9الهی، تو دوست می داری که من تو را دوست دارم با آن که بی نیازی از من. پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری با این همه احتیاج که به تو دارم.الهی، من غریبم و ذکر تو غریب. و من با ذکر تو الف گرفته ام ؛ زیرا که غریب با غریب الف می گیرد. الهی، اگر فردا گویند چه آوردی؟ گویم : خداوندا ، از زندان، موی بالیده و جامه شوخگن و عالمی اندوه و خجلت توان آورد . مرا بشوی و خلعت فرست و مپرس !

همه گفتند ما هم می گوییم: خدایا من خیلی پر رو هستم. تو همه چی بهم دادی. من هیچ هم از خودم ندارم. اما با این همه نعمت (که واسه من زیادند و واسه خودت اپسیلن) من تمام این نعمت های خودتو به رخت می کشم و با تمام غرور در برابرت سرکشی. اما تو با صبرت به من مهلت میدی تا باشد روزی آدم شوم. این بماند. اون چه که بهم نمیدی رو ازت میخوام اما تو بهم نمیدی چون همیشه بهم بهترشو دادی. اون چه که نمی خوام رو بهم میدی اما من به لطفت هیچ توجهی ندارم و فقط به راحتی ازش می گذرم. به اینکه روزی میمیرم ایمان دارم اما هیچ گاه در برابرت زانو نزدم و ازت عذر خواهی نکردم. می دونم که اگه بخوای تو یه چشم به هم زدن، نیست و نابودم می کنی ولی هیچگاه تسلیم امرت نشدم و تو باز هم بهم لطف کردی. بهم گفتی از شیطان دوری کن که او دشمن آشکار توست اما من باور نکردم و خواستم دشمنی اش را تجربه کنم تا باور کنم و این کار را کردم و پشیمان شدم. اما تو باز هم از من روی بر نگرداندی و در توبه را باز گذاشتی و بیشتر از آنچه که من به تو خیانت کردم تو به من لطف کردی و گفتی گناهانت را تبدیل به حسنات کردم. خدایا مرا ببخش! به خاطر خطاهایی که کردم. همیشه به خودم گفته ام و می گویم که من ضعیف النفسم اما تو مرا تنها نگذار تا پادشاه نفس خویش گردم.

با سلام

حس قشنگتو خراب نمی کنم اما نمیدونم باید روی چی بحث کنیم یا چی بگیم

اگه درد و دله

من خراب لحظه های با تو بودنم جهنمم با تو بهشت بود اما بهشتم بدون تو جهنم شده نمی خوای بازم نسیمتو به صورتمو بکشی نمی خوای بگی بازم دوستم داری عقده ای شدم خدا نمی خوای بازم حست کنم؟

...

یا علی

به نام خداسلام

"یا حی و یا قیوم"

مناجات نامه

ای بار خدای و كردگارم

من فضل تو را سپاس دارم

زیرا كه به روزگار پیری

جز شكر تو نیست غمگسارم

جز گفتن شعر زهد و طاعت

صد شكر تو را كه نیست كارم

توفیق دهم برآنكه در دل

جز تخم رضای تو نكارم

راز دل هر كسی تو دانی

دانی كه چگونه دل فكارم....

