تبیان، دستیار زندگی

این مجموعه رو از همین تبیان و چند تا جای دیگه جمع کردم

که فکر می کنم ممکنه به درد شماها هم بخوره ، چند روز پیش داشتم کامپیوترم رو تمیز می کردم دیدم موندن دارن خاک می خورن و من همچنان چیزی ازشون یاد نگرفتم ، به همین دلیل تصمیم گرفتم اونارو با شما به اشتراک بگذارم تا با هم بخونیم شاید یک مورد رو تو زندگیمون تغییر دادیم .

مشاوره در رابطه با مراحل ازدواج
برای انجام ازدواج و طی مراحل آن و در نهایت تصمیم گیری مناسب ، مشاوران می توانند به مراجعان خود كمك های مؤثری بنمایند. از جمله مواردی كه مشاوران در این زمینه اقدام می كنند، به شرح زیر است:
1- مشاوران در رابطه با انتخاب همسر باید انجام كلیه مراحل ازدواج را توصیه نمایند. زیرا احتمال توفیق ازدواج های شتابزده كمتر است.
2- مهمترین مرحله ازدواج ،" مطالعه برای انتخاب" است. در این مرحله مشاوران باید مراجعان خود را در زمینه شناخت خود و همسر آینده كمك كنند و به آنان تفهیم نمایند كه برای شناخت همسر از ابعاد مختلف و از كلیه امكانات استفاده نمایند.
3- یكی از مواردی كه شخص ممكن است به انتخاب مناسب نرسد؛ نگرش یك بُعدی است. منظور حالتی است كه دختر یا پسر تحت تأثیر یك جنبه مثبت و شاخص به انتخاب بپردازد و سایر ابعاد را نادیده بگیرد. در این موارد مشاور باید توجه مراجع خود را به كلیه عوامل جلب نماید و او را در بررسی های لازم كمك كند.
4- بعضی از مراجعان در مرحله شناخت فقط به روش های غیرمستقیم اكتفا می كنند و در مرحله روش های مستقیم به علت اعتقادات خاص مذهبی یا حجب و حیای شخصی متوقف می شوند و براساس اطلاعات به دست آمده از روش های غیرمستقیم تصمیم گیری می نمایند. چون روش های غیرمستقیم برای شناخت همسر كفایت نمی كند. بنابراین مشاوران باید مراجعان خود را برای مطالعات مستقیم توجیه و ترغیب نمایند.
5- نظر به این كه علاوه بر همسر، پدر و مادر و خویشاوندان نیز در زندگی زوجین نقش مهمی به عهده دارند ، بنابراین مشاوران باید در مطالعات مراحل مختلف ازدواج، مراجعان خود را به معاشرت با پدر و مادر و خویشاوندان همسر آینده خود ( برای شناسایی در حد روابط بعدی آنان ) ترغیب نمایند.
6- مشاوران باید مراجعان دختر خود را به این نكته توجه دهند كه پس از قبول خواستگاری، كلیه مراحل و تشریفات بعدی ازدواج را به صورت ساده و كم هزینه برگزار نمایند و وضعی پیش نیاورند كه بلافاصله پس از خواستگاری ، عجولانه و به سادگی به خانه شوهر بروند. این وضع قدر و ارزش آنان را در نظر شوهر كاهش خواهد داد.
7- در مراحل اولیه ازدواج و قبل از بچه دار شدن ، چنانچه احساس شد شرایط ادامه زندگی سخت است و سازندگی و تفاهم وجود ندارد و در آینده نیز مشكلات به بن بست می رسد، مشاوران می توانند با بررسی های لازم مراجعان خود را قبل از ایجاد معضلات بعدی برای جدایی آماده نمایند. البته باید توجه داشته باشند كه طلاق برای خانواده هایی كه با مسائل مختلف ساخته و بچه دار شده اند، بسیار مشكل و دردناك است. بدیهی است چون پیامد طلاق پرداخت بهای گزافی را می طلبد، بنابراین تجویز آن زمانی انجام خواهد گرفت كه هیچ راه گریزی در بن بست زندگی وجود نداشته باشد.

معنی و مفهوم تربیت
والدین امروز مسئولیتی به مراتب سخت تر و دشوارتر از گذشتگان بر عهده دارند كه كوتاهی در آن نفرین آیندگان را به همراه خواهد داشت . برای انجام این وظیفه دشوار، آگاهی و ایمان لازم است از آن باب كه ساختن آدم ، بسی دشوارتر از ساختن هر پدیده ی دیگر است. وقتی بنا شود برای پرورش زنبور عسل و دام ها دوره ای و همچنین تجربه ای لازم باشد ، برای پرورش انسان این تجربه آموزی به مراتب ضروری تر خواهد بود. كودكان همچون علف هرزه نیستند كه به خود واگذار شوند. آنها نهال هایی هستند كه در سایه ی پرورش باید رشد یابند و میوه ی شیرین دهند. بدین سان تربیت برای آنان امری ضروری و حیاتی است .
تعریف و اهمیت تربیت :
به طور خلاصه تربیت عبارت است از ایجاد تغییرات مطلوب در انسان و به عبارت دیگر و بهتر: ایجاد تحولات ثمر بخش در محیط زندگی انسان به منظور ساختن و شكوفایی استعدادهای آدمی ؛ و یا تربیت عبارت است از پروردن قوای جسمی و روحی انسان برای وصول به كمال مطلوب و انتقال طرز تفكر و احساس و عمل یك جامعه به آیندگان.
تربیت به معنی پرورش دادن و پرورش یافتن است به شرطی كه براساس روش علمی انجام گیرد و فردی را به نقطه ای دلخواه برساند، دانشی است جدید كه مبتنی بر فلسفه ، روان شناسی ، اقتصاد و زیست شناسی است . در اهمیت تربیت همین بس كه بگوییم وجود این همه اهداف بلند ، فضیلت ها و رذیلت ها، خیرخواهی ها و بدخواهی ها زاییده ی تربیت است. و برای درك بیشتر اهمیت آن كافی است كه آدمی خود را درجای كودك بگذارد، كودكی كه از مادر زاده شده و به هیچ امری آگاه نیست .
تربیت چیست ؟
تربیت از سویی علم است چون دارای موضوع و هدف و روش است .
از سویی فن است زیرا جریان نشو و نمای قوای انسانی با فنونی باید تحت مراقبت آید. ممكن است فردی با سواد و عالم باشد ولی معلم نباشد.
تربیت از سویی هنر است چون در آن توجه به لطافت ها و ریزه كاری هایی است كه برای دوباره ساختن و سازمان دادن ضروری است.
از سوی دیگر ، خدمت است به خود فرد و به جامعه انسانی است و به وسیله آن می توان فرد را موجودی مفید ساخت و به حقیقتِ آدمیت واصل كرد.

وظیفه تربیت :
وظیفه تربیت در عبارتی كوتاه عبارت است از: سازندگی و آفرینندگی ، ساختن و سازمان دادن ، تلاش برای ایجاد تعادل بین نیازها و تعدیل تمایلات و غرایز.
با دیدی وسیع تر می توان گفت تربیت وظیفه دارد سه جنبه آدمی را بسازد: تن ، سر، روان.
و در جمع ، فرد را به ایجاد رابطه ای صحیح بین خود و خدا و جهان قادر سازد، او را فردی مفید و مؤثر برای جامعه بسازد، انسانی بیافریند كه دارای میل وصول به ارزش های عالی باشد، قدرت ابتكار و تصمیم گیری داشته باشد، آداب زندگی را بداند، در مسیر جریانات اجتماعی و بر كنار از هرگونه پیش داوری باشد.
تربیت وظیفه دارد انسانی بسازد كه زندگی اش براساس معیارها و ضوابط اندیشیده ، مبتنی بر استقلال شخصیت ، عدالت اجتماعی ، شناخت زیبا و انتخاب احسن ، مبانی اخلاقی و انسانی باشد.
عاملان تربیت :
سازندگان كودك كه در بحث ما عاملان تربیت نام دارند به سه دسته تقسیم می شوند:
1- والدین كه عامل اصلی تربیت اند و مهم ترین نقش را در پرورش او ایفا می كنند.
والدین از یك سو عامل وراثتند و از سوی دیگر عامل محیطی . در جنبه وراثت ، خصایص بسیاری را از خود و اجداد خود به فرزندان منتقل می كنند، در جنبه محیط نیز دامان والدین نخستین مدرسه برای كودك است كه در آن ، همت های بلند، ارزش های عالی ، خلق و خوی نیكو و آزادگی و یا بالعكس پستی ها ، كج خلقی ها و انزواطلبی ها را می آموزد. البته در این امر سهم مادر به مراتب بیشتر از پدر است از آن باب كه مخصوصاً در سال های اولیه تكیه گاه فرزند و تنها فرد مورد ارتباط با او مادر است.
در اهمیت نقش والدین همین كافی است كه بگوییم از حدود 95 هزار ساعت زندگی كودك تا پایان یازده سالگی ، فقط حدود 5 هزار ساعت آن در مدرسه و حداكثر قریب همین مدت با كسان و خویشان ، و الباقی در خانه سپری می شود و مهمتر این كه بخش اعظم این مدت 85 هزار ساعتی ، در كنار مادر و دامان و آغوش او و یا لااقل در تماس مستقیم با اوست .
2- طبقات اجتماعی ، كه به نسبت تماس و برخورد كودك با آنها به دسته های زیر قابل تقسیم هستند :
- برادر، خواهر، پدر بزرگ ، مادر بزرگ .
- عمو، عمه ، دایی ، خاله و فرزندان آنها.
- معلم ، مدیر، مستخدم ، همكلاسی ها وهم مدرسه ای ها.
- افراد جامعه اعم از بقال ، عطار، كتاب فروش ، بزاز، قصاب ، نانوا ، پلیس و ...
اینان در سازندگی و یا ویران كردن بنای زندگی افراد تأثیر به سزایی دارند و كودك آگاهانه طرز زندگی و خط مشی آنها را فرا می گیرد و براساس آن، بینش و فلسفه خاصی پیدا می كند.
3- عوامل خارجی :
عوامل خارجی كه عبارت اند از :وسائل ارتباط جمعی چون رادیو ، تلویزیون ، فیلم و سینما ، روزنامه و مجله ، كتاب و نوشته ها ...
موجودات غیر انسانی چون گیاه و حیوان و جماد كه به گونه هایی در او تأثیر می گذارند . فی المثل تماس و برخورد فرد با چوب نرم در محیط كارگاه تأثیری سوای برخوردش با فلز سرسخت دارد.
تحولات طبیعی از پیدایش فصول ، زلزله ها ، عوامل جوّی ، آب وهوا و... . این عوامل در نحوه زندگی ، در طرز فكر، اخلاق و رفتار مؤثرند و زندگی انسان به حقیقت تابع محیط به معنای اعم است ( محیط جغرافیایی ، آب و هوایی، فرهنگی ، اقتصادی ، سیاسی و...)

مواد لازم برای دوست داشتن
زندگی مشترک با حال
برای اینکه زندگی مشترک موفقی داشته باشید، ما 7 روش به شما پیشنهاد می کنیم:
در این مقاله به ذکر 3 مورد ، و در مقاله بعد به شرح و توضیح 4 مورد دیگر می پردازیم.

هر ازدواج ، دارای دست اندازهایی است که شاید گاهی مشکلاتی را در مسیرخود به وجود آورد؛ باید درست راندن را یاد بگیریم، قبل از این که با یکی از همین دست اندازها در چاله بیفتیم.

مهم نیست چقدر در بزرگراه زندگی مشترک پیش رفته اید، باید قوانین ساده و اساسی مسیر را بلد باشید. پیروی از این قوانین آسان نیست، اما بسیار مهم است. عمل کردن به آن ها پیوند ازدواج تان را محکم تر می کند، و همه چیز- لذت، روابط زناشویی، اعتماد و عشق- بهتر از همیشه خواهد بود.

1- در عشق خود تعادل ایجاد کنید.
ملالت، سرخوردگی و آزردگی های روزمره می تواند شعله های عشق میان شما و همسرتان را خاموش کند. برای شعله ور کردن آن باید مواد لازم را گرد هم آورید. با این روش می توانید این کار را بکنید:

اول از همه توجه کنید که برای جبران آسیب حاصل از یک جمله ی منفی، یک چشم غره، یا یک آه گفتن عجولانه گاهی تا 20 حرکت مثبت لازم است. پس مورد دوم را بیشتر از اولی به کار ببرید. از کفش های جدید همسرتان، یا لباس آبی تازه شوهرتان تعریف کنید. از شوهرتان به خاطر کمک در کارهای خانه تشکر کنید. به دفتر کار همسرتان زنگ بزنید تا فقط به او بفهمانید به فکرش هستید.

باید مطمئن شوید که این تعریف و تشکرها صمیمانه و ویژه هستند؛ مثلاً "رانندگی تو خیلی خوبه. همیشه می تونم برای داشتن یه سفر خوب روی تو حساب کنم" یا " این رومیزی جدید خیلی قشنگه، سلیقه ی تو همیشه باعث می شه خونه دلنشین تر به نظر بیاد." وقتی لبخند می زنید یا از همسرتان تعریف می کنید، به چشم هایش نگاه کنید. طولی نمی کشد که در می یابید همیشه، بهترین فرصت برای کارهای کوچک عاشقانه است. وقتی به خانه می آیید به همسرتان بفهمانید که از دیدنش خوشحالید. خطاهای همسرتان را نادیده بگیرید و به خاطر نقاط قوتش خوشحال باشید. شما برای فرزندان تان کارهایی می کنید، چرا برای همسرتان نکنید؟

2- با هم متّحد باشید.
زوجی که در کنار هم متحد باشند می توانند از هر توفانی به سلامت بگذرند. چطور این همبستگی را ایجاد می کنید؟ در وهله اول باید از شریک روح تان پشتیبانی کنید. اگر در دنیای بیرون مشکلی پیش آمد، تا حد ممکن طرف همسرتان را بگیرید. اسرار او را پیش خود نگه دارید، حتی وقتی همکاران تان اسرار همسرشان را فاش می کنند. جز در مواقع ضروری، نگذارید کسی یا چیزی زمان متعلق به "ما" را مختل کند.

