اُسکول (اُسکُل یا اُشکول)
اُسکول اصطلاحی به معنای آدم نادان ، بی خاصیت و به درد نخور است. اصل این اصطلاح که به صورت اُشکول هم به کار می رود از واژه ی «عُثکول» در عربی است. عثکول خوشه ی خرماست و به چیزی مانند خوشه ی خرما که برای زینت در برابر هوا می نهاده اند تا تکان بخورد و مایه ی سرگرمی شود نیز می گفته اند. عثکول خوشه ی خرمایی بوده که خرماهایش را خورده اند و فقط به درد سرگرمی می خورد. از آن جا که املای درست این کلمه را کسی نمی دانسته است آن را اسکول نوشته اند و برخی نیز به اشتباه اشکول گفته اند. اُسکُل بر وزن واژه ی بی ادبانه ای است که نمی توانم آن را این جا بنویسم و از آن جا که ذکر آن نشانه ی بی ادبی گوینده ی آن است این واژه جایگزین آن شده است. در اصل هم در برابر این واژه به کار رفته است. جالب است که هر چند عُثکول عربی است ولی امروزه در عربی معاصر کاربرد ندارد و تنها در کتب لغت عربی یافت می گردد.
در یکی از فیلم ها نیز هنر پیشه ای گفت که پرنده ای است که یادش می رود کجا دانه جمع کرده است و مردم باور کردند که همین است. در حالی که پرنده بر اساس غریزه ای اشتباه ناپذیر و شگفت انگیز عمل می کند و این سخن تنها برای خنده بود و سخنی جدّی نبود .
در باره ی معنی اسکول یا همان عثکول صفحه ی 1424 از فرهنگ لاروس چاپ انتشارات امیر کبیر را بخوانید