ناصر خسرو

خداى نامه
خدایا! دلمان را از زنگار خطا بزداى.
خدایا! دیده دلمان را با نور خودت روشن فرما.
خدایا! به خلوت نشینان دل شب سوگند! از دلمان كدورتها را دور ساز.
خدایا! دلمان را از پرتو ذاتت روشن گردان.
خدایا! دلمان را نواى عاشقانه عطا كن و چنان كن كه از دلمان جز ناله عشق برنخیزد.
خدایا! دلمان را سرشار از تقوا كن.
خدایا! دلمان را جایگاه شیطان مساز.
خدایا! دلمان را از چنگال نَفْس و وسوسه هاى شیطان رها ساز.
خدایا! چنان كن كه فقط با تو و به تو دل خوش كنیم.
خدایا! دلمان را از خود محجوب مكن.
خدایا! دلى سلیم و قلبى منیب عطایمان كن.
خدایا! دلمان را لبریز از نور ایمان كن.
خدایا! ما را اهل دل گردان، نه بنده دل.
خدایا! چشم دلمان را باز فرما.
خدایا! دلمان را به قدّ و خَد و خَط بى مثالت مشتاق گردان.
خدایا! چنان كن كه همه دل باشد و همه دل.
خدایا! كور چشم از مشاهده خَلْق محروم است و كور دل از مشاهده حق. مارا در زمره این دو گروه قرار مده.
خدایا! دل را بیمار و از خود منحرف نفرما.
خدایا! چنان نباشد كه فقط درماه مبارك رمضان قرآن به سر كنیم، بلكه در همه ماهها، به دل كنیم.
خدایا! چنان كن كه تو را یاد كنیم و دلمان لبریزاز یاد تو باشد.
خدایا! با تغذیه حلال دلمان را رشد دِه.
خدایا! با یاد خود دلهامان را آرامش و آسودگى بخش.
خدایا! مگذار خندههاى بسیار و بلند دلمان را بمیراند.
خدایا; اى مقلّب القلوب! دلمان را از غفلت بگردان و بیدار ساز.
خدایا! اخلاق ناپسند، بویژه بُخل و سوءخُلق رااز دلمان دور كن.
خدایا! مارا دلسوز حال مردم قرار ده.
خدایا! ما را سنگدل مكن.
خدایا! مارا از سوز و اشتیاق دل براى تو، بىخبر نگذار.
خدایا! دل مارابه معصیت شاد مگردان.
خدایا! چنان كن كه از گفتن و شنیدن چیزهایى كه دلمان را مىمیراند، دورى كنیم.
خدایا! دل ما را از دنیا و زخارف آن جدا ساز.
خدایا! لذت گناه را از دلمان بِدَر كن.
خدایا! با پروا از خودت ، یاد مرگ و تلاوت كتابت، دلمان را جلا ده.
خدایا! دلمان را آرام كن و آسودگى بخش.
خدایا! دلمان را به دیدار صاحب جمال و كمال الهى خیره گردان.
خدایا! چنان كن كه دل از خاك و مال برداریم.
خدایا! چنان كن كه دلى از ما نرنجد.
خدایا! ما را از اسرار دل با خبر كن.
خدایا! دل بى دردمان را به درد آور.
خدایا! دل را كه حَرَم توست، حفظ فرما.
خدایا! دلمان را بشكن.
خدایا! دعاى خسته دلان را مستجاب گردان.
خدایا! سخنى را كه از دل برآید، بر دلمان بنشان.
خدایا! ما را در زمره دلشكستگان و دلسوختگان قرار بده.
خدایا! ما را دلباخته جمال خود كن.
خدایا! چنان كن كه آیه تطهیر و صفاى دلمان را تلاوت كنیم.
خدایا! دلمان را از عشق به خودت روشن گردان.
خدایا! دلمان را به بهترین نیّات منتهى گردان.
خدایا! دلمان را پاكى ده.
خدایا! چنان كن كه دل فقط به تو رو كند.
خدایا! به عزت و جلالت! آگاهى و نورانیّت دل به ما عطا فرما.
خدایا! چنان كن كه قرآن در دلمان رسوخ كند.
خدایا! مگذار دل كسى را بسوزانیم یا بشكنیم.
خدایا! دلمان را از دانش و معرفت و بصیرت سرشار كن.
خدایا! دلمان را مورد مشیت «العلم نور یقذفهالله فى قلب من یشاء» قرار ده.
خدایا! نعمت لقایت را روزیمان گردان.
خدایا! چنان كن كه از لقایت در غفلت نباشیم.
خدایا! گفتار و كردار و نوشتارِ نیك را روزیمان قرار ده.
خدایا! درهاى رحمتت را به رویمان بگشا.
خدایا! تكبر را از دلمان بِدَر كن.
خدایا! چنان كن كه حقیقت را با صفاى دل دریابیم.
خدایا! چنان كن كه روى به بارگاه تو آوریم.
خدایا! به ما توفیق ده سوز دل امام حسین(علیه السلام) را درك كنیم.
خدایا! دلمان را مأنوس با امام حسین(علیه السلام) بگردان.
