی فرانسه قرار گرفت. ویژگیهای معماری رمانسک در انگلستان را می توان، دیوارهای ضخیم و ستونهای داخلی قطور که اغلب استوانه ای هستند و از نظر پلان این بناها دارای پلانی طولی و به عبارتی بسیار کشیده اند و بازوهای عرضی آنها نسبت به بناهای دیگر سبک رمانسک بیش از حد معمول بیرون کشیده شده اند، محراب در این کلیساها به شکل ادامه پلان و بسیار طولانی است. همچنین برجهای مربع با سقفهای مسطح بر روی محل تقاطع در صحن و بازوهای عرضی از دیگر ویژگی معماری رمانسک در انگلستان است. ویژگی دیگر این معماری این است که بر خلاف کلیساهای با سیلیکایی در ایتالیا و دیگر نقاط، نمای کلیساها در پشت برجها مخفی می شوند و وضعیت داخلی کلیسا را نمی توان از نمای بیرونی تشخیص داد. از کلیساهای برجسته این سبک در انگلستان می توان به ((کلیسای دورهام)) اشاره کرد.

معماری رمانسک در آلمان:

معماری آلمان در قرن یازدهم و دوازهم میلادی حاصل انطباق معماری عصر شارلمانی با اصول و قواعد معماری رمانسک بود.

کلیسای جامع اشپایر:

این ساختمان به منزله پانتئون امپراطوری آلمان با الهام از بناهای کلاسیک و کم اهمیت کردن کلیساهای شمال اروپا،چشم اندازی به گذشته،بازیلیکاهای غول پیکر مسیحی در قرن چهارم داشت.زمانی که این کلیسا به اتمام رسید،در حقیقت بزرگترین کلیسای غرب اروپا بوده و نخستین نشانه های مفصل بندی وجوه دیواره های داخلی شبستان کلیسا را در خود داشت.

معماری رمانسک در اسپانیا محصول چندین سنت متمایز بود.تاریخ طولانی تصرف اسپانیا توسط مسلمانان شمال آفریقا،شیوه های معماری وهنری مخصوص سبک های مسیحی-اسلامی که به عنوان شیوه های مستعربی و مدجنی شناخته می شود به وجود آورده بود.

((کلیسای جامع سانتیاگودکامپوتلا))  که در راس شاهکارهای معماری قرار دارد

شمال آلمان:سبک لومباردی   (کلیسای اشپایر)

جنوب آلمان:سبک نرماندی  (کلیسای سنت اتین)

شمال ایتالیا: سبک لومباردی   (کلیسای سنت آمبروجو)

جنوب ایتالیا: سبک توسکان  (کلیسای پیزا)

جنوب فرانسه: سبک آکتین   (کلیسای سن پیرانگلوم)

شمال فرانسه و اسپانیای شمالی: سبک کلونی-بورگونی  (کلیساهای سن سرنن/سانتیاگو

استفاده از سنگ در رمانسک:

كلیسای جامع دومو كه ساخت آن در سال 1064 میلادی آغاز شد، در مركز این محوطه تاریخی قرار دارد. این كلیسا با معماری منحصر به فرد خود، نماد و سمبل سبك معماری رومیایی (رومانسك) در شهر پیزا است. نمای این كلیسا از مرمر خاكستری و سنگ سفید كه با دایره‌هایی از مرمر رنگی تزئین شده، ساخته شده است. این كلیسا دو در عظیم برنزی دارد كه توسط جیووانی دوبولونا، مجسمه‌ساز مشهور قرن شانزدهم ایتالیا ساخته شده است. البته عبور و مرور بازدیدكنندگان این كلیسا امروزه از طریق درهای دیگری در مقابل برج كج صورت می‌گیرد كه توسط بونانو پیسانو در سال 1180 ساخته شده است و پس از نصب درهای دوبولونا، به مكان فعلی‌شان منتقل شده‌اند.

داخل این كلیسا با سنگ‌های مرمر سیاه و سفید تزئین شده و سقف و گنبد آن پوشیده از طلاكاری و سقف‌نگاره‌های رنگارنگ است. ان كلیسا پس از آن كه در سال 1595 دچار آتش‌سوزی شد، مورد بازسازی كلی قرار گرفت و بخش اعظم تزئینات و نقاشی‌های كلیسا آثاری هستند كه پس از آتش‌سوزی خلق شده‌اند. از دیدگاه زیبایی شناسی آرایه های ماهرانه بر روی سنگ ، سطوح تخت معماری را به حجمی آراسته ، سبک و پویا مبدل میسازد.

گرایش به گونه ای معماری چند لایه ای که از سختی سازه میکاهد ، بر استفاده از نور طبیعی می افزاید و سر انجام به هنر ویترای (نقاشی روی شیشه ) می انجامد .  با آراستن کلیسا به  سنگ و شیشه ارتباط تنگاتنگ ساماندهی خردگرانه ای بین اندیشه و ساختار کالبدی معماری برقرار میشود.