• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
انجمن ها > انجمن مهدویت > صفحه اول بحث
لطفا در سایت شناسائی شوید!
مهدویت (بازدید: 3554)
چهارشنبه 20/2/1391 - 21:43 -0 تشکر 452109
مردم چگونه از ظهور اطلاع می یابند؟

هوالعزیز
سلام علیکم

از سوى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و امامان معصوم(علیهم السلام) علامت ها و نشانه هایى براى ظهور آن حضرت ذكر شده است كه مردم با دیدن آن علائم و نشانه ها، از ظهور امام مهدى (عج) با خبر مى شوند. این علائم، از یك حیث، دو گونه اند:

علائم خاص;
 این علامت ها، خاص و مختص وجود پر بركت حضرت صاحب الامر(علیه السلام)است و حضرت بدان وسیله مى داند كه خداوند او را اذن و اجازه ى ظهور داده است.

در روایتى طولانى، ابى بن كعب از پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) درباره ى علامت هاى ظهور امام مهدى(علیه السلام)سؤال مى كند. آن حضرت مى فرماید:
او (امام مهدى (عج) پرچمى دارد كه چون وقت ظهورش فرا رسد، خود به خود باز مى شود و خداى تعالى آن را به سخن مى آورد و عرض مى كند: «یا ولى الله فاقتل اعدالله; اى ولىّ خدا! دشمنان خدا را بكش!».
و این دو علامت است (اوّلى باز شدن پرچم، دومى، صدایى است كه از پرچم بر مى آید.

و نیز او شمشیرى دارد كه در غلاف است و چون هنگام ظهور حضرتش فرا رسد از غلاف بیرون مى آید و خداوند آن را به سخن مى آورد و صدا مى زند: «اخرج یا ولىّ الله! فلایحل لك أنْ تقعَد فی أعداء الله; اى ولىّ خدا! قیام كن كه دیگر جاى درنگ نیست و نشستن براى تو روا نیست كه از دشمنان خدا دست بردارى». پس حضرت خروج مى كند و قیام مى كند و دشمنان خدا را هر كجا كه بیابد به قتل مى رساند...»

_____________

بحارالأنوار، ج 52، ص 310 و 311

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
چهارشنبه 20/2/1391 - 21:45 - 0 تشکر 452110

علائم عامه;
علائم عامه، علامت هایى هستند كه جنبه ى عمومى دارد و براى مردم ظاهر خواهد شد و هر كس از عوام و خواص، در طول زندگى خود، برخى از آن ها را خواهد دید. این علامت ها بسیار است.

در این جا به برخى از مهم ترین آن ها اشاره مى شود:
1- خروج سفیانى.
2- گرفتن خورشید در نیمه ى ماه مبارك رمضان.
3- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارك برخلاف عادت.
4- فرو رفتن زمین «بیداد» كه سرزمینى است میان مكه و مدینه.
5- فرو رفتن زمین یا جمعیتى در مشرق.
6- توقّف خورشید از آغاز ظهر تا وسطِ وقت عصر.
7- طلوع خورشید از مغرب.
8- كشته شدن نفس زكیه كه سیّدى است هاشمى در پشت كوفه ـ یعنى: نجف ـ با هفتاد نفر از صالحان.
9- خراب شدن دیوار مسجد كوفه.
10- نمایان شدن پرچم هاى سیاه از طرف خراسان.

11- خروج یمانى از طرف یمن.
12- فرود آمدن ترك ها در جزیره (شمال عراق كنونى).
13- ورود رومیان در رمله.
14- پیدا شدن سرخى شدید در آسمان كه در اطراف آن پراكنده شود.
15- پیدایش آتش در طول مشرق كه تا سه روز یا هفت روز در هوا بماند.
16- عربان استقلال پیدا كنند و كشورگشایى كنند و از زیر بار و نفوذ دیگران بیرون روند.
17- اهل مصر، فرمانرواى خود را بكشند.
18- شام خراب شود و سه پرچم در آن جا پدیدار گردد.
19- رودخانه ى فرات طغیان كند یا شكافته شود، به حدّى كه آب در كوچه هاى كوفه داخل شود.
20- پلى در بغداد در كنار محله (كرخ) ساخته شود.

