نیمیشِد یه پنجره تو کوچه آشتی وا کُنی
اِز لبی طارومیا اسمی منو صدا کُنی
سرِدا می ندازی پاین، دلم براد یُخدِه میشِد
نیمیشِد آسِکیَم شُدِس به من نیگا کُنی
مِثی کفتِر پِریدی اِز سری دوشی دیفالا
پس همین جوری می خواسی من و تو رو ما کُنی
راس میگوی دُوسِدا بِشناس، نیمیخواد اشک بیریزی
نیمیخواد نصفی شبی مردُمو زابِرا کُنی
مَحَلِد نیمیذارم بلکی خودت اِز رو بری
شایِدَم یه پنجره تو کوچه آشتی وا کُنی
شاعر: شهرام محمدی
نیمیشِد یه پنجره تو کوچه آشتی وا کُنی
اِز لبی طارومیا اسمی منو صدا کُنی
سرِدا می ندازی پاین، دلم براد یُخدِه میشِد
نیمیشِد آسِکیَم شُدِس به من نیگا کُنی
مِثی کفتِر پِریدی اِز سری دوشی دیفالا
پس همین جوری می خواسی من و تو رو ما کُنی
راس میگوی دُوسِدا بِشناس، نیمیخواد اشک بیریزی
نیمیخواد نصفی شبی مردُمو زابِرا کُنی
مَحَلِد نیمیذارم بلکی خودت اِز رو بری
شایِدَم یه پنجره تو کوچه آشتی وا کُنی
شاعر: شهرام محمدی