تبیان، دستیار زندگی

درعرصه دفاع مقدس یه شاعر خوش ذوق داریم که این روزا کمتر اسمش به میون مباد.

شاعری که اتل متل هاش تا همیشه در قلب تاریخ حک شده.

شاعر معاصری که ما رو به لمس واقعیات امروز وادار می کنه.

شاعری که مادران و خانواده های شهدا با اشعارش زندگی می کنند.

مرحوم    " ابوالفضل سپهر "

هرکسی شعری از ایشون داره اینجا بذاره تا یه مجموعه زیبا به یاد ایشون داشته باشیم.

ممنون سرداران عشق عزیز، هانیه عزیز و همه دوستانی که شرکت کردند. منم دفتر آبی رو دارم و انشاءالله هرچی بتونم میذارم.
خوشحالم که استقبال کردید.

اتل متل یه مادر/نحیف و زارو خسته/باصورتی حزین و دستهای پینه بسته

بپرس ازش تا بگه/چه جور میشه سوخت و ساخت/با بیست هزارتومن پول/اجاره خونه پرداخت

اجاره های سنگین/خرج مدرسه ما/خرج معاش خونه/خرج،خرج دوای مینا

بپرس ازش تا بگه/چه جوری میشه جنگ کرد/یعنی که بی رنگ مو،موی سیاه و رنگ کرد

بپرس ازش تا بگه/چه جوری میشه جنگ کرد/باسیلی جای سرخ و صورت هارو قشنگ کرد

وقتی که گفتن بابا/توجبهه ها شهید شد/خودم دیدم یه شبه/چندتا موهاش سفید شد

می خوای بدونی چرا نصف موهاش سفیده؟/بپرس که بعد بابا چی دیده چی کشیده

یا میره داروخانه برا دوای مینا/یا که میره سمساری/یا که بهشت زهرا

هروقت به مامان میگم/طمع غذا عالیه

مامان با گریه میگه/جای بابات خالیه

بعضی روزا که توی خونه غذا نداریم/غذای روز قبل و برا مینا میذاریم

مینا با غم میپرسه/غذا فقط همینه؟

مامان با گریه میگه/بابات کجاست ببینه

وقتی که بیست میگیرم/میاد پیشم میشینه/نوازشم میکنه/نمره هامو میبینه/میگم معلمم گفت/

که نمره هات عالیه. مامان با گریه میگه/ جای بابات خالیه

میگم مامان راس بگو/اگه بابات دوست داشت/چرا ازت جدا شد؟/پس چرا تنهات گذاشت؟

چشم میدوزه تو چشمام/لب میگزه میخنده/بیرون میره از اتاق/محکم درو میبنده

رفتم و ازلای در/توی اتاق و دیدم/صدای گریه هاشو از لای در شنیدم

داشت با بابام حرف میزد/چشماش به عکس اون بود/انگار که توی گلوش/یه تیکه استخون بود

مرتضی جون میدونم/زنده ای و نمردی/بعد خدا و مولا مارو بی کسی برد

خوستگاریت یادته/چندتا سکه مهرمه/مهریه مو کی میدی/گره توی کارمه

مهریه مو کی میدی/دخترمون مریضه/بیا ببین که موهاش/تند تند داره میریزه

اتل متل یه بابا/دلیرو زارو بیمار/اتل متل یه مادر/یه مادر فداکار

اتل متل بچه ها/که اونارو دوست دارن/آخه غیر اون دوتا هیچ کسی رو ندارن.

مامان،بابارو می خواد/بابا عاشق اونه/به غیر بعضی وقتها بابا چه مهربونه

وقتی که از درد سر دست میذاره رو گیج گاش/بابای مهربون/فحش میده به بچه هاش

همون وقتی که هرچی جلوش باشه میشکنه/همون وقتی که هرکی پیشش باشه میزنه

غیرخدا و مادر/هیچ کسی رو نداره/اون وقتی که باباجون موجی میشه دوباره.

دویدم و دویدم/سرکوچه رسیدم/بند دلم پاره شد/ از اون چیزی که دیدم

بابا میون کوچه افتاده بود رو زمین/مامان هوار میزد که شوهرمو بگیرید

مامان با شیون و داد میزد توی صورتش/قسم میداد بابارو به فاطمه به جدش

توروخدا مرتضی زشته میون کوچه/بچه داره میبینه/تورو به جون بچه

بابا رو دوره کردن بچه های محله/بابا یهو دوید و زد تو دیوار با کله

هی تند و تند سرش رو بابامیزد تو دیوار/قسم میداد حاجی رو/حاجی گوشی رو بردار

نعره های بابا جون پیچید یهو تو گوشم/الو الو کربلا جواب بده به گوشم

مامان دوید و از پشت گرفت سر بابارو/بابا با گریه میگفت:کشتن بچه هارو

بعد مامان و هولش داد/خودش خوابید رو زمین/گفت که مواظب باشید/خمپاره زد بخوابید

الو الو کربلا پس نخودها چی شدن/کمک می خوایم حاجی جون/بچه ها قیچی شدن

توسینه و سرش زد/هی سرشو تکون داد/رو به تماشاچی ها چشماشو بست و جون داد

بعضی تماشا کردن/بعضی فقط خندیدن/اونایی که از بابام فقط امروز و دیدن

سوی بابام دویدم/بالا سرش رسیدم/از درد غربت اون هی به خودم پیچیدم

درد غربت بابا/غنیمت از نبرده/شرافت و خون دل نشونه های مرده

ای اونایی که امروز دارین بهش میخندین/برای خنده هاتون دردش و می پسندین

امروزشو نبینین/بابام یه قهرمونه/یه روز بهم میرسیم/بازی داره زمونه

صوتی دوتا شعر:

http://20uploads.com/files/1390/aban/10-20/2-sepehr.mp3