21- ترسى عمومى و مرگى سریع و همگانى، همه ى اهل عراق و مردم بغداد را فرا گیرد كه قرار و آرام یا راه فرار نداشته باشند.
22- صدایى از آسمان بلند شود كه همه ى مردم روى زمین آن را خود بشنوند.

____________

زمینه سازان انقلاب جهانى مهدى(علیه السلام)، ص 22 تا 27; ارشاد، شیخ مفید، ص 356 ـ 358،
چاپ بیروت

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
چهارشنبه 20/2/1391 - 21:46 - 0 تشکر 452112

امام صادق(علیه السلام) فرمود:
 «پنج اتّفاق قبل از ظهور قائم(علیه السلام) اتفاق مى افتد:
قیام یمانى;
 خروج سفیانى;
منادى كه از آسمان ندا مى كند;
فرو رفتن زمین در بیدا;
كشته شدن نَفْسِ زكیه.»

_________
بحارالأنوار، ج 52، ص 203

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
چهارشنبه 20/2/1391 - 21:47 - 0 تشکر 452113

از امام باقر(علیه السلام) نقل شده است:
 «... در آخرالزمان، نشانه هایى هست. از آن جمله است:
 دابّه الأرض;
دجال;
نزول حضرت عیسى;
 طلوع خورشید از مغرب.»

__________
بحارالأنوار، ج 52، ص 181

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
چهارشنبه 20/2/1391 - 21:49 - 0 تشکر 452114

jtayebe گفته است :
[quote=jtayebe;393644;452113]
از امام باقر(علیه السلام) نقل شده است:
 «... در آخرالزمان، نشانه هایى هست. از آن جمله است:
 دابّه الأرض;
دجال;
نزول حضرت عیسى;
 طلوع خورشید از مغرب.»

__________
بحارالأنوار، ج 52، ص 181


هوالعزیز
سلام
گرامیان کسی میدونه منظور از دابّه الأرض چیست؟

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
جمعه 22/2/1391 - 7:48 - 0 تشکر 452338

بنام خدا
سلام

واژه «دابة»، از نظر معنا، جنبنده ای است که قابل اطلاق بر انسان و غیر انسان است. امّا در این که «جنبنده زمینى» در آیه شریفه چه موجودی است و برنامه و رسالت او چگونه است؟ قرآن به صورت سربسته بیان کرده و مى ‏گوید: موجود متحرّک و جنبنده ‏اى است که خدا او را از زمین در آستانه رستاخیز، ظاهر مى ‏سازد. او با مردم سخن مى ‏گوید و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى ‏آورند. بدیهى است با آن شرایط که در آن زمان رخ خواهد داد و کلامی که «دابّة الارض» می گوید، منکران به خود مى ‏آیند و از گذشته تاریک خویش پشیمان مى‏ شوند، ولى چه سود که راه بازگشت بسته است.


آیات قبل از آیه 82 سوره نمل، سخن از کفّاری بوده که با بى صبرى انتظار وقوع قیامت را داشتند و به پیامبر مى‏گفتند: چرا این عذاب ها را که به ما وعده مى ‏دهى دامن ما را نمى ‏گیرد؟! چرا قیامت بر پا نمى ‏شود؟! خداوند با چند آیه از جمله آیه 82 سوره نمل اشاره به قسمتى از حوادثى دارد که در آستانه رستاخیز صورت مى ‏گیرد، و سرنوشت دردناک این منکران لجوج را مجسّم مى ‏سازد.[1] خداوند در آیه شریفه می فرماید: «هنگامى که فرمان عذاب فرا مى‏ رسد و آنها در آستانه رستاخیز قرار مى ‏گیرند، جنبنده ‏اى را از زمین، براى آنان خارج مى ‏کنیم که با آنها سخن مى‏ گوید، و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى‏آورند».[2]


منظور از «وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ» در آیه، وقوع رستاخیز و حضور نشانه‏ هاى آن است، نشانه ‏هایى که با مشاهده آن هر کس خاضع و تسلیم مى ‏شود و یقین پیدا مى‏ کند که وعده‏ هاى الاهى هم حق بوده و قیامت نزدیک است.[3]


