چه خوش گفت فردوسی پور در نود
که قرمز به آبی برنده شود
میازار اس اس که کیسه کش است
که دل دارد و بر همینش خوشست
چو شش تا بخوردست از روزگار
دگر آبیان را نماندست قرار
تو کز محنت دسته سه بی غمی
سرافراز و سرخی، بخندا همی
توانا بود هرکه قرمز بود
ز شیشتا دل شیر غران بود !
.
