تبیان، دستیار زندگی

با توجه به حجم بالای تاپیکهای گذشته و تقریبا بایگانی شده، فصل جدیدی از مشاعره را می گشائیم.

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

شب بود و غم بود و شمع بود من
شب رفت و شمع مرد و غم موند و من

نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را

آسمان چون جمع مشتاقان پریشانی کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر ، کجـا شـد مـهـر فــــرزندی

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

دست من و دامان تو، جانم فدای جان تو
باشد«رها» خواهان تو،ای درد و درمان بیا

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست

تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو