تبیان، دستیار زندگی

معــبود

ای خدای ای خــــالــق کون مکان

ای تـویی دانـای پیــــــدا و نهــــان

 ای منــــزه صـــاحب بخشـش تویی

پـاسخ هـر حـاجت و پـرسـش تویی 

غیـر تـو هـرگـز خدایی ای کـــریم

نیست معـــبودی به جز تو ای رحیم 

ایمـــنی بخش دل حیـــــــــران مـا

صــــاحب ایـن روح سـرگـردان ما 

خــــالــق نـور و ز آن بـرتــر تـویی

بـر تمــــام کائنــات ســـرور تـوبی

 آنچه بـاشــــد در زمین و آســــمان

می­کنــــد تســــبیح تـو بـا هـر زبان 

دافع رنج و غمــــــی نـامت دواست   

      ای­فرح­بخش ای­جمیل­ذکرت­شفاست

 ایکـه اکنــون حجتت در پـرده است

خوان لطفت هـر طرف گسـترده است 

آتش ســوزان گلســـتان از تـو شــد

عالم امکان نمــــایـان از تـو شـــــد 

آب دریـا بهـــر موســـایت شـکافت

کس بـه کنـــه لایـزالت ره نیـــافت

 ای خـدای کعــبه ای پـروردگـــــار

ای مهیــــــمن ای نعیــــــم پـایـدار ای

پنــــاه بی پنـــــاهـان ای شکیب

کس نبـــــاشـد از عطایت بی نصیب

 ای خجســـته ای امیــــد بی کســان

از حـریم فضـــل خـود مـا را مــران

 مقتــــــدر ای خـالـق هفت آســمان

مـا را از نـار جهنــــــــــم وارهـــان
بهروز -رها

بسیار ممنونم

عزیزان دلم لطف کنید مناجات خودتون یا دیگران را که در حد و قواره انجمن ادبیات باشه اینجا بیارید.

الهی من اسیر بند شیطانم
الهی من صلاح خود نمی دانم
الهی من نفهمیدم خطا کردم
الهی من به نفس خود جفا کردم
الهی دورم از تو من گناهکارم
الهی من به دام غم گرفتارم
الهی تو بزرگی من حقیرهستم
تویی دریای رحمت من فقیرهستم
الهی من پشیمانم ز کار خود
ندارم جز تو یاری در کنار خود
الهی توبه کردم گرچه بدکارم
الهی ای خطاپوش ای تویی یارم
الهی ای تویی تنها پناه من
ببخشا ای خداوندم گناه من
الهی بی تو من بی مونس و یارم
به لطف تو خدای من امیدوارم
الهی از در لطفت مرانم تو
به خوان نعمتت یارب بخوانم تو
الهی ای امید بیکسان العفو
الهی ای خدای مهربان العفو
الهی ای دوای د رد ما العفو
تو ای آزامس جان «رها» العفو
بهروز(رها)

((خداوندا))
خداوندا به عشـق و مهـربانی
به دوستی و صفـا و همـزبانی
به اخلاص و به ایمـان امـامان
به حجت آن دلیـل بی نشـانی
به اعجـاز رسـولانت خــدایا
به آیـات شــریف آســمانی
به قلب خسـته شب زنده داران
به اشـك و آه سـوزان نهـانی
به جانبـازی و ایثـار شهـیدان
به پاكی و عبـادت در جـوانی
به مهـر مـادران دل شكـسته
كه محبـوب قلوب عـاشـقانی
چو تو رحمـان و رب‎‎‎العالمینی
خدایا صـاحب هر دو جهـانی
تو چون سرشار عشقی و محبت
تو چون سر همه عـالم بدانی
به جاه و عزت و جبر و جلالت
مـرا از درگـه لطفت نـرانی
رهـایم كن ز بند كفر و شیطان
بـرایم ای خـدا آرام جـانی
قاسمی ــ (رها)

الهی حاجت حاجتمندان روا بفرما
درد درمندان شفا بفرما
قرض قرضداران ادا بفرما

شعر خداوندا تون خیلی جالب بود.
خیلی خوب میشه اگه واقعن با همت خودمون و کمک خداوند یکم از بند این دنیا و گناه رها بشیم.

انشالله تعالی
حتما چنین خواهد شد.
الهی آمین

یه روز حضرت موسی به خداوند متعال عرض کرد : من دلم میخواد یکی از اون بندگان خوبت رو ببینم . خطاب اومد : برو تو صحرا . اونجا مردی هست داره کشاورزی میکنه . او از خوبان درگاه ماست . حضرت اومد دید یه مردی هست داره بیل میزنه و کار میکنه . حضرت تعجب کرد که او چطور به درجه ای رسیده که خداوند میفرماید از خوبان ماست . از جبرئیل پرسید . جبرئیل عرض کرد : الان خداوند بلائی بر او نازل میکند ببین او چی کار میکنه . بلیه ای نازل شد که آن مرد در یک لحظه هر دو چشمش رو از دست داد . فورا نشست . بیلش رو هم گذاشت جلوی روش . گفت : مولای من تا تو مرا بینا می پسندیدی من داشتن چشم را دوست می داشتم . حال که تو مرا کور می پسندی من کوری را بیش از بینایی دوست دارم . حضرت دید این مرد به مقام رضا رسیده . رو کرد به آن مرد و فرمود : ای مرد من پیغمبرم و مستجاب الدعوه . میخوای دعا کنم خدا چشاتو بهت برگردونه . گفت : نه . حضرت فرمود : چرا ؟ گفت :


آنچه مولای من برای من اختیار کرده بیشتر دوست دارم تا آنچه را که خودم برای خودم بخواهم .

(راز عشق)
همیشه عاشقت بودم،نبودم لحظه ای بی تو
چنانکه با دلم بودی ، نبـودی با یکی دیگــر

به دستت من عنان دادم،ندادم دل به غیر از تو
به دستم جام غم دادی،ندادی جرعه ای دیگر

چو عهدی با تو من بستم،نبستم با کسی پیمان
غمی که بـر دلم بستی، نبستی بـر دلی دیگر

غم هجــران تو گفتم ، نگفتم راز عشق خود
دوای درد دل گفتی ، نگفتی مـرهمی دیگــر

هوای کوی تو دارم ، ندارم جز تو من فکری
به جان من تو جا داری،نداری مسکنی دیگر

بهروز _((رها))

هم شعرتون عالی بود، هم این روایت.
خداوند به همه مون مقام رضا عنایت کنه.
یا علی