خب حالا که بحث اینقدر زیبا شده منم دلم
میخواد خودمونی صحبت کنم و از بند ادبیات و
رسمی بودن خارج بشم.
ببینید بدون تعارف نمیدونم چطوری ه اما پدر و مادر و خواهر و برادر
اونطور که باید نمی تونن همدم و هم درد آدم باشن.
همدم صمیمی منظورم ه خیلی خیلی صمیمی.
در اون حد که با یه نگاه و یه حرف تا ته قضیه رو بخونن
گاهی وقتا نیاز میشه که انسان به یه کسی تکیه بده که
همه حسش رو میشناسه و درک مقابل داره.
خیلی وقتا لذت زندگی کردن برای یک هدف مشترک خیلی
شیرین ه.
گاهی اوقات انسان نیاز به عقاید و افکار متضاد داره تا
به رشد اون کمک کنه.
خیلی زمان ها ...
خیلی نکات هست که باعث میشه یه فرد این حس رو در خودش
ببینه که نیاز داره یه زندگی مشترک رو شروع کنه
.
.
.
.
اما....