خدایا! خریدار دلمان باش.
خدایا! دلمان را صفا بخش.
خدایا; اى معشوق دل آگاه و بینا! دلمان را از یاد خود غافل مكن.
خدایا! دلمان را به ذكرت شیرین كن.
خدایا! دلمان را شیداى رویت فرما.
خدایا! با خودت دلمان را شاد گردان.
خدایا! با نور لطفِ خود دلمان را روشن فرما.
خدایا! دلمان را از نور عبادت روشن كن.
خدایا! جان و دل را به شوقت زنده گردان.
خدایا! دل را صفا بخش و بر این دل بیچارگان نظرى كن.
خدایا! خانه دلمان را با لطفت آباد كن.
خدایا! دلمان را به نور حقیقت، فروزان فرما.
خدایا! دلمان را آسودگى بخش .
خدایا! به سوز دل فاطمه زهرا(علیها السلام)! دلمان از مهر و ایمان سرشار فرما.
خدایا! سوگند به پیامبرانت! دلمان را تسلیم خود گردان.
خدایا! جوانانمان را با نشاط و زنده دل فرما.
خدایا! در آیینه دل عكس رویت را بنما.
خدایا! دلمان را جایگاه كینه و حسد قرار مده.
خدایا! در دلمان رأفت و مهربانى قرار ده.
خدایا! دلهامان را به یاد خود خاشع و فروتن فرما.
خدایا! آرامش و وقار را بر دلمان فرو فرست.
خدایا! همه لذتها را به بندگانت ببخش و دردها را از ما دور كن.
خدایا! دل دوستانت را به نور معرفت روشن كن.
خدایا! دلمان را از دانش و آگاهى سرشار كن.
خدایا! به صفایى كه در دل مؤمنان نهادى! باغ دلمان را همواره تازه و سرسبز بدار.
خدایا! دل عاشقان نشانه مهر توست. تیر اشتیاق را بر دلمان بنشان.
خدایا! صورت انبیا و ائمه را در صفحه نورانى دلمان بنمایان.
خدایا! دلمان را از وسوسههاى اهریمن نگهدار.
خدایا! زبانمان را با دلمان یكسان گردان.
خدایا! ما را تشنه دیدارت گردان.
خدایا! دیده دلمان را با نور حضورت، رَشْك ضیا گردان.
خدایا! بر خانه دل تجلى كن و كاشانه دل را آباد گردان.
خدایا! دل آگاه و جان روشن، ببخشاى و دل پر غصهمان را شاد كن.
خدایا! دعاى شكسته دلان مستجاب گردان.
خدایا! دل را در غم عشقت بسوزان.
خدایا! همواره نور خانه دل و مونس كاشانه دلمان باش.
خدایا! دلمان را غرق حكمت كن.
خدایا! دلمان را غرق نور رضا كن.
خدایا! دلمان را از كرم پرنور گردان و به مهر و عفو خود شاد گردان.
خدایا! گناهان را از صفحه دل بشوى.
خدایا! دلمان را از نور بندگى روشن فرما.
خدایا; اى چراغ خانه دل! درى از لطف بر ما بگشا.
خدایا! دلمان را از نور یقین روشن كن و اسیر روى خود بنما.
خدایا! چنان كن كه همواره نگهبان كشور دل باشیم.
خدایا! چنان كن كه با ذكر تو خانه دلمان را جارو كنیم و از غبار كدورت و خاشاك یاد غیر تو پاك گردانیم.
خدایا! با قرآنت دلهاى پیروانت را سلامت و شفا بخش.
خدایا! دلهاى ما را نمیران.
خدایا! دل پدر و مادرمان را از ما شاد فرما.
خدایا! دل امام زمان (عجّلالله فرجه) را از اَعمال ما خشنود گردان..
خدایا! ما را از شر شیطان حفظ كن! آن موجود پلید و خطرناكى كه انسان را
خدایا! ما را از ابلیس كه مىكوشد دین و ایمان را از دلمان برباید، دور نگهدار.
خدایا! آتش فروزان عشقت را در دلمان خاموش مكن.
خدایا! چنان كن كه مخفیگاههاى دل را بشناسیم و بدانیم با آنها چكنیم.
خدایا! اكنون كه با دل شكستهام، كلبهاى ساختهام و در آن با احادیث و كلمات تامه، زندگى را سپرى مىكنم، از تو مىخواهم این گونه حالات و زندگى مرا مستدام بگردانى.
خدایا! ما را از درد دل بىخبر مگذار.
خدایا! شوردلى را از دلهاى ما دور كن.
خدایا! چنان كن كه از گفتن و شنیدن مطالبى كه براى دلمان ناخوش است، دورى جوییم.
خدایا! دلمان را هواى خود ده.
خدایا! چنان كن كه یك شب از خواب گران برخیزیم و دژ دل را از خصیصه خبیثه و اخلاق رذیله با آب دیده پاك گردانیم.
خدایا! با شكار كردن حیوانات و شنیدن موسیقىهاى مبتذل دل نازنین ما را سخت و سنگین مفرما.