واژه «دابة»، از نظر معنا، جنبنده ای است که قابل اطلاق بر انسان و غیر انسان است.[4] امّا در این که «جنبنده زمینى» در آیه شریفه چه موجودی است و برنامه و رسالت او چگونه است؟ قرآن به صورت سربسته بیان کرده و مى ‏گوید: موجود متحرّک و جنبنده ‏اى است که خدا او را از زمین در آستانه رستاخیز، ظاهر مى ‏سازد. او با مردم سخن مى ‏گوید و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى ‏آورند. بدیهى است با آن شرایط که در آن زمان رخ خواهد داد و کلامی که «دابّة الارض» می گوید، منکران به خود مى ‏آیند و از گذشته تاریک خویش پشیمان مى‏ شوند، ولى چه سود که راه بازگشت بسته است.


در باره جزئیّات و ویژگی های «دابّة الأرض» در روایات و منابع تفسیری، مطالبی گفته شده که برخی از آنها را بیان می کنیم:


1. گروهى آن را یک موجود جاندار و جنبنده غیر عادى از غیر جنس انسان دانسته‏ و معتقدند مصداق این کلمه همان حیوان است.[5] در بعضی از روایات نیز از او با شکلى عجیب یاد شده و ویژگی های مختلفی را برای او ذکر کرده اند.[6]


2. جمعى دیگر به پیروى از روایات متعدّد دیگری که در این زمینه وارد شده او را یک انسان مى‏ دانند، یک انسان فوق العاده، یک انسان متحرّک و جنبنده و فعال که در آخر الزمان ظاهر مى ‏شود و یکى از کارهاى اصلیش جدا ساختن مسلمانان از منافقان و علامت ‏گذارى آنها است.[7]


برخی از مفسّران نیز با استناد به روایاتی که در ذیل آیه شریفه آمده، قول دوم را پذیرفته اند؛ و در تأویل آن به روایاتی تمسّک کرده اند که دابة الارض را، شخص امام على (ع) می داند.[8]


گفتنی است احادیث دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که مى ‏توان از «دابة الارض» مفهوم کلى ‏ترى را استفاده کرد که بر هر یک از پیشوایان بزرگ که در آخر زمان قیام و حرکت فوق العاده مى ‏کنند و حق و باطل و مؤمن و کافر را از هم مشخص مى ‏سازند، منطبق ‏شود.[9]








[1] . مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 547، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374 ش.‏


[2] . نمل، 82: «إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ».


[3] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 547.


[4] . قرشى، سید على اکبر، احسن الحدیث‏، ج ‏1، ص 29، بنیاد بعثت‏، تهران، 1377ش.


[5] . صادقى تهرانى، محمد، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ص 384، نشر مؤلف، قم، چاپ اول، 1419ق.


[6] . ابوالفتوح رازى، حسین بن على‏، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن‏، ج 15، ص 73، تحقیق: یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى‏، مشهد، 1408 ق.


[7] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 552.


[8] .حسینى استرآبادى، سید شرف الدین على‏، تأویل الآیات الظاهرة، ص 399 و 400، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، 1409 ق؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 39، ص 243،دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.‏


[9] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 554.

خدا نکنه تا آدم نشدیم دنیا بهمون رو کنه

کربلا کربلا اللهم الرزقنا

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع)

جمعه 22/2/1391 - 9:47 - 0 تشکر 452349

با سلام و تشکر فراوان
خیلی مبحث مفیدی است. مستمرا همراه شما هستم و پیگیر مطالبم. 

خدا قوت



خدا در همین نزدیکی است
جمعه 22/2/1391 - 15:3 - 0 تشکر 452418

سلام

هیجان آدمو  میگیره اینا رو میخونه :)

علایم جالبیه

مرسی طیبه مثل همیشه مطالب خوبی رو میذاری

 السلام علیــــــــــک یا ابا عبدالله

 

ای شیـــــعه تو را چه غــم ز طوفـــان بلا

آن جا که سفینة النجـــــــاة است حسیـــــن (ع)

 

یابن الحســـــن روحـــــــــی فداک

جمعه 22/2/1391 - 23:24 - 0 تشکر 452527

neka57 گفته است :
[quote=neka57;671492;452338]

