تبیان، دستیار زندگی

*‌به دلیل همین مشکلات است که احساس می‌شود برای فصل بعد فکرهایی در سر دارید و شاید نخواهید در استقلال بمانید؟
من واقعا خسته شده ام. فشار کار آنقدر زیاد است که توقعات با توجه به امکاناتی که ما داریم خیلی بالا است. این همه توقع را نمی‌شود جواب داد. در مورد پول گرفتن هم همین طور است. ما چرا هر روز باید برای گرفتن بودجه به وزارت ورزش مراجعه کنیم. یک بار با آقای وزیر جلسه می‌گذاریم و به او می‌گوییم مثلا ما n تومان می‌توانیم تهیه کنیم. شما چه مقدار می‌توانید؟ مثل همان جلسه‌ای که با آقای سعیدلو داشتیم و به او گفتیم استقلال می‌تواند 11 میلیارد درآمدزایی کند و قرار شد مابقی آن را سازمان تربیت بدنی تامین کند اما وقتی مسئولان ورزشی می‌گویند مثلا n تومان می‌توانند پرداخت کنند ما چرا هر روز باید دنبال این مبلغ بدویم.
روزی که به سفر خارجی می‌خواهم بروم از صبح باید در فدراسیون باشم تا بتوانم 300 میلیون از سازمان لیگ بگیرم تا به این سفر بروم. چرا باید یک مدیر باشگاهی این همه مشکلات داشته باشد؟ این چیزهایی است که هر کسی را خسته می‌کند و ما باید با همین امکانات مدیریت کنیم. مثلا ساعت 12 شب به قطر رفتم و 5 صبح رسیدم. دو ساعت استراحت کردم و سپس تا آخر شب به دنبال کارهای تیم بودم و در نهایت بار دیگر 12 شب به سمت تهران حرکت کردیم و ساعت 4 صبح به تهران رسیدیم.
در این چند روز 4 ساعت بیشتر نخوابیدم. تلویزیون گاهی نشان می‌دهد هواداران من را تشویق می‌کنند و من هم برای آنها دست تکان می‌دهم و هر کس نداند پیش خود فکر می‌کند یکی مثل من عجب کیفی می‌کند ولی این همه دردسر را پشت پرده کسی نمی‌بیند.

*‌با توجه به این سیستم که هر کسی را فرسوده می‌کند،‌ چرا عده‌ای سعی دارند در کار مدیریتی اختلال ایجاد کنند و باعث می‌شوند کام یک مدیر تلخ شود.
برای اینکه صداقت در کار نیست.
*‌اما این مسئله برای همه پیش می‌آید؟
خیر. مثلا یکی مثل آقای رویانیان در جایگاهی قرار گرفته که دسترسی به پول برایش زیاد است

*‌چه فرقی بین شما و رویانیان است. او برند پرسپولیس را در اختیار دارد و شما برند استقلال؟
مسئله شخص نیست بلکه آن موقعیتی است که در آن قرار می‌گیریم. یعنی موقعیت شغلی که آقای رویانیان دارد این امکان را به او می‌دهد تا دسترسی بهتری به پول داشته باشد. این بد نیست اما برای ما این امکانات نیست. مثلا من مورد فرهاد مجیدی را مثال زدم فقط خواستم مثالی زده باشم. می‌گویم شما ژورنالیست هستید و باید حرف‌ها را انتقال دهید. اشکالی ندارد به شرطی که حرف‌های دو طرف را مطرح کنی. شما اگر دیدی حق با کیست، از حق دفاع کن. ما اینجا می‌دانیم حق با کیست اما به سمت کسی می‌رویم که ناحق می‌گوید و می‌خواهیم ناحق را حق جلوه دهیم. این مسائل درد دارد و ناراحتی به وجود می‌آورد و یک انسان را دلسرد می‌کند.
مثلا فرض کنید ما با آرش برهانی مشکل داریم. آیا نباید اول حرف باشگاه را بشنوید و سپس حرف او را و بعد که متوجه شدید حق با کیست، عدالت را رعایت کنید. نه اینکه به دلیل رفاقت با آرش برهانی باشگاه را تخریب کنید و با بالعکس. این چیز زیادی نیست که طلب می‌کنم.
می‌بینید تیمی که هفتم یا هشتم جدول است، از کارش حمایت می‌شود و حتی تبریک می‌گویند اما تیمی که در صدر جدول است نه تنها تبریک نمی‌گویند بلکه به دنبال بهانه برای به حاشیه بردن آن هستند. مثلا می‌گویند چرا گلی که یرکوویچ به الریان زد کم زور بود و چرا توپی که از خط رد شد به تور نرسید؟ آنها توقع دارند توپ که به سمت دروازه می‌رود تور را پاره کند! باور کنید این چیزهایی که می‌گویم هست. مثلا می‌گویند فلانی گل زد اما چه فایده، گل ساده‌ای بود. مهم گرفتن سه امتیاز است. از این جور مسائل زیاد داریم و من رویم نمی‌شود همه آنها را بگویم. همه اینها آدم را دلسرد و کم حوصله می‌کند.