صحبت از زمان متعلق به "ما" شد: این تعهد را ایجاد کنید که تا 30 دقیقه در روز به گپ زدن با هم در مورد نقشه ها، هدف ها و حتی رویاهای روزانه بپردازید. یک قانون: هیچ صحبتی از مدیریت منزل یا "رابطه مان چه می شود" نکنید. حالا وقت شکل دهی یک رابطه دوستانه است. مطالعات نشان می دهد دوست بودن با یکدیگر به مرور زمان به موفقیت می رسد و رابطه را صمیمانه تر و هیجان انگیزتر می کند. فراموش نکنید که برای ایجاد صمیمیت وقت بگذارید، حتی اگر مجبورید آن را در برنامه روزانه تان بگنجانید. برای روابط زناشویی نیز می توانید برنامه ریزی کنید؛ اما لحظه های خاص را از دست ندهید.

یک چیز دیگر که نباید در موردش تردید کنید: فرصت برای جشن گرفتن موفقیت ها. فوتبالیست های برتر، قهرمانان کشتی، برندگان مدال های طلای اسکی، همگی یک نقطه اشتراک دارند: وقتی برنده می شوند، جشن می گیرند. حتی موفقیت های کوچک هم ارزش دارند. اگر سالروز ازدواج تان نزدیک است، همین به تنهایی ارزش جشن گرفتن دارد. برای شام به جایی بروید که اولین شام عاشقانه را در آن جا خوردید. یا برای یک سفر کوتاه هیجان انگیز برنامه بریزید. شما لیاقتش را دارید!

3- به یاد داشته باشید: هیچ کس کامل نیست.
وقتی در مورد ازدواج تان احساس خشم، ناامیدی، ملالت یا عدم تعهد و نگرانی می کنید، دوست دارید همسرتان را سرزنش کنید. بعد طولی نخواهد کشید که به این نتیجه می رسید که او باید برای بهبود رابطه تان تغییر کند.
این کار شانه خالی کردن است. تلاش برای بهتر کردن همسرتان، در او حالت تدافعی ایجاد می کند و باعث افسردگی شما می شود. نتیجه؟ هیچ کس تغییری نمی کند. هیچ کس مسئولیت را نمی پذیرد. هر دوی شما غمگین خواهید بود و این تصور که همسرتان "بد" است به این معناست که شما 90 درصد خوبی های او را نادیده گرفته اید.
تصمیم درست: خودتان را تغییر دهید.
وقتی به عیب های خودتان می پردازید و "بهترین ها" را در همسرتان می جویید "جادو" می شود، خوش بینی بیشتر می شود و همسرتان احساس بهتری پیدا می کند: چرا که احساس می کند مورد "ستایش" است، نه سرزنش. و هر دوی شما برای تغییر ، انگیزه پیدا می کنید.
یک نکته برای کمک به ایجاد این احساس در شما: از فلسفه ژاپنی "ناکامل بودن" پیروی کنید "وابی سابی" که در مورد عشق در زندگی واقعی کاملاً صدق می کند. دفعه ی بعد که همسرتان کار ناراحت کننده ای انجام داد، زیر لب بگویید: وابی سابی و به یاد بیاورید که نیت او خوب است، اگر چه عملش این طور نبوده است. در عین حال از خوبی های او غافل نمانید. این ماه هر روز یک چیز کوچک یا بزرگ را که در مورد همسرتان دوست دارید، در نظر بگیرید. بعد برای آن اسم بگذارید: "همسرم به فکر من است" یا "شوهرم مرا می خنداند." سپس یک کار خاص که نشان دهنده ی این ویژگی است به یاد بیاورید: "هفته پیش برف های روی شیشه جلوی ماشینم را پاک کرده بود" یا " هر وقت دلم می گیرد، با شوخی هایش مرا از این حالت بیرون می آورد."

در آخر: ناکامل بودن خود را بپذیرید. گاهی اوقات ما خودمان را به خاطر وضع نابسامان زندگی مشترک مان سرزنش می کنیم. احساس گناه بیش از حد می تواند انسان را فلج کند. بنابراین خصوصیاتی را که برای تان ارزش دارند در نظر بگیرید. به خود بگویید که دارای این خصوصیات هستید. و مصداق هایی واقعی برایشان بیابید: " من مهربان و بخشنده هستم، دیروز آخرین کلوچه را به همسرم دادم." یا " من راستگو هستم به همسرم می گویم که واقعاً چه فکری می کنم."

