تبیان، دستیار زندگی

 اکران فیلم قلاده‌های طلا که بر اساس حوادث واقعی رخ داده بعد از انتخابات ریاست جمهوری ساخته و هم‌اکنون بر پرده سینماهای تهران و شهرستان‌هاست بازتاب‌های زیادی را در داشته است که یکی از این فضاها صفحات اجتماعی چون فیس بوک است.

کیفیت بالا با حجم ۳۲۸ مگابایت

کیفیت متوسط با حجم ۱۷۲ مگابایت

کیفیت پایین با حجم ۵۱ مگابایت

http://www.irfreeup.com/di-UR9R.jpg


http://www.irfreeup.com/di-R9BN.jpg


(فیلم قصد داره اینا رو توجیه کنه)


زنان را با آزار دادن تحریك نكنید هر چند آبروى شما را بریزند، یا امیران شما را دشنام

دهند، كه آنان در نیروى بدنى و روانى و اندیشه كم توانند، در روزگارى كه زنان مشرك

بودند مأمور بودیم دست از آزارشان برداریم، و در جاهلیّت اگر مردى با سنگ یا چوب

دستى، به زنى حمله مى ‏كرد، او و فرزندانش را سرزنش مى ‏كردند

(نهج البلاغه نامه 14)

شنیده‏ام مهاجم به خانه‏های مسلمانان، و کسانی که در پناه اسلامند درآمده، گردنبند و دستبند
و گوشواره و خلخال از گردن و دست و پای زنان به در می‏کرده است، حالی که آن

ستمدیدگان برابر آن متجاوزان، جز زاری و رحمت خواستن سلاحی نداشته‏اند. 

اگر از این پس مرد مسلمانی از غم چنین حادثه بمیرد، چه جای ملامت است؟

نهج البلاغه خطبه 27

سلام
من میگم اگه قسمت فرهنگیمون انقد فعال شده که ازین کارا میکنه و بقولی سفارش میده, دست مریزاد داره , از ترسو بودن و دست به عصا راه رفتن بعضیا دست برداشته ؟ بابا آفرین داره
فرض سفارشی باشه , نه تنها مشکلی پیش نمیاره باعث خرسندی هست که کمی بلد شده جلوی قشر قلیلی که فقط در جاهای مختلف وِلو هستند و حالا حالاها دهنشون بسته نمیشه, بایسته.
مردم عقل دارند با حرف این و اون (که سوختن و فقط ادعای اطلاعاتشون میشه و چهار چشمی چسبیدن به اخبار جبهه کفر) عوض نمیشن.
من که خوشحال میشم ملت با این چیزهای کوچک چهره هاشونو نشون میدن
خسته نباشید به همه اونایی که مقاوم مخصوصا در حیطه فرهنگی ایستاده اند

سلام

شما دیگه چرا؟

نمیدونم برنامه هفت جمعه قبل رو دیدن یا نه ولی بحث خوبی بین آقای معلم و اون دوست یا لثاراتیمون بود

آقای جیرانی و معلم حرف خیلی قشنگی زدن....عقیده هر دو بر این بود که سینمای ایران به تئوری مارکسیستی اداره میشه

اقای جیرانی افکار این دوست یا لثاراتیمون رو به افکار آقای ژدانوف تشبیه کردن

اونم میگفت ما باید تصویر آرمانی جامعه سوسیالیستی را نشان بدیم نه تصویر واقعی اون رو


به نظر من فیلم های مثل قلاده های طلا از اون نوع فیلم هایی هست که میخواد یه تصویر دلبخواه از اتفاقات بعد از انتخابات رو نشون بده نه تصویر واقعی


به نظرم منم فیلم قلاده های طلا اصلا قصدی جز پروپاگاندا نداره!

کدوم معلم؟ همون که نشریه هم داره؟
اوشون که ماشاالله دارن!!

آره همون که کافره و برای دست مریزاد گفتن به کسایی که زنها رو با باتوم میزدن فیلم ساخته!

خدا همه را شفای عاجل عنایت کنه
ههههههههه

وای خدای من

دریغ از یک سخن معقول و مستدل!