بنام خدا
سلام

واژه «دابة»، از نظر معنا، جنبنده ای است که قابل اطلاق بر انسان و غیر انسان است. امّا در این که «جنبنده زمینى» در آیه شریفه چه موجودی است و برنامه و رسالت او چگونه است؟ قرآن به صورت سربسته بیان کرده و مى ‏گوید: موجود متحرّک و جنبنده ‏اى است که خدا او را از زمین در آستانه رستاخیز، ظاهر مى ‏سازد. او با مردم سخن مى ‏گوید و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى ‏آورند. بدیهى است با آن شرایط که در آن زمان رخ خواهد داد و کلامی که «دابّة الارض» می گوید، منکران به خود مى ‏آیند و از گذشته تاریک خویش پشیمان مى‏ شوند، ولى چه سود که راه بازگشت بسته است.


آیات قبل از آیه 82 سوره نمل، سخن از کفّاری بوده که با بى صبرى انتظار وقوع قیامت را داشتند و به پیامبر مى‏گفتند: چرا این عذاب ها را که به ما وعده مى ‏دهى دامن ما را نمى ‏گیرد؟! چرا قیامت بر پا نمى ‏شود؟! خداوند با چند آیه از جمله آیه 82 سوره نمل اشاره به قسمتى از حوادثى دارد که در آستانه رستاخیز صورت مى ‏گیرد، و سرنوشت دردناک این منکران لجوج را مجسّم مى ‏سازد.[1] خداوند در آیه شریفه می فرماید: «هنگامى که فرمان عذاب فرا مى‏ رسد و آنها در آستانه رستاخیز قرار مى ‏گیرند، جنبنده ‏اى را از زمین، براى آنان خارج مى ‏کنیم که با آنها سخن مى‏ گوید، و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى‏آورند».[2]


منظور از «وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ» در آیه، وقوع رستاخیز و حضور نشانه‏ هاى آن است، نشانه ‏هایى که با مشاهده آن هر کس خاضع و تسلیم مى ‏شود و یقین پیدا مى‏ کند که وعده‏ هاى الاهى هم حق بوده و قیامت نزدیک است.[3]


واژه «دابة»، از نظر معنا، جنبنده ای است که قابل اطلاق بر انسان و غیر انسان است.[4] امّا در این که «جنبنده زمینى» در آیه شریفه چه موجودی است و برنامه و رسالت او چگونه است؟ قرآن به صورت سربسته بیان کرده و مى ‏گوید: موجود متحرّک و جنبنده ‏اى است که خدا او را از زمین در آستانه رستاخیز، ظاهر مى ‏سازد. او با مردم سخن مى ‏گوید و سخنش این است که مردم به آیات خدا ایمان نمى ‏آورند. بدیهى است با آن شرایط که در آن زمان رخ خواهد داد و کلامی که «دابّة الارض» می گوید، منکران به خود مى ‏آیند و از گذشته تاریک خویش پشیمان مى‏ شوند، ولى چه سود که راه بازگشت بسته است.


در باره جزئیّات و ویژگی های «دابّة الأرض» در روایات و منابع تفسیری، مطالبی گفته شده که برخی از آنها را بیان می کنیم:


1. گروهى آن را یک موجود جاندار و جنبنده غیر عادى از غیر جنس انسان دانسته‏ و معتقدند مصداق این کلمه همان حیوان است.[5] در بعضی از روایات نیز از او با شکلى عجیب یاد شده و ویژگی های مختلفی را برای او ذکر کرده اند.[6]


2. جمعى دیگر به پیروى از روایات متعدّد دیگری که در این زمینه وارد شده او را یک انسان مى‏ دانند، یک انسان فوق العاده، یک انسان متحرّک و جنبنده و فعال که در آخر الزمان ظاهر مى ‏شود و یکى از کارهاى اصلیش جدا ساختن مسلمانان از منافقان و علامت ‏گذارى آنها است.[7]


برخی از مفسّران نیز با استناد به روایاتی که در ذیل آیه شریفه آمده، قول دوم را پذیرفته اند؛ و در تأویل آن به روایاتی تمسّک کرده اند که دابة الارض را، شخص امام على (ع) می داند.[8]


گفتنی است احادیث دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که مى ‏توان از «دابة الارض» مفهوم کلى ‏ترى را استفاده کرد که بر هر یک از پیشوایان بزرگ که در آخر زمان قیام و حرکت فوق العاده مى ‏کنند و حق و باطل و مؤمن و کافر را از هم مشخص مى ‏سازند، منطبق ‏شود.[9]








[1] . مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 547، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1374 ش.‏


[2] . نمل، 82: «إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ».