قبل از انتخاب همسر این مسائل را در نظر بگیرید...
معیارهای ازدواج

در قسمت قبل به تعدادی از معیارهای ازدواج یعنی تناسب سنی ، بنیه ی اقتصادی ، اصالت خانوادگی و مذهب پرداختیم . اینك در ادامه دیگر معیارهای ازدواج را عنوان می كنیم.
اصل كفویت
آنچه كه در اسلام با عنوان"كفو بودن"بدان اشاره شده در واقعشباهت و همشأن بودن زن و مرد در جنبه های متفاوت شخصیتی، روانی، فرهنگی، علمی، سن و ... است.به عنوان مثال تحصیلات مشابه مسبب همگونی است. زیرا تحصیلات نزدیك به هم، گاه نتیجه تشابه درجه هوش افراد است. از طرفی تفاوت در سطح تحصیلات، تفاوت های عمده ای در جهان بینی و نگرش افراد ایجاد می كند. آیا فردی كه تحصیلات دانشگاهی مثلاً در مقطع لیسانس را تجربه كرده و افكار و عقایدش به طرز خاصی كه منطبق با محیط و فضای خاص تحقیقاتی دانشگاهی است شكل گرفته و آموخته است افكار انتزاعی خود را در برخوردها فعال نگهدارد و برای هر چیز دلیلی بطلبد، با فردی كه دارای بهره هوشی طبیعی و دارای تحصیلات مثلاً در مقطع ابتدایی است یكسان خواهد بود؟ آیا رفتارها، نحوه سخن گفتن، نشست و برخاست، معاشرت های اجتماعی، توانائی های متفاوت و مهارت های لازم برای یك زندگی مشترك موفق، تحت تأثیر مستقیم آموزش های ناشی از میزان تحصیلات نیست؟ تفاوت سنی، همان طور كه اشاره شد از عوامل مهم اشتراك در زندگی است. اگر اختلاف سن خیلی زیاد باشد و جوانی با فردی میانسال ازدواج كند، اختلاف سن، از آن جهت كه مسبب اختلاط در جهان بینی و نحوه نگرش به زندگی، خویشتن و دیگران است، توقعات و انتظارات را به شیوه ای دیگر شكل می بخشد. پس كفو بودن در سن ، و تفاوت 3 تا 4 ساله ( یعنی مرد بزرگتر باشد) ، یكی از عوامل مؤثر رسیدن به زندگی متعادل و منطقی خواهد بود.
طرز فكر یكسان
در بین دو طرف ، یكی از عوامل مؤثر رسیدن به زندگی متعادل و منطقی ، طرز فكر یكسان است. طرز فكر و اندیشه افراد از نوع فرهنگ، سطح تحصیلات و سن افراد تأثیر می پذیرد. مشابه بودن در نوع تفكر، و به عبارتی كفو فكری، همسطح بودن و یكسانی در نوع جهان بینی و فهم و ادراك زن و مرد نسبت به مسائل مختلف فردی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است و كمك می كند تا شیوه تفكر افراد كه مسلماً در مراحل مختلف زمانی به صورت های گوناگونی می اندیشند، همگام و همسو تحول یابد. افكار یكسان و به یك جهت نگریستن كمك می كند تا طرفین بتوانند از دریچه چشم دیگری به دنیا بنگرند و مسائل گوناگون را تحلیل كنند.طبیعتاً دیدگاه مشترك و نسل مشترك، به همراه فرهنگ مشترك پایه های استواریبرای كوچكترین و مستحكمترین نهاد اجتماعی بشر (خانواده) خواهد بود.
عوامل فرهنگی
بسیار مهم است تا در انتخاب همسر پایگاه اجتماعی او را در نظر داشته باشیم تا از جنبه موقعیت خانوادگی و تأثیرپذیری از مسائل فرهنگی، خصوصاً فرهنگ مشترك، یكسان باشیم. زیرا عوامل فرهنگی دارای ابعاد متفاوتی است كه ریشه در افكار انسان داشته و با رسوخ در تمام جوانب حیات، به زندگی جهت می بخشد. نحوه معاشرت، برخوردها، تربیت فرزندان، دیدگاه نسبت به پسر یا دختر و... متأثر از فرهنگ حاكم بر زیستگاه و ذهنیات ماست. تشابه یا تضاد فرهنگی در معاشرت ها و رفت و آمدهای خانوادگی طرفین دخیل بوده و مستقیماً در زندگی زوج جوان مؤثر خواهد بود. چرا كه زوج جوان ، خود از فرهنگ مسلط بر حیطه جغرافیایی كه در آن رشد یافته اند تأثیر پذیرفته اند و كنار گذاشتن فرهنگ یعنی نادیده گرفتن سیستم ارزشی، افكار، عقاید و به هم ریختن تمام ملاكهای اخلاقی و اجتماعی، بی هویت شدن و درهم ریختگی ارزش ها و سردرگمی فرد. پس نمی توان به دلیل علاقه به یك فرد بخصوص، تأثیر فرهنگ و آنچه باید باشد و آنچه هست را در زندگی نادیده گرفت.
حتی اگر فرض كنیم كه زوج جوان بتوانند در سایه علاقه و خصوصیات مشترك اخلاقی، تحصیلی و ... راه مسالمت آمیزی جهت پیوند فرهنگ های متضادشان بیابند، تكلیف خانواده ها چه خواهد شد؟ ازدواج نه تنها پیوند دو فرد بلكه اتصال دو خانواده به همدیگر است. چرا كه اختلاف در عقاید و سیستم ارزشی آنها تأثیر مستقیمی بر شرایط زندگی و تعادل و سلامت خانواده تازه تشكیل یافته خواهد داشت. می دانیم كه عوامل فرهنگی ریشه در ناخودآگاه ذهن انسان دارند. هر چقدر عقلانی فكر كنیم و تصمیم بگیریم، لحظاتی از زندگی پیش می آید كه عقل ، تسلیم ناخودآگاه شده و تنها ظاهری استدلالی و منطقی بر پیكر رفتاری می نشاند كه ریشه در عوامل فرهنگی رسوخ یافته در ناخودآگاه ما دارد. پس جوانان را دعوت می كنیم تا بخش ناخودآگاه ذهن خود را بشكافند و از واقعیت وجودی خویش اطلاع یابند. تجارب زندگی ما ریشه در فرهنگ و اعتقادات فرهنگی ما دارد. تجاربی كه خواه ناخواه در آینده رفتاری ما آگاهانه یا ناخودآگاه مؤثر خواهد بود. عوامل فرهنگی و تشابه در بین خانواده ها و افراد به علت تشابه در تجارب و دیدگاه ها ، مهم تلقی می شوند. اگر انتخاب همسر بر مبنای توجه به معیارهای خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی صورت گیرد، با درصد موفقیت قابل توجهی مواجه خواهد شد. ازدواج تركیب دو انسان و دو خانواده است. اگر تناسب بین افراد و خانواده ها كم باشد زندگی تازه تشكیل یافته، سست و تلخ و ناپایدار خواهد بود.
نكته ای دیگر
هر كس پیش از ازدواج می بایست تكلیف خود را با مسئله شاغل یا خانه دار بودن همسر روشن كند. برخی قبل از ازدواج ، شاغل بودن همسر را به صورت ملاكی آنچنان برجسته در ذهن خود حك می كنند كه بسیاری از موارد دیگر را به پای آن قربانی می كنند. در حالی كه اولاً اگر زنی را به خاطر درآمد اقتصادی و استقلال مالی انتخاب كنند هدف از ازدواج بهره كشی خواهد بود ، كه یكی از اهداف انحرافی ازدواج است. در این صورت، بیشتر به آن زن به صورت یك كالای اقتصادی و سودآور نگاه شده تا یك همسر، یك شریك، یك همراه ...
دوم طبق قوانین حقوقی، شرعی و عرفی ما، تأمین معاش به عهده مرد است و نفقه زن چه شاغل باشد (در آمدی داشته باشد) و چه نباشد، به عهده شوهر است و هیچ وظیفه قانونی، برای زن در مورد تأمین مخارج خانواده در نظر گرفته نشده است. تنها مسئولیتی اخلاقی است كه سبب می شود زنان شاغل همدل و همراه شوهر، پا به پای مرد خانه كار كنند و هر دو هر چه دارند با خلوص تمام به نفع اعضای خانواده خرج كنند. در این بین هستند زنانی كه درآمد اقتصادیشان را به صورت سرمایه و برای خود پس انداز می كنند و در مواردی كه هدف از انتخاب، ملاك اقتصادی بوده باشد طبیعی است كه انتظار مرد از ازدواج برآورده نشده، درگیری و اختلاف بین زوج پیش خواهد آمد. پس چه بهتر كه طرفین از ابتدا به دیدی كاملاً واقع بینانه به مسئله اشتغال زن بنگرند و اگر در كنار مسئولیت خارج از منزل، وظایف خانه داری كم رنگ شد جایی برای گله و شكایت باقی نماند. خصوصاً مسئله حقوق و درآمد زن مورد بررسی قرار گیرد و زنانی كه قصد دارند درآمد خود را نه در راستای امور مالی منزل بلكه برای خود ، هزینه و یا پس انداز كنند از ابتدا تصمیم خود را مبنی بر عدم مشاركت در امور اقتصادی خانواده بیان كنند تا مردانی كه یكی از پایه های انتخاب خود را درآمد همسر قرار داده اند، در انتخاب خود تجدید نظر به عمل آورند.

