تبیان، دستیار زندگی

امیر پازواری مشهور به امیر مازندرانی،، از شاعران تبری‌سرای مازندران بود.نام و زندگی وی در پرده ابهام مانده است. از سروده های منسوب به وی می توان گفت كه از مردم شیعی روستای پازوار بارفروش( بابل ) بود و معشوقه ای بنام گوهر داشت .

در مقدمة دیوان امیرپازواری از زادگاه و زمان زندگی وی مطلبی دریافت نمی‌گردد. دربارة دورة زندگی شاعر، نظر پژوهشگران را در سطور بالا ذكر كرده‌ایم؛ امّا دربارة زادگاه وی باید گفت كه اگر به اشعار امیر مراجعه كنیم، در می‌یابیم كه وی در اشعارش، دشت پازوار و امیركلا را توصیف نموده و گشت و گذار در آن منطقه را زیبا می‌داند. اینك اشعاری كه در توصیف پازوار امیركلاست، نقل می‌گردد.

سلام
ممنون از معرفی جامعتون، مرحبا به این شاعر طبری
یا علی

متشکرم
درادامه هم چند شعر از این شاعر توانا را میارم

و ادامه بحث روز قبل:
اینك اشعاری كه در توصیف پازوار امیركلاست، نقل می‌گردد.
امیر گِنِه دشتِ پازوار خُجیره
گشت پازوار رو در بهار خُجیره
ترجمه: امیر می‌گوید: دشت پازوار چه خوب است به ویژه هنگام بهار، گشت و گذار در آن چه زیباست. ( كنزالاسرار مازندرانی، جلد اوّل، به اهتمام درن، ص 130)

مِرِه كَل امیر گِنِنِه پازوار
بَلُو دَست أئیتِ مَرز گیرمِه تِیمِه‌جار
ترجمه اهل پازوار مرا كل امیر می‌گویند كه بیلچه به دست گرفتم و در حال مرز گرفتن خزانه‌ی نشا هستم. (كنزالاسرار مازندرانی، به اهتمام درن، جلد اول، ص 130)

پژوهشگران و محققان به اتفاق زیستگاه امیر را «پازوار» دانسته‌اند كه هنوز اخلاف او در پازوار زندگی می‌كنند. حتی كسانی در پازوار هستند خود را از اخلاف او می‌دانند و معتقدند كه شهر امیركلا به مناسبت نام امیر پازواری است. وی در توصیف امیركلاه سروده:
امیركلاهِ او چِه چائی دارنه
امیرِ دِترِ گردن صُراحی دارنه
ترجمه: آبِ امیركلا چه سرد و خنك است و در گردنِ دخترانِ امیركلا، ظرف آب آویزان است.
(به كنزالاسرار مازندرانی، به اهتمام درن، جلد اول، ص 130)

قسمت اعظم اشعار امیر در توصیف زیبایی دلداده‌اش، گوهر، است و به گفتگوی این دو عاشق و معشوق می‌پردازد. دو عاشقی كه هرگز به هم نرسیدند و در آتشِ فراق سوختند. این بخش از اشعار، آه و نالة جانسوز امیر در فراقِ گوهر است و از سرنوشت و تقدیر می‌نالد. وی در این مجموعه، خود را به مجنون و فرهاد و شیخ‌ صنعان و نیز گوهر را به لیلی‌ و شیرین مقایسه كرد و اینك نمونه‌ اشعار او.
اون وقت اگر مجنون، لیلیِ عشق داشت بی
فرهاد، کلنك ره دوش هَنیاو داشت بی
اون‌ وقت كه‌هیچ كس، مِهرره به‌ دل نكاشت بی
اسا امیر، مِهرِ گوهر، دل دكاشت بی
آخِر داغِ شیرین، جان ره شِه گذاشت بی
تِنِه دو گل و یاسمن، بو نداشت بی
(كنزالاسرار، ج 2، به اهتمام درن، ص 270)
ترجمه: اگر آن وقت مجنون به لیلی عشق ورزید اكنون امیر عشق گوهر را به دل گرفت. (امیر، مثل مجنون عاشق شد)
ـ فرهاد کلنك را بر دوش گذاشت. آخر داغ شیرین بر دلش مانده، جان داد.
ـ آن زمانی كه هیچ كس، بذر مهرت را در دل نكاشته بود، دو طرف چهره‌ات مثل گل سرخ و یاسمن خوشبو نبود، من، عاشق تو شدم.

خلاصه این كه امیر و گوهر، سمبل عاشق و معشوق هستند. در نزد مردم طبرستان، افسانه‌هایی درباره عشق‌ امیر به گوهر وجود دارد كه دُرن در صفحه 123 تا 129 دیوان با عنوان «مِن كلام امیر پازواری» آورده و هم‌چنین در مقالة خانم گیتی شُكری آمده، نقل می‌گردد.
«امیر چوپانی بوده كه در خدمت اربابش كار می‌كرده است. دل امیر در گروِ مهرِ گوهر، دخترِ ارباب است. گوهر را نیز به او تمایل بوده است. روزی سواری به امیر می‌رسد و از او می‌خواهد كه از جالیز برایش خربزه بیاورد. امیر تعجّب می‌كند؛ زیرا زمانِ رسیدن خربزه نبود. به اصرار سوار، وارد باغ می‌شود. خربزه‌های فراوانی می‌بیند و باغ را چون بهشت می‌یابد. با حیرت خربزه‌ای برای سوار می‌آورد. سوار، خربزه را می‌شكافد و پاره‌ای از آن را به امیر می‌بخشد. سوار می‌رود. امیر به باغ بازمی‌گردد. باغ را به رونق چند لحظه پیش نمی‌بیند. در این هنگام گوهر سر می‌رسد و امیر نیمی از پارة خربزه را به او می‌دهد. هر دو با خوردن خربزه شروع به شعر گفتن می‌كنند و در می‌یابند كه آن سوار علی(ع) بوده است. امیر به دنبال سوار روانه می‌شود. سوار را در حال عبور از رودخانه‌ای، می‌بیند كه به جای آب، آتش در آن روان است و او را از عبور در آن رودخانه بازمی‌دارد. امیر از رودخانة آتش می‌گذرد و به پابوسیِ سوار مشرّف می‌گردد و درِ معرفت به رویش گشوده می‌شود و چون نام یار و معشوقش گوهر بوده است، معشوق حقیقی خویش را نیز به این نام می‌خواند.» (ر.ك. در شناخت مازندران، فرهنگخانه، ص 232)

سلام
واااااای ایشون همشهری منن...راستش تا اونجاییکه می دونم این شاعر توانا اشعاری رو به شاه صفوی هدیه کردند و شاه صفوی هم برای قدر دانی از ایشون زادگاهش رو امیر کلاته نامید یعنی سرزمین امیر که بعدها به امیر کلا تغییر پیدا کرد...
ممنون جناب رها...توضیحات کاملی بود...

از شما هم سپاسگزارم ثمر جان
اطلاع رسانی تون عالی بود