تبیان، دستیار زندگی

الهی!به مردان در خانه ات--- به آن زن ذلیلان ویرانه ات!
به آنان که با امر روحی فداک--- نشینند و سبزی نمایند پاک
به آنان که از بیخ وبن زی ذیند--- شب و روز با امر زن میزیند
به آنان که مرعوب مادر زنند--- ز اخلاق نیکویش دم میزنند
به آن شیر مردان با پیشبند ---که در ظرف شستن به تاب و تبند
به آنان که در بچه داری تکند--- یلان عوض کردن پوشکند
به آنان که بی امر و اذن عیال نیاید--- در از جیبشان یک ریال
به آنان که با ذوق وشوق تمام--- به مادر زن خود بگویند: مام
به آنان که درگیر سوزن نخند--- گرفتار پخت و پز در مطبخند
به آن قرمه سبزی پزان قَدَر--- به آن مادران به ظاهر پدر
الهی!به آه دل زن ذلیل--- به آن اشک چشمانممد سبیل
به تنهای مردان که از لنگه کفش--- چو جیغ عیالان شد بنفش
که ما را بر این عهد کن استوار--- از این زن ذلیلی مکن برکنار
به زی ذی جماعت نما لطف خاص ---نفرما از این زندگی ماراخلاص

با سلام ممنون از خوش آمد گویی تان

امیدوارم همیشه و در همه کارهایتان پیروز باشید

 سلام
 میگم حرف این اقا سبحانو گوش ندین چون از الان شکست خورده اید

آقا سبحان این حرف ها رو نزن اون یه ذره روحیه هم که براشون مونده از دستشون میره

 سلام
 بله؟
 چیزی گفتین؟
 نشنیدم
 ما خانوما انجمن سرشار از روحیه هستیم دارم میبینم کی به کی داره روحیه میده
ای وای اقا سبحان ندیده بودم کم اوردین تموم شد رفت:)))

سال​ها قبل قرار بود برای جماعت زن ذلیل یا همان زی ذی​ها انجمنی ملی راه اندازی شود تا این صنف(!) بهتر به حق و حقوق خود برسند با این حال آنچه در ادامه می​خوانید شرحی است بر احوال ایشان و دعای خیر برای امتداد این سبک زندگی

.الهــــی! به مــــــردان در خانه ات

به آن زن ذلیلان فـــــرزانــــــه ات

به آنانکه با امـــــر "روحی فداک"

نشینند و سبـــــزی نمایند پاک

به آنانکه از بیـــــــخ و بن زی ذیند

شب و روز با امــــــر زن می زیند

به آنانکه مرعــــــــــوب مادر زنند

ز اخلاق نیکـــــــــوش دم می زنند

به آن گـــرد گیران ایّـــــــــــام عید

وانت بـــــــــــار خانم به وقت خرید

به آن شیــــــــــــر مردان با پیشبند

که در ظـــرف شستن به تاب و تبند

به آنانکه در بچّــــــــــه داری تکند

یلان عوض کــــــــــــردن پوشکند

به آنانکه بی امــــــــــــر و اذن عیال

نیاید در از جیبشان یک ریــــــــال

به آنانکه با ذوق و شــــــــــوق تمـام

به مادر زن خود بگویند: مـــام!

به آنانکـــــه دامـــــــــاد سـرخانه اند

مطیـــــــع فرامین جانانــــــــــــه اند

به آنانکه دارند بــــا افتخـــــــــــــار

نشان ایزو...نه!"زی ذی نه هزار"

به آنانکه دامـــــن رفــو می کنند

ز بعد رفــــــــویش اُتـــو می کنند

به آنانکه درگیــــر ســــوزن نخند

گرفتـــــــــــار پخت و پز مطبخند

به آن قرمــــــــه سبزی پزان قدر

به آن مادران به ظاهــــــــــر پدر!

الهـــــــــی! به آه دل زن ذلیــــــل

به آن اشک چشمان "ممّد سبیل"!

به تنهای مردان که از لنگـــه کفش

چو جیـــــغ عیالاتشان شد بنفش:

که مارا بر این عهـــد کن استوار

از این زن ذلیلی مکن برکنـــــــار

به زی ذی جماعت نما لطف خاص

نفرما از این یوغ مــــــارا خلاص

سعید سلیمان پور ارومی

سلام به همه
alihunter1 محترم انجمن، قصد داشتند مشابه این مطلب را ثبت کنند، ولی متأسفانه قبلاً ثبت شده بود.
اما چون مطلب ایشان تكمیل كننده همین مبحث بود، مطلب ایشان با این مبحث ادغام شد.
لطفاً یک بار هم به نیت ایشان مطالعه بفرمایید !!
:-)