والدین و حق انتخاب
اشاره كردیم ازدواج شخصی ترین موضوع در زندگی است. خوب است والدین نیز حق انتخاب را به جوانان بدهند. حقی كه با نظارت بزرگسالان معنی پیدا می كند. جوانان نیز بد نیست بدانند تجربیات بزرگترها در امر ازدواج بسیار بیش از آنچه تصور می كنند می تواند راهگشا و راهنمای آنان باشد. تعدیل و تعادل ، رمز موفقیت هر كار است. همانطور كه ازدواجهای اجباری كه با زور و اعمال فشار والدین بر دختر یا پسر تحمیل می شود پیوند موفقی نیست، خودسری، یكجانبه تصمیم گرفتن جوانان و مقابله با تجربیات مفید و سودمند بزرگترها نیز برای اثبات خود، راه به جایی نخواهد برد.تا فرصت هست از تجربیات و توانایی های والدین استفاده كنید تا بعدها افسوس فرصت هایی كه برای سود جستن از نظریات آنها را داشتید و استفاده نكردید بر شما مستولی نشود. اگر عقاید بزرگترهای خود را نمی پذیرید خودتان دست به كار شده و تحقیق كنید. بیایید خانواده های موفق و ناموفق را شناسایی كنید. از آنها كه موفق بوده اند معیارها و شیوه ازدواج را جویا شوید و از خانواده های مُطـّلقه به عنوان زوجهای شكست خورده علت جدایی را جویا شوید. دسته سومی هم وجود دارد. می توان از مطلقه های عاطفی نیز (البته بدون وسواس) تحقیق كرد. زیرا خانواده های نابسامان و آشفته ای هم هستند كه به دلایل مختلف مجبورند تا آخر عمر با ناراحتی با هم زندگی كنند. بد نیست جوانان ببینند این گروه چه معیاری برای ازدواج داشته اند كه فعلاً مجبور به تحمل همدیگر هستند. سپس می توانند از تجربیات كسانی كه موفقیت یا شكست آنها را به چشم دیده اند استفاده كرده و در جهت سعادت خود بهره جویند، كه از قدیم الایام گفته اند: « انسان عاقل همه چیز را خود تجربه نمی كند، بلكه از تجربیات دیگران نیز استفاده می كند».
سخن پایانی
همسر مقاوم و هدفداری كه توانایی تطابق با شرایط جدید خود را داشته باشد یكی از موهبت های بزرگ الهی است. به هر حال برای انتخاب همسر می بایست بسیاری از نكات و معیارها را مد نظر داشت و رعایت كرد و با اطلاع كامل و كافی از وضعیت خانواده ها، و اخلاق و رفتار فرد مورد نظر دست به انتخاب زد.بلوغ فكری همسر، صداقت همراه با احترام، خصوصیات اخلاقی متناسب، تلاش جهت حل مشكلات همدیگر در سایه همفكری ، تناسب و تفاهم از نكات غیر قابل انكار در معیارهای اساسی انتخاب همسر شمرده می شود.
خانواده می تواند در انتخاب صحیح یاریگر شما باشد اما نهایتاً این شما هستید كه به عنوان عامل اصلی می بایست شناخت درستی از خصوصیات ، توانایی ها، خواست ها و انتظارات خود از زندگی داشته باشید تا بتوانید بر مبنای آن معیارها و خودشناسی كه در سایه خلوت با خویش و جستجوی لایه های ذهنی خود كه مسلماً در صداقت كامل به دست آمده مناسبترین فرد را برای شركت در تمام زندگی خود برگزینید. چنانكه گفته اند : « با فردی ازدواج كن كه اگر هم جنس تو بود بهترین دوستت بود.»
ازدواج رویدادی است كه انسانها را با اعتقادات، اولویت ها، مذهب، پول و عادات خانواده ها (كه بعضاً بسیار متفاوت است) رو به رو می سازد. پس خوب است اگر این انتخاب بر مبنای معیارهای منطقی و عقلانی باشد . پس از انتخاب عقلانی، عواطف نیز شكل می گیرند. اما بر عكس. اگر دوست داشتن از روی احساس باشد و تنها ملاك ، علاقه بدون پایه عقلی و منطق باشد ، به احتمال زیاد با شكست مواجه خواهد شد. در تمام فرهنگ ها ازدواج امری عادی است و عشق آسانترین قسمت ازدواج تلقی می شود. اما به یاد داشته باشیم كه زندگی قرار نیست آسان باشد . در سایه درك و تفاهم متقابل است كه می توان بسیاری از معیارهای پیش از ازدواج را پس از پیوند به تحقق رساند . به عبارت بسیار ساده عشق می تواند مكمل ازدواج باشد اما اگر تنها عامل پیوند، علاقه، محبت و شاید عادت دیداری طرفین باشد و آنها با علاقه شدید در اوج هیجان ، اقدام به تصمیم گیری كرده و دست به انتخاب بزنند مشكل بتوان ادعا كرد انتخاب درستی انجام شده باشد.

زیبایی
آنگاه شاعری گفت از زیبایی سخن بگوی.پیامبر گفت:شما زیبایی را کجا جستجو خواهید کرد و چگونه آنرا خواهید یافت مگر آنکه زیبایی خود راهبر شماباشد؟زیبایی یک نیاز نیست،بلکه تجربه ای از وجد و شادی و مستی است.زیبایی نه لبهای تشنه است و نه دستهای تهی که به نیاز پیش آورده اند،زیبایی قلبی است شعله ورو جانی است مجذوب و افسون شده.زیبایی نه نقشی است که بر آن چشم گشاییدو نه آوازی است که بدان گوش سپارید.بلکه زیبایی نقشی است که شما می بینید اگر چه چشمهایتان را ببندید و آوازی است که می شنوید اگر چه گوشهایتان را بگیرید.زیبایی باغی است در شکوفایی جاودانه و دسته فرشتگانی است در پرواز ابدی.ای مردم اورفالیس،زیبایی زندگی است هنگامی که زندگی نقاب از چهره ی مقدس خویش بر میدارد.آن زندگی شماییدو آن نقاب نیز شمایید.زیبایی ابدیت است که خود را در آیینه می نگرد و آن ابدیت شمایید و آن آیینه نیز شمایید.
(پیامبر-جبران خلیل جبران-ترجمه ی الهی قمشه ای)