تمسخر و نیش که نشد پاسخ

انا لله و انا الیه راجعون :(

اصولا اندیشه ای که آبشخورش عاری از منطق و عدل و ادبیات نیکو باشه نمیشه از مدافعانش بیشتر از این انتظار داشت.....قصد توهین ندارم تنها مقصودم اینه که هیچگاه طرفداری از اندیشه ای رو نکنین که جیبهاش به جای پاسخ معقول و مستدل مملو از تمسخر و تکفیر و توهم توطئه هست

اشتباه از من بود که وارد بحث شدم

موفق باشید

سلام.
اشکال بعض رفقا اینه که شوکه شدن، چون سینما قبل این محل گفتن حرفایی بود که خودشون در لفافه ی فیلماشون می گفتن ولی یهو یه فیلمی رو جلوشون دیدن که حس میکنن که تنها تریبون خیال پردازی هاشون هم داره محل گفتن حرفایی می شه که سی و چند ساله دارن خفه اش میکنن و ادمای متفاوت از خودشون اومدن و حرف میزنن.
من زیاد به ایسم ها کار ندارم؛ شما برای اینکه بدونید با چه جوی توی سینما مواجه هستیم، مستند رو ببینید و خیلی هایی که امروز حرف از ادب و قبول کردن حرف مخالف رو می زنن، وقتی مواجه با فیلمی شدن که حرف اونا نمی زنه، و احساس خطر کردن چه جوری رفتار میکنن با هنرمند و به شدت دست به حذف و فحش و کار تخریبی تو شبکه های اجتماعی و شبکه های اونور ابی می کنن.

هیچ ایرادی نداره بعض عصبانی هستن، یا ناراحتن، اعتراض دارن، یا تیکه های سفارشی می ندازن.

وقتی توجیه هایی که برای تخریب یه فیلم میارن همون توجیه هایی هست که باقی رفقاشون توی فیس بوک میزنن و حتی مسیح علی نژاد هم دوس داشت تا بگه این فیلم سفارشی رهبری بوده،
این نشون میده که توجیه ها ابداعی نیست، یه جوری جوسازی و بهونه جوییه. توی دانشگاه ما خیلیا فحش میدن، با اون که ندیدن! موقع اغتشاش هم اصلا تهران نبودن!

این «از فلانی متنفرم» یعنی چی؟! یعنی چه تفکری؟
در صورتی که مردم، در سطح عمومی، اصلا قاطی این خط کشی ها نیستن، این فیلم حتی اگه سفارشی بوده، فروشش و استقبال مردم، یعنی مردم تشنه ی دونستن هست و به کارگردانش هم اعتماد داشتن.
وقتی اخراجیا و جدایی با هم پخش میشد مردم قاطی این «خط کشی» های «قشر روشن فکر نما» توی فیس بوک و توییتر و بی بی سی و اینجور محافل نشدن، خواستن ببینن، دیدن.

خیلی ها هم جدایی رو دیدن هم اخراجیا رو!
 ولی هیچ وقت ابراز تنفر نکردن؛ دلیل این بود که برعکس کارگردان اون فیلم که فیلمش رو میخواست متعلق به یه جریان خاص جا بندازه، مردم می خواستن فیلم رو برای خودشون بدونن.

زیر پا گذاشتن کپی رایت با انتشار بیانیه ی سبزها؛ درمورد اخراجیایی که رو پرده بود، سی دی هاش رو تکثیر کردن که هنوز رو پرده بود توی شهر ما توی کلوپ ها سی دی شو داشتن. اینکارا رو بذارید کنار عصبانیت امروز.

امروزم این نعره ها فایده نداره، کم کم، گفتمانی که ازش می ترسن نفوذ می کنه و انقلاب دوباره ای برای گفتن حرفای مردم توی سینما و سیما پیدا میشه. کارگردانای میان برای گفتن حرفایی که من بچه مستضعف هم خودم روی پرده سینما ببینم، واقعیت ها رو روی پرده ببینم نه  تهمت مدام و سیاه نمایی مدام به خانواده های  که جزوشونم.

یا علی