*‌اگر بخواهید صادقانه جواب بدهید برای فصل بعد با پرویز مظلومی همکاری می‌کنید؟
مربی‌ای که خوب کار می‌کند را از دست نمی‌دهیم و مظلومی هم خوب کار می‌کند.

*‌مظلومی در مصاحبه‌ای گفته بود دوست دارد جام بگیرد و بماند. در صورتی که پیش از این گفته بود جام بگیرد و برود، چرا؟
این روحیه خوبی است. وقتی مربی جام می‌گیرد باید بماند.

*‌در مورد کمپ باشگاه استقلال صحبت کنید. چه اتفاقی افتاد که پس از این همه مدت ساخت کمپ آغاز شد.
من زمینی را 10 سال پیش گرفته بودم و احساس ترس کردم چرا که این زمین رها و حاشیه‌ سازی‌های زیادی هم شده بود و می‌گفتند این زمین معارض دارد. این زمین 40 هزار هکتار بود و می‌گفتند هر مقدار که معارض دارد را از دست بدهیم و مابقی‌ را برای باشگاه استقلال کمپ بسازیم.
به همین دلیل با وجود مشکلاتی که داشتم، تمام وقت خود را گذاشتم تا این زمین ساخته شود. برایم حرف و حدیث‌هایی هم آوردند و گفتند فتح‌اله‌زاده از این زمین سود کرده است. در صورتی که این زمین صددرصد برای باشگاه استقلال است و من یک درصد هم سهام ندارم.
اکنون در حال ساختن سکو برای هواداران هستیم. همچنین یک ساختمان بزرگ اداری که موزه باشگاه استقلال هم در آن قرار دارد، ساخته می‌شود. قرار است پس از ساخته شدن این ساختمان محل باشگاه استقلال به این مکان انتقال پیدا کند و محل فعلی باشگاه برای انجام امور اداری نگه داشته شود.
در فاز دوم این کمپ می‌خواهیم یک هتل 5 ستاره، دو پاساژ بزرگ، یک سالن برای برپایی مراسم و یک رستوران با پارکینگ افتتاح کنیم. از خرداد سال 91 کلید ساختن فاز دوم زده می‌شود.

*‌اگر شما در استقلال نمانید برنامه‌ها طوری است که نفر بعدی به ساخت فاز دوم کمپ استقلال ادامه دهد؟
این مسائل سلیقه‌ای است. من مجبور شدم با وجود همه مشکلاتی که با بی‌پولی داشتیم، این کمپ را بسازم. امسال 3 میلیارد تومان بابت ساختن کمپ استقلال هزینه کردیم اما این 3 میلیارد را از بودجه باشگاه تامین نکردم بلکه از طریق دوستان و آشنایان به خصوص شهردار محترم منطقه 5 اعتبارات این کمپ را تامین کردم. دکتر طلوعی خیلی به ما کمک کرد. ما این کمک‌ها را بلاعوض گرفتیم. بخش جزئی از ساخت این کمپ را از بودجه باشگاه برداشتم که آن هم مربوط به زمانی بود که قرار بود آقای سعیدلو 500 میلیون تومان به استقلال بدهد که همه این مبلغ داده نشد‌ و ما 300 میلیون آن را هزینه کمپ کردیم.
برای فاز دوم باید سرمایه‌گذار بگذاریم تا بتوانیم همه این تشکیلات را بسازیم. این زمین اکنون 70 میلیارد تومان قیمت دارد که با ساختن کمپ مبلغ آن به 80 میلیارد تومان رسیده است.
اگر ما هیچ کاری هم نکرده باشیم با همین ساختن کمپ 80 میلیارد به اندوخته‌های استقلال اضافه کرده‌ایم. من 5-6 جام قهرمانی با استقلال آورده‌ام اما اینقدر که ساخت این کمپ مرا خوشحال کرد آن جام‌های قهرمانی خوشحالم نکرده است. همین که این کمپ را برای هواداران آماده می‌کنم، انگار که 10جام به این هواداران داده‌ام.

*‌فکر می‌کنید استقلال چه زمانی بتواند قهرمان آسیا شود؟
اگر من بمانم و بتوانم خودم را متقاعد و این سختی‌ها را مرور کنم و ببینم مرد ماندن هستم، سال آینده می‌توانیم قهرمان آسیا شویم.

*‌فکر می‌کنید استقلال چه چیزی برای قهرمانی آسیا کم داشته باشد؟
این تیم نیروی یدکی کم دارد. یعنی اگر اکنون تیموریان و جباری برسند خوب است. در همین حد نیروی کمکی می‌خواهیم تا در آسیا قدرت داشته باشیم.
شما برنامه‌های استقلال را مرور کنید. بعد از بازی با الریان قطر با راه‌آهن بازی کردیم و سپس در لیگ قهرمانان آسیا روز اول فروردین با نسف قاشی ازبکستان بازی داریم. پنجم و نهم فروردین هم در لیگ برتر با ذوب‌آهن و ملوان مسابقه داریم. استقلال نه نیم فصل داشت و نه عید داریم. اکنون همه مربیان لیگ بدون استثنا گله دارند که چرا بازی‌ها فشرده است. شما حساب کنید استقلال با همه این فشردگی لیگ باید در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا هم بازی کند. واقعا بچه‌های ما خالی کردند. استراحت کافی نداشته‌اند. ما در هیچ شرایطی نتوانستیم اردو بزنیم.

*‌در انتخابات فدراسیون فوتبال رأی نیاوردید و این عجیب بود. می‌گویند برای رأی آوردن نیاز به لابی کردن است. چرا شما این لابی را نکردید؟
من لابی نکردم و از 75 نفری که عضو مجمع فدراسیون هستند به یک نفرشان هم زنگ نزدم. فقط با یکی از مسئولان جزیره کیش تماس گرفتم و از او به دلیل پر کردن یکی از فرم‌هایی که باید به امضا می‌رسید، تشکر کردم. به این دلیل تماس نگرفتم که در نیمه‌های راه احساس کردم که یک سری کارهای زشت در حال انجام شدن است! مثلا بعضی‌ها گفته بودند Xو Y بیایند ما به آنها رأی می‌دهیم. من از این کار بدم آمد. به همین دلیل لابی نکردم ضمن اینکه یکی دو تا از دوستان پهلوانی یادشان رفت. یعنی تا آنجا که می‌توانستند از من استفاده‌هایشان را کردند و آنجا که باید این استفاده‌ها را پس می‌دادند رویشان را طرف دیگری گرفتند!
وقتی این رفتار را دیدم احساس کردم این پست‌ها خیلی بی‌ارزش است و اینکه بخواهیم خودمان را کوچک کنیم تا داخل گروهی شویم و سهم خواهی کنیم. از این 29 نفری که مردانه به من رأی دادند تشکر می‌کنم و از آنهایی که رأی ندادند هم تشکر می‌کنم و به دوستان جدیدی که در هیئت رئیسه فدراسیون راه پیدا کردند تبریک می‌گویم و امیدوارم کار بزرگی که به آنها محول شده، به درستی انجام دهند. این را بگویم همین که مجمع استقلال خود را حفظ کرد جای تبریک دارد. اینکه مجمع تا چه اندازه تخصصی رأی داد باید بگذاریم به عهده تاریخ تا قضاوت کند که مجمع فدراسیون چه میزان در تصمیمی که گرفته، درست عمل کرده است.