اخلاق خوش ، بهترین هدیه
ره توشه های جاده ی خوشبختی- مخصوص خانم ها

«هر چه محبت همسر در قلب بنده زیادتر شود فضلیت ایمانش زیادتر می‌گردد.» (1)
(امام صادق علیه‌السلام)
اوّلین قدم و مهم‌ترین توشه در راه زندگی و آیین همسرداری، مودّت و محبّت است، همان مودتی که خداوند مهربان، به رایگان در دسترس زن و شوهر قرار داده. «و جعل بینکم مودةّ و رحمة»(2) و سعی زوجین باید در زنده نگه داشتن و حفظ آن باشد. برای موفقیت در روابط زناشویی درک فصل‌های مختلف زندگی بسیار مهم است. زندگی فصل‌های متفاوتی دارد. گاهی محبت به خودی خود روان و جاری است، ولی گاهی دسترسی به آن نیاز به تلاش و کوشش دارد.
روح و وجود ما برای ادامه‌ی زندگی نیاز به محبت دارد، پس روح و جان خود و همسرمان را از محبّت لبریز کنیم. مگر نه این است که زن مظهر عطوفت و مهربانی است و اوست که زندگی را می‌سازد؟ پس او چون بهار، سخاوتمندانه و بدون چشم داشت محبت را به همسرش تقدیم می‌کند. چرا که ایثار و فضیلت را از فرهنگ اسلامی به خوبی آموخته است و می‌داند که به فرموده‌ی امام علی‌علیه‌السّلام: «الایثار اعلی المکارم» ایثار برترین صفات عالی انسانی است.(3)

1- ابراز محبت
قال رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله وسلم:
افضل الناس منّة من بدأ بالمودّة.
شایسته‌ترین کس به منّت‌گذاری کسی است که در دوستی و محبت نسبت به طرف خود پیشی گیرد.(4)
محبّتی که در دل احتکاروزندانی شود ،اثر بخش نیست. محبّت باید در رفتاروگفتاروعملجاری شود وبروزکند و«مودّت» یعنی این،یعنی ابراز محبّت وعلاقه.
جلوه‌های بروز محبت در زندگی بسیار متفاوت و گوناگون است. حسن خلق و خوش رویی، نرم خویی و مهربانی، ادب در کلام و رفتار، توجّه و لبخند، درک و فهم طرف مقابل، حسن‌جویی و مثبت اندیشی، احترام و قدردانی ... همه و همه از مصادیق مودت و محبت است.
از رسول خدا صلی‌الله علیه واله و سلم پرسیدند:
ما افضل ما اعطی المرء المسلم؟ قال: الخلق الحسن.
بهترین هدیه‌ای که به شخص مسلمان داده شده خوش اخلاقی است.(5)
چرا به زنان سفارش شده که هنگام آمدن همسر به استقبالش بروید و در را به رویش بگشایید و بدین‌گونه نشان بدهید که منتظر او بوده‌اید؟ زیرا این رفتار نیز نشانه‌ای از مودّت است؛ و طی کردن همین فاصله‌ی کوتاه و استقبال و مشایعت همسر، نشانه‌ی محبّت و محبّت آفرینی است، صورت زیبا تسخیر کننده نیست، آنچه تسخیر می‌کند دل مهربان و شوهر دوست زن است. و امام رضاعلیه‌السلام چنین زنی را غنیمت می‌شود و رسول خاتم صلی‌الله علیه وآله و سلم: او را بهترین زن می‌داند.
زندگی که در آن بخواهیم روابط عاطفی حکم‌فرما باشد، مانند باغی است که با ارزش‌ترین موهبت یعنی «خودمان» را به امانت می‌گذاریم تا به رشد و شکوفایی برسد.
هرگز گمان مبرید که با ابراز علاقه قدر و منزلت شما کم می‌شود، بلکه به عکس با نثار محبّت، به کمال و بالندگی خواهید رسید.
برای همسر خود مادری کنید. به قول یکی از نویسندگان «مردان،کودکان بلند قد هستند و احتیاج به محبت مادری دارند. چون کودک به خوبی می‌داند قلب مادر در منزل برای دیدار وی می‌تپد و چشمش به انتظار اوست».
مرد برای حرکت و پویایی به محبّت زن نیاز دارد و محبّت صادقانه و حقیقی، تنها نیرویی است که مرد را به زندگی امیدوار و پر تلاش نگاه می‌دارد.
به فرموده‌ی پیامبراکرم صلی‌الله علیه وآله و سلم: بهترین زن‌های شما آنهایی هستند که دارای محبّت باشند.

2- قدرشناسی
لئن شکرتم لازیدنّکم.(6)
پس از ابراز محبت و بیان شیفتگی و نشان دادن احساسات و عواطف عالی خود، گام بعدی قدردانی و احترام نسبت به همسر است که از جلوه‌های ظهور و بروز محبت می‌باشد. امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: هر زنی که به شوهرش احترام کند و آزار و اذینش نرساند، خوش بخت و سعادتمند است.
دقت داشته باشیم که همیشه قدر‌شناسی خویش را در مقابل محبت‌هایی که همسرمان به ما می‌کند، آشکارا ابراز کنیم که «لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» در این صورت است که او محبت ما را حس می‌کند .قدردانی از همسر بهترین شیوه جلب محبت مرد است.
منتظر نباشیم که در مقابل کار بزرگ و غیر منتظره‌ای از همسر خود تشکر کنیم؛ بلکه بیاموزیم تا در برابر هر کار کوچکی توجه نشان داده و قدردانی خویش را ابلاغ کنیم. با لبخند و بیان تشکر، زن می‌تواند احساس رضایت خویش را از مرد نشان دهد. مرد نیاز به این قدردانی و تشویق دارد تا بتواند همچنان محبّتش را ارائه دهد. او نیاز دارد تا بداند وجودش موثّر است و کارهایش زندگی را بهتر می‌نماید. اگرمردها بدانند که آنچه برای زن انجام می‌دهند، مهم و با ارزش است. بیش‌تر و بیش‌تر بر تلاش خویش می‌افزایند و به تدریج می‌آموزند تا به کارهای کوچک هم به همان اندازه‌ی کارهای بزرگ ارزش دهند.درمقاله ی بعد به بحث گذشت و صبوری می پردازیم.
منبع :
برگرفته از کتاب " همسر اگر اینگونه بود "
تالیف : راضیه محمد زاده