خدایا! دل بیدارمان را در مسیر عطر معنویت قرار ده و چشم دلمان را به تماشاى آن بینا ساز.
الهى آمین.

خدای من! با نعمتت مرا آغاز كردى؛ پیش از آن كه چیزى به یادآمدنى باشم و از خاكم آفریدى و سپس در صلب‏ها جایم دادى؛ ایمن از سختى‏هاى دوران و رفت و آمد سالیان و روزگاران و من در دهلیزهاى تاریخ و زوایاى قرون، هماره از صلبى به رحمى كوچ مى‏كردم و این لطف و احسان تو بود كه مرا در زمان حكام كفر و در زمان عهدشكنان پیامبرْ ناشناس، لباس خلقت نپوشاندى و در وجود نیاوردى؛ بلكه زمانى روح آفرینش در من دمیدى كه بستر هدایت را از پیش گسترده بودى و جاده سعادت را هموار كرده بودى.

تو مرا از آبى ریختنى سرشتى و در ظلمات سه گانه میان گوشت و پوست و خون، سكنایم دادى. نه مرا در كار خلقتم گواه گرفتى و نه كارى از آفرینش را بر دوش من گذاشتى و سپس، مرا تمام و كمال، بى‏هیچ عیب و نقص، بر هودج هدایت نشاندى و به سوى دنیا گسیل داشتى و مرا در گهواره كودكى با دست‏هاى ملاطفتت حفظ كردى و از میان غذاها، شیرى خوشگوار برایم برگزیدى و دل‏هاى پرستاران را بر من مهربان كردى و مهربانى مادران را به كفالت من گماشتى و مرا از شر جن و انس در امان داشتى و مرا در مسیر تعادل از پرتگاه‏هاى زیادى و كاستى محافظت كردى.

 پس تو بزرگ و عزیز و بلند مرتبه‏اى؛ اى بخشندگى محض واى مهربانى تمام!

خدایا! من شهادت مى‏دهم با تمامى وجودم، از قله حقیقت ایمانم و از بلنداى بناى محكم یقینم، با خلوص و صراحت توحیدى‏ام و از اعماق پوشیده ضمیرم، با بندبند رگ‏هاى دیدگانم و روشنایى چشمانم، با چین‏ها و چروك‏هاى صفحه پیشانى‏ام، با زوایاى حفره‏هاى وجودم، با نرمینه پره‏هاى بینى‏ام، با تارها و دهلیزهاى پرده شنوایى‏ام، با تك‏تك اجزاى لب‏هایم و با تمامى حركات كلام آفرین زبانم، با فراز و نشیب‏ها و چم و خم‏هاى دهان و آرواره‏ام و رستنگاه دندان‏هایم، با همه مجارى خوردن و آشامیدنم، با جزء جزء بشره مغزم و پوست سرم، بانخاع و رگ‏هاى ریسمان گونه گردنم، با قفسه سینه‏ام، با رگ‏هاى طناب آساى حمایل بر دل و جگرم، با بندهاى پوشیده دلم، با اجزاى كناره‏هاى جگرم، با محتویات غضروف‏هاى دنده‏هایم، با گیره‏هاى بندبند مفاصلم، با انقباض عضلاتم، با گوشه‏هاى سرانگشتانم، با گوشتم، خونم، مویم، پوستم، عصبم، نایم، استخوان‏هایم، مغزم، رگ‏هایم و با همه اعضا و جوارحم كه از اوان كودكى و شیر خوارگى در من تافته و بافته شده، با آن چه زمین از من مى‏شناسد و حمل مى‏كند، با خواب و بیدارى‏ام، با حركت و سكونم و با ركوع و سجودم؛ خداى من! با همه اینها شهادت مى‏دهم كه اگر در عمرى جاودانه سر كنم و تمام هم و غم و تلاشم را بر شكرگزارى یكى از نعمت‏هاى تو بگذارم، نمى‏توانم. خداى من! حتى شكر یكى از نعمت‏هاى تو را نمى‏توانم؛ مگر باز به لطف و عنایت و توفیق تو كه آن نیز شكرى تازه و جاودانه مى‏طلبد و ثنایى تازه‏تر و ماندگارتر.

آرى معبودم! اگر من و تمام خلق شمارنده‏ات، همت كنیم و حرص بورزیم كه نعمت‏هاى قدیم و جدید تو را ـ نه سپاس بگزاریم كه ـ بشناسیم و در شماره آوریم، نمى‏توانیم؛ محال است بتوانیم.

... و چگونه بتوانیم؛ در حالى كه خودت در كتاب ناطقت و اخبار صادقت گفته‏اى:

«وَ اِنْ تَعُدّوا نِعْمَةَ اللّهِ لا تُحْصوها؛ اگر بخواهید نعمتهاى خداوند را بشمارید، نمى‏توانید».

خدایا! مرا آزرمناك خویش قرار ده، بدان‏سان كه انگار مى‏بینمت و مرا آن گونه حیامند كن كه گویى حضور عزیزت را احساس مى‏كنم.

الهی! دانایی ده که از راه نیفتیم و بینایی ده که در چاه نیفتیم.

الهی!آفریدی رایگان و روزی دادی رایگان ، بیامرز رایگان که تو خدایی نه بازگان.

الهی! بنیاد توحید ما خراب مکن و باغ امید ما بی آب مکن .

الهی! می بینی و می دانی و برآوردن می توانی.

الهی! بود و نابود من تو را یکسان ، از غم مرا به شادی رسان

آمین....