موی مردان
موی بلند و موی کوتاه _ باور غالب این است که موی کوتاه نشانهی محافظه کاری و سازگاری و موی بلند نشانهی ماهیتی هنری و عصیانگری است. این باور گهگاه درست مینمایاند؛ ولیکن در همهی موارد این گونه نیست, زیرا موهای بسیار کوتاه میتواند نشانهی موارد زیر باشد:
فرد احتمالاً اهل ورزش است؛
در حال طی کردن دورهی نظام بوده و یا این که در گذشته یک نظامی بوده است؛
شخص در سازمان و یا ادارهای کار میکند که مجبور است مویش را کوتاه نگه دارد؛ این امر میتواند نشانگر گرایشات هنری, عصیانگری و مدگرایی باشد (در صورتی که مو به طور غریبی رنگ شده باشد و یا این که بسیار کوتاه باشد)؛
ممکن است نشانهی محافظهکاری فرد باشد؛
احتمالاً شخص به نوعی مشغول درمان بوده و یا این که این امر از ضرورت درمانی ناشی شده است؛
احتمال دارد فرد این گونه بپندارد که جذابتر مینمایاند؛
فرد به دلیل راحتی و سهولت کاری, موی کوتاه را ترجیح میدهد.
اگر چه تامل در خصوص موارد بالا میتواند برای تشخیص ماهیت اشخاص راهگشا باشد, لیکن بسندگی صرف به این ذهنیات و کلیشهها میتواند بازدارنده باشد.
موی آراسته: مردی که با موی آراسته, سشوار کرده و تافت زده ظاهر میشود و این امر را با لباس و کفش گرانقیمت همراه میکند, خواهان به رخ کشیدن موقعیت و پایگاه غبطهبرانگیز اجتماعی و شغلی خود است.
این حالت میتواند نشانهی کامیابی اقتصادی, خودمهم پنداری و اثرگذاری بر روی دیگران باشد. معمولاً مردان این گونه برای موی سر خویش سرمایهگذاری پولی و زمانی نمیکنند. در هر حال, استنباطی که از این حالت میتوان کرد این است که چنین مردانی بدین وسیله قدرت, توان مالی و برتری پایگاه اجتماعی خویش را به رخ دیگران میکشند.
بعلاوه, همین برداشت را میتوان به ناخنهای آراسته نیز تعمیم داد.