ره توشه های جاده خوشبختی –مخصوص خانم ها
گذشت و صبوری
و لیعفوا و لیصفحوا الا تحبّون ان یغفرالله لکم.(1)
قال رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله و سلم:
من اقال مسلماً عثرته اقال الله عثرته یوم القیامة.
کسی که از لغزش مسلمانی بگذرد، خداوند در قیامت از لغزش او خواهد گذشت.(2)
و عنه:
تجاوز و اعن ذنوب الناس یدفع‌الله عنکم بذلک عذاب النّار.
از خطاهای مردم گذشت کنید. خداوند به این خاطر عذاب جهنم را از شما دفع می‌کند.(3)
و باز در روایت داریم: بهترین اخلاق دنیا آن است که از کسی که به تو ستم کرده درگذری.¬(4¬)
یکی از عوامل ماندگاری و پویایی عشق و محبت در زندگی، گذشت و فداکاری و تحمّل مصائب و مشکلات آن باشد. هر رابطه‌ای گرفتاری‌هایی دارد، گرفتاری‌هایی ممکن است به دلایل مختلف پیش آید، بیکاری، بیماری، مشاجرات برون از خانه، یا حتّی خستگی.
قال علی علیه‌السلام:
العیش یحلو و یمرّ.
زندگانی گاه شیرین و گاه تلخ است.(5)
در این اوقات مهم‌ترین کار این است که سعی کنیم با محبّت، بها دادن، تصویب کردن رفتار یکدیگر، با هم رابطه برقرار کنیم. به علاوه ما نیازمندیم قبول و درک نماییم که ما و شریکمان همیشه نمی‌توانیم کامل و بی‌عیب باشیم؛ وقتی که با موفقیت بیاموزیم که در پاسخ به ناراحتی‌های کوچک واکنش صمیمانه‌ای نشان دهیم، برایمان آسان‌تر می‌شود که با مشکلات بزرگ‌تری که ناگهان ظاهر می‌شوند کنار بیاییم.
قال علی علیه‌السلام:
من لا یتحلّم لا یحلّم.
کسی که خود را به بردباری وادار نکند، بردبار نشود.¬(6)
قال الصادق علیه‌السلام:
اذا لم تکن حلیماً فتحلّم.
اگر بردبار نیستی ، خود را به بردباری وادار.(7)
یک زن آگاه و خردمند از سختی‌های پیش‌آمده در زندگی هراسی به خود راه نمی‌دهد و با بردباری و تدبیر در رفع آنها می‌کوشد.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله وسلم فرموده است: خوش اخلاق‌ترین شما، بردبارترین شماست. و نیز فرموده است: زن اگر یک مرتبه مرد را سرزنش کند که ای شوهر در خانه‌ی تو خیری ندیدم، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید.
ثمره‌ی مودّت و محبّت، صبر و بردباری و گذشت و عفو است. گاهی اوقات، بدرفتاری‌ها را با خوش رفتاری می‌توان جبران کرد و طرف مقابل را می‌توان با احسان، محبّت و اخلاق حسنه آگاه نمود.
الامام علی علیه‌السلام:
افعلوا الخیر ما استطعتم، فخیر من الخیر فاعله.(8)
تا می‌توانید خوبی کنید، زیرا بهتر از خوبی کسی است که خوبی می‌کند، چیزی بهتر از خوبی وجود ندارد مگر پاداش آن.
وقتی که مردی در یک حالت منفی به سر می‌برد، اگر زن بتواند رفتاری با او داشته باشد که انگار طوفان زودگذر است و صبوری کند، بعد از این که طوفان سپری شد، مرد به زن امتیازهای زیادی خواهد داد و برباری وی را ارج می‌نهد.
یکی از امتیازات بزرگ زن خوب این است که مردش را در برابر همه‌ی دنیا عوض نمی‌کند و این در دو حال به اثبات می‌رسد، یکی آن که اگر همه از شوهرش بدگویی کنند، او همچنان یاور و پشتیبان شوهرش باشد، دیگر آن که اگر همسرش از مال دنیا بی‌بهره شود او با اعتقاد و اعتماد هر چه تمام‌تر، همانند روزهای آسایش و نعمت در کنار همسرش باشد.
خصوصیات شوهر را پذیرفتن و در مقابل بدخلقی‌ها و ناشکیبایی‌هایش صبر و تدبیر کردن، نوعی گردش اطمینان بخش در باغ زندگی است، که اگر تحمّل خارهایش شود، گل‌هایش، نسیم دل انگیزش، دیدن سبزه‌هایش، همه و همه سعادت خانواده را بیمه می‌نماید.
به یاد داشته باشیم که لذت بردن از زندگی و حفظ و بقای آن، نیاز به فداکاری و بردباری و چشم‌پوشی از بسیاری خطاهای طرف مقابلمان دارد. و این عفو و گذشت از ناحیه‌ی زن، که مظهر رحمت و بخشایش و جلوه‌ای از سخاوت الهی است، زیباتر و شایسته‌تر است. بیاییم با همسر خود به گونه‌ای رفتار کنیم که گویا او فرمان روایی است که در قصر خود حکم می‌راند و انتظار اطاعت و فرمانبرداری دارد. با تواضع و لطف و نرمی بااوسخن بگوییم.
در واقع مردان خواستار زنی هستند که در عین حال که دارای افکار و عقاید مشخصی است، در نهایت تصمیم‌گیری را بر عهده‌ی شوهرش می‌گذارد. به سادگی احساس و نظر خود را بگویید و بعد نتیجه‌ی کار را به او بسپارید.
قال رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله و سلم:
ما استفاده المومن بعد تقوی الله عزّ و جلّ خیراً له من زوجة صالحة(9)
پیامبرصلی‌الله علیه واله و سلم: فرمودند: مومن بعد از تقوای خدای عزّ و جلّ، بهره‌ای بهتر از زن شایسته نبرده است.
بهترین متاع دنیا زن شایسته است.(10)
از خوشبختی مرد داشتن زن شایسته است.(11)
امام باقرعلیه‌السلام: بنده‌ی مومن سودی بهتر از همسر شایسته به چنگ نیاورده است، همسری که شوهرش با دیدن او خوشحال شود و هرگاه از وی دور شود در غیابش نگهبان خود و اموال او باشد.(12)

ره توشه های جاده ی خوشبختی – مخصوص خانم ها(3)
پذیرش همسر
توشه‌ی دیگری که در سفر زندگی به وجود آن نیاز شدیدی داریم و بدون داشتن آن، طی کردن مسیر برای ما سخت و کسل کننده است، پذیرش و پذیرفتن همسر و هم‌سفر خود به همان گونه‌ای که هست می‌باشد.
هر انسانی دارای خصایص اخلاقی و پیچیدگی‌های ویژه‌ی خود است. به غلط می‌پنداریم که همسر ما باید آن گونه باشد که ما دوست می‌داریم و این موضوع مانع از آن می‌شود که با در نظر گرفتن تفاوت‌هایمان فرصتی جهت تفکر در روابط دوستانه‌مان داشته باشیم. ما فراموش کرده‌ایم که مردها و زن‌ها با همدیگر تفاوت دارند؛(1)
زنان همیشه سعی می‌کنند که مردها را عوض کنند و اصلاح نمایند. زن فکر می‌کند که اقداماتش برای عوض کردن مرد کاری دوست داشتنی است، امّا مرد احساس می‌کند که تحت نفوذ و کنترل است و این برای هر مردی خفقان‌آور است.(2)
برای موفّقیت و صمیمیت در زندگی، می‌بایست از رفتار والدگونه- بایدها و نباید‌ها- بپرهیزیم و به تفاوت‌های فردی و فرهنگی و خانوادگی و ... یکدیگر احترام بگذاریم.
اگر همسرمان را دوست داریم، سعی در عوض کردن او ننماییم.(3) پذیرفتن خصوصیات هر کس آسان‌تر از انکار خصوصیات اوست. بهترین راهی که به مرد کمک می‌کنیم تا به تعالی برسد، این است که به هر طریقی از عوض کردن او صرف نظر کنیم. ما هنگامی به آنچه می‌خواهیم دست می‌یابیم، که طرف مقابلمان هم به خواسته‌ی خود برسد؛ با وجود رابطه‌ی عاطفی و دوستانه، زمینه‌ی مناسب جهت رشد و پیشرفت هر دوی ما فراهم می‌شود. زنان باید مواظب باشند که مبادا با اعمال خشونت و زور، روحیه‌ی مردانه‌ی او را بکوبند. او باید مرد باشد تا در خانه و بیرون خانه، وظایف و تکالیف دشوار خود را انجام دهد.
درک مرد به او آزادی می‌‌دهد، هیچ لحظه‌ای با شکوه‌تر از آن نیست که مرد احساس کند که او را درک می‌کنند، زیرا باعث اعتماد به نفس او شده و بار فشارهای روانی از دوشش برداشته می‌شود.
روان‌شناسان بیان کرده‌اند که از نیازهای اولیه ی یک مرد، علاوه بر یک عشق گرم و داغ، پذیرش و تحسین او از سوی همسرش می‌باشد. جام احساسات همسر را حتی اگر خالی باشد با تحسین کردن می‌توان پر کرد.
طبیعت زن بخشنده است، پس عطوفت خود را به او با پذیرش و تحسین ارزانی کنید تا برای زندگی در کنار شما انگیزه‌ای قوی پیدا کند.(4)
زن با ارائه ی «توصیه‌های ناخواسته» به مرد سعی در عوض کردن او دارد. امّا مرد می‌خواهد زنش او را همان طوری که هست، پذیرا باشد. مرد ممکن است در برابر ارایه‌ی طریق یک زن، احساس اهانت بکند، و این که زن به صلاحیت و توانایی او در انجام عمل اعتمادی ندارد!!
کلاًّ زمانی که زن پیشنهاد ناخواسته می‌دهد ، آگاه نیست تا چه اندازه جوّ انتقادی و بی‌مهری برای او ایجاد می‌کند.
مردان نیاز دارند تا مورد اطمینان و اعتماد همسران خویش قرار گیرند. با پذیرش شوهر، حسّ اعتماد و اطمینان را به او القا کنیم. نسبت به حالات روحی او حساس باشیم، هنگام فشارهای روحی به او بگوییم: «تو قادر هستی بهترین کار ممکن را انجام دهی، من مطمئن هستم که از عهده‌ی آن بر خواهی آمد». او را همان‌‌گونه‌ که هست بپذیرید. از غر زدن چه به صورت لفظی و چه عملی و چه احساسی بپرهیزید. غر زدن نه تنها رفتار شوهر را تغییر نمی‌دهد بلکه باعث رنجش و آزار شما نیز می‌شود. در حالی که اگر از غر زدن دست برداریدو رفتار و علایق شوهر خود را بپذیرید، همه چیز برای شما دلپذیر می‌شود. اگر شما ویژگی‌های فردی او را نپذیرید، پس چه کسی پذیرای او باشد؟
با ذکر یک داستان این نکته را به پایان می‌رسانیم:
«پیرمردی که از هر لحاظ بسیار کریه و زشت بود با زنی مسن‌تر از خود ازدواج کرد و به ماه عسل رفتند و برگشتند. از شوهر پرسیدند:از این ازدواج راضی هستی؟ گفت: بسیار. گفتند: چرا؟ گفت: برای این که من به او احترام می‌گذارم که بزرگ‌تر از من است. او به من احترام می‌گذارد که از او زیباترم».(5)

ره تو شه های جاده ی خو شبختی – مخصوص خانم ها(4)
رازداری و وفاداری
زیر مجموعه‌ی مسئله‌ی «پذیرش» همسر، راز‌داری و وفاداری نسبت به او؛ جانب‌داری از شوهر در حضور و غیابش، کمک به افزایش اعتماد به نفس او و پرهیز از مقایسه کردن همسر با دیگران و یا همکارانش می‌باشد.
زن فهیم هرگز سخنان و یا مسائل خصوصی همسر خویش را در جای دیگر یا برای اقوامش بازگو نمی‌کند. رازداری زن بسیار مهم است که اگر رعایت نشود، مرد دیگر او را گنجینه‌ی رازهای خود قرار نخواهد داد. این امر خود سبب ایجاد فاصله و کم‌رنگ شدن محبّت بین زن و شوهرمی شود.
به تغییر زیبای قرآن، زن و مرد لباس و تن‌پوش یکدیگرند¬(1) هیچ رابطه‌ای در دنیا، نزدیکتر، دقیق‌تر و با اهمیت‌تر از رابطه‌ی زن و شوهر وجود ندارد و ما به خوبی آگاهیم که حفظ زیبایی و طراوت و دوام صمیمیت این رابطه بسیار با ارزش است. و تنها با برخوردهای مدبرانه و عکس‌العمل‌های حساب شده‌ی یک زن داناست که پایه‌های زندگی استحکام خواهد یافت.
یک زن خوب و وفادار در هر شرایط، عاشقانه پشتیبان همسر خویش است. در مورد او به حرف بدگویان گوش نمی‌دهد و هرگاه شیطان خواست او را فریب دهد که شوهر خود را بی‌ارزش سازد، این مطلب را به یاد می‌آورد که او باید زنی بالاتر و بهتر از آن چه هست، بشود.
کمک به افزایش اعتماد به نفس و اطمینان و اعتماد به همسر، نقش مهمّی در پیشبرد زندگی و حفظ نشاط مرد دارد. وقتی که مردی محبوب است، سعی می‌کند بهترین باشد تا برای دیگران مفید واقع شود. زمانی که دریچه‌ی قلبش باز است، اعتماد به نفس زیادی احساس می‌کند تا هر تحوّل عظیمی را بپذیرد. اگر فرصتی به او بدهند تا استعدادهای خود را رو کند، او نهایت سعی‌اش را خواهد کرد. ولی زمانی که احساس می‌کند نمی‌تواند خودی نشان دهد و موفّقیت داشته باشد، به خود خواهی‌های زمان گذاشته‌اش برمی‌گردد.
هر مردی دلش می‌خواهد که برای همسر خود یک «قهرمان» باشد، نشانه‌ی قبولی او از امتحان، تأیید زنش می‌باشد. نظر تشویق‌آمیز زن، با اظهاراتی که مبین اعتماد به همسرش است، به مرد قدرت و امید می‌دهد تا به صلاحیت و شخصیت خود مطمئن شود.
سرچشمه‌ی بزرگ محبت برای مرد، عکس‌العمل‌های محبت‌آمیز همسرش نسبت به رفتارهای اوست.
بیاییم هرگز از همسر خود خرده نگیریم و تحقیرش نکنیم و با حالت و سخنان طعنه‌آمیز با او صحبت
نکنیم.
هیچ‌گاه موقعیت‌های برتر دیگران را به نشانه‌ی تحقیر همسر بیان نکنیم و بروز ندهیم. هرگز او را با
یکی از مردان و یا همکارانش مقایسه نکنیم، بلکه همیشه به یادش آوریم که او با پیروی از دستورات
اسلام و با اراده و تلاش و پشتکار خود همراه کمک و یاری خداوند و با توکّل به او در حقیقت به
کمال و افتخار خواهد رسید.