[3] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 547.


[4] . قرشى، سید على اکبر، احسن الحدیث‏، ج ‏1، ص 29، بنیاد بعثت‏، تهران، 1377ش.


[5] . صادقى تهرانى، محمد، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ص 384، نشر مؤلف، قم، چاپ اول، 1419ق.


[6] . ابوالفتوح رازى، حسین بن على‏، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن‏، ج 15، ص 73، تحقیق: یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى‏، مشهد، 1408 ق.


[7] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 552.


[8] .حسینى استرآبادى، سید شرف الدین على‏، تأویل الآیات الظاهرة، ص 399 و 400، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، قم، چاپ اول، 1409 ق؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج 39، ص 243،دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.‏


[9] . تفسیر نمونه، ج ‏15، ص 554.



هوالعزیز
سلام
بسیار عالی, احسنت, ممنونیم...ممنون
دست گلتون دردنکنه
فقط با اجازه نکاتشو بار دیگه باهم مرور کنیم

*********


واژه «دابة»، از نظر معنا، جنبنده ای است که قابل اطلاق بر انسان و غیر انسان است

* گروهى آن را یک موجود جاندار و جنبنده غیر عادى از غیر جنس انسان دانسته‏ و معتقدند مصداق این کلمه همان حیوان است.

*در بعضی از روایات نیز از او با شکلى عجیب یاد شده و ویژگی های مختلفی را برای او ذکر کرده اند.

* جمعى دیگر به پیروى از روایات متعدّد دیگری که در این زمینه وارد شده او را یک انسان مى‏ دانند، یک انسان فوق العاده، یک انسان متحرّک و جنبنده و فعال که در آخر الزمان ظاهر مى ‏شود و یکى از کارهاى اصلیش جدا ساختن مسلمانان از منافقان و علامت ‏گذارى آنها است.

برخی از مفسّران نیز با استناد به روایاتی که در ذیل آیه شریفه آمده، قول دوم را پذیرفته اند؛ و در تأویل آن به روایاتی تمسّک کرده اند که دابة الارض را، شخص امام على (ع) می داند.

* احادیث دیگری نیز در این زمینه وجود دارد که مى ‏توان از «دابة الارض» مفهوم کلى ‏ترى را استفاده کرد که بر هر یک از پیشوایان بزرگ که در آخر زمان قیام و حرکت فوق العاده مى ‏کنند و حق و باطل و مؤمن و کافر را از هم مشخص مى ‏سازند، منطبق ‏شود.

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
يکشنبه 24/2/1391 - 12:28 - 0 تشکر 452948

هوالعزیز
سلام


صعصعه بن صوحان از امیرالمؤمنین على(علیه السلام)در مورد خروج دجّال كه از علائم ظهور امام مهدى (عج) است، مى پرسد.

آن حضرت مى فرماید:
 «... علامت خروج دجال،
 این است كه نماز را سبك شمارند
 و امانت را ضایع كنند
و دروغ را حلال بدانند
و ربا بخورند و رشوه بگیرند
 و ساختمان ها را بلند سازند
و دین را به دنیا بفروشند
و سفیهان را به كار گیرند و با زنان مشورت كنند
و قطع رحم كنند و از هواهاى نفسانى تبعیت كنند
و خون ریزى را سبك شمارند
و حلم، ضعف شمرده شود و ظلم فخر باشد
و حاكمان، فاجر و وزیران، ظالم باشند
و عارفان ضعیف و قاریان، فاسق باشند
و شهادت دروغ آشكار شود
و فسق و فجور و بهتان و گناه و طغیان علنى شود
و قرآن ها، تزیین شود و مساجد آراسته گردد و مناره مرتفع شود....
زنان با شوهران خود به خاطر حرص دنیوى، در تجارت شریك شوند و...»

_____________
بحارالأنوار، ج 52، ص 193

وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ

 
سه شنبه 26/2/1391 - 14:46 - 0 تشکر 453898

بنام خدا


سلام


حضرت عیسی(ع) به نص و تصریح قرآن كریم از دنیا نرفته است و هنوز هم زنده است و خداوند او را به آسمان‌ها برده است«زمانی كه دشمنانش می‌خواستند او را بكشند كس دیگری را اشتباهاً به جای حضرت عیسی(ع) به دار آویختند». قرآن در این مورد می‌فرماید: «... وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُوا فِیهِ لَفِی شَكٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ یَقِیناً * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَیْهِ او را نكشتند و او را به صلیب نكشیدند، بلكه این بر آنان مشتبه شد (كسی شبیه حضرت عیسی كشته شد). و خداوند او را به سوی خود بالا برد... »(نساء ،157-158 )
حضرت عیسی(ع) قبل از فوتش نزول می‌كند. چنان كه در بعضی روایات آمده كه حضرت عیسی(ع) در آخر الزمان از آسمان می‌آید و یهود و نصاری در آن روز به وی ایمان می‌آورند.(ترجه المیزان، ج5، ص220 ذیل آیه 159 سوره نساء). و ایمان به حضرت عیسی(ع) مصداق پیدا نخواهد كرد مگر زمانی كه ایمان به پیامبر خاتم بیاورند. چون حضرت عیسی(ع) بشارت به آمدن وجود مبارك پیامبر اسلام داده بود.


این نزول از آسمان در زمان ظهور حضرت ولی عصر(ع) خواهد بود.

از جمله مسائلی كه در روایات ما به آن پرداخته شده است مسئله نزول حضرت عیسی(ع) از آسمان هنگام ظهور امام زمان(ع) و اقتدای حضرت عیسی(ع) در نماز به امام زمان(ع) است. این روایات كه متعدد است هم در كتب شیعه آمده است و هم در كتب اهل سنت. ما به چند روایت بسنده می‌كنیم.
1.در صحیح مسلم كه از اصلی‌ترین كتب حدیثی اهل سنت است آمده است كه جابر بن عبدالله انصاری از پیامبر(ص) نقل می‌كند كه حضرت فرمودند: «دائماً طایفه‌‌ای از امتم بر حق و ظاهرند تا روز قیامت. سپس فرمود: عیسی بن مریم از آسمان فرود آید. امیر آنها به حضرت عیسی می‌گوید پیش آی و برای ما امامت كن او در جواب می‌گوید: «خیر به راستی بعضی از شما بر بعضی دیگر امیر است به جهت اكرام خدا بر این امت».(صحیح مسلم، ج1،ص 137)
2.ابو سعید خدری از رسول خدا(ص) نقل می‌كند كه آن حضرت فرمودند: «منا الذی یصلی عیسی بن مریم خلفه؛ از ماست كسی كه عیسی بن مریم به او اقتدا كرده و نماز می‌گزارد»(مسند احمد، ج1، ص84)
3.امام باقر(ع) فرمودند: .... خداوند عزوجل به واسطه او دینش را ظاهر می‌كند. هر چند مشركان به آن كراهت داشته باشند. روی زمین جای خرابی نیست مگر آن كه آباد می‌شود. و روح الله عسی بن مریم فرود می‌آید و پشت سر او آقامه نماز خواهد كرد(و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه).(بحار الانوار، ج52، ص191، حدیث 24)
گفتنی است آنچه از روایات استفاده می‌شود اصل نزول حضرت عیسی(ع) و نماز‌خواندن ایشان پشت سر امام مهدی(ع) است. و در رابطه وقت نزول حضرت عیسی هنگام ظهور، سخنی به ما نرسیده است.

خدا نکنه تا آدم نشدیم دنیا بهمون رو کنه

کربلا کربلا اللهم الرزقنا

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع)

برو به انجمن
انجمن فعال در هفته گذشته
مدیر فعال در هفته گذشته
آخرین مطالب
  • آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
    آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
  • بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
    جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
  • اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
    خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
  • اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
    پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
  • نